|
INGRIDS WEETJES xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wat ik weet : Wat is, is ! door Ingrid
Het valt mij telkens weer op dat mensen die bezig zijn met
de studie van de ufologie, steeds weer zichzelf proberen te verantwoorden
tegenover de zogenaamde sceptici. Het is een beetje zoals proberen vertellen
aan een eskimo die nog nooit een papegaai heeft gezien, hoe zo een beest eruit
ziet. Het is ook een beetje als proberen diezelfde eskimo te overtuigen van het
bestaan van zo een beest, terwijl hij koppig verkiest om jou niet te geloven,
en sceptisch blijft argumenteren waarom zo een dier niet bestaat, en je
vervolgens gaat vertellen wat je dan wèl hebt gezien, of hoe het mogelijk is
dat jouw ogen iets hebben waargenomen dat er helemaal niet kon zijn, of dat er
tenminste zeker niet zo uitzag, zoals jij blijft beweren dat het was.
Je kan tegen die eskimo argumenteren tot jullie beiden geen
woorden meer overhouden, maar hij zal blijven jouw weten onderuit halen, enkel
en alleen omdat hij kiest iets niet te geloven wat hijzelf niet met zijn eigen
ogen heeft gezien.Welles-nietes, welles-nietes, welles-nietes, welles-nietes,
welles-
Juist, dat heeft geen enkele zin. Jij weet immers wat je
gezien hebt. Je weet dat je helder en duidelijk waargenomen hebt, toen. (En
bovendien weet je dat er nog mensen zijn die ditzelfde dier wel degelijk ook
kunnen beschrijven, omdat ze het ook al hebben gezien. Al doet dit niets
terzake, als het gaat om de bewijskracht van je eigen ervaring voor jezelf..)
De eskimo, die star blijft volhouden dat wat jij vertelt niet
kan kloppen, omdat hij het zelf nooit ervaren heeft, zal je met jouw getuigenis
nooit kunnen overtuigen. Om het even wat je zegt. Integendeel. Het is zelfs zo
dat hij zal proberen om jou te overtuigen van wat hij denkt : nl. dat de
papegaai niet bestaat, en dat je het in het beste geval gewoon fout
geïnterpreteerd hebt. Vervolgens, als je hem niet wil geloven , zal hij jou
en je argumentatie volledig belachelijk proberen maken, zodat er van jou niet
veel meer overblijft, als je niet heel sterk in je schoenen staat.
Mijn vraag is hier : waarom is er een drang, bij vele
UFO-ervarenen, om zich tegenover de sceptici te verdedigen ? Waarom is er een
behoefte, kennelijk, bij vele UFO-ervarenen om de discussie aan te gaan met de
sceptici, en om te pogen te bewijzen dat de UFO ervaring ( zij het van op
afstand, zij het van dichtbij, of nog andere) die zij hebben gehad, wel
degelijk echt dat was, een UFO-ervaring ?
Laat ons - de mensen die wel UFO-ervaringen hebben gehad, en
die bijgevolg het bestaan ervan niet kunnen loochenen - ophouden met de
sceptici serieus te nemen als gesprekspartners. Laat hen in hun waarde, en in
hun eigen ( beperkte ) overtuiging en begrip van de wereld zoals die door hen
wordt ervaren.
Zij hebben recht op hun scepsis, op hun mening. De vrijheid
van meningsuiting geldt voor ieder, ook voor hen. Maar, dat wil niet zeggen dat
die mening overeenstemt met de werkelijkheid zoals ze is. Een mening is slechts
een mening, niets meer dan dat. Het is niet de absolute waarheid, en het is
geen veto.
We kunnen van de werkelijkheid slechts datgene werkelijk
weten, wat we zelf hebben ervaren. Voor ons is dat een werkelijkheid waarin het
UFO-fenomeen zijn plaats heeft, omdat we het ervaren hebben op één of andere
manier. Wat we hebben ervaren hoeven we niet te ontkennen.
Wat we hebben ervaren hoeft ook niet bewezen te worden. Het
bewijst nl. zichzelf, eenvoudigweg door er te zijn. Wat is, is. Het hoeft niet
bewezen te worden om te mogen bestaan, het bestaat nl. al, want wij hebben het
bestaan ervan ervaren/gezien.
Het bewijst zichzelf voor ons, door te bestaan.
Laten we naar de sceptici toe eerder een milde houding
aannemen. Niet verontschuldigend, maar enkel mild. Zoals we hebben naar kleine
kinderen toe, die zich vergissen, omdat ze leren, omdat ze ervaring missen. Wat
je niet hebt ervaren, kan je immers niet kennen.
Ik roep hier niet op tot arrogantie. Dat zou ons verlagen.
We hoeven niet arrogant te worden omdat we weten. Kennis mag verrijken, mag
breeddenkend maken, en zal dan tot begrip kunnen leiden.
Het is onze verdienste niet dat we het UFO-fenomeen van
nabij hebben mogen ervaren. En dus is het ook niet iets om trots over te gaan
doen. Maar het is zeker ook niets om gebukt onder te gaan, of om ons voor te
verontschuldigen. Het is iets wat we een plaats dienen te geven. Mild voor
onszelf, en eventueel wel met nieuwsgierigheid naar de betekenis of de aard van
de diverse UFO-fenomenen.
Laten we vooral sterk zijn in zelfkennis, zelfbewust en
bewust van wat we weten. En laat ons vooral onthouden : wat is, is! En dat
geldt ook voor de fenomenen die tot het studiegebied van de ufologie behoren.
|
