Wist je dat? ..

 Er worden per jaar ongeveer 2,8 miljoen kerstbomen in Nederland verkocht.
- 60% van de verkochte kerstbomen is met kluit.
- 8% van de Nederlandse huishoudens heeft zelfs twee bomen in huis.
- 33% van de bomen komen bij een tuincentrum vandaan en 17% wordt bij een straathandelaar gekocht.

De grootste 'kerstboom' van Nederland staat in IJsselstein.
De tv-zendmast 'Gerbrandytoren' van IJsselstein wordt jaarlijks versierd met 121 lampjes.
De mast meet maar liefst 375 meter en is van verre te zien. Elk jaar zijn er donaties nodig om de toren te kunne laten branden.

In vervlogen tijden was de spar het symbool van voorspoed  en een manier om zich te beschermen tegen slechte geesten.
Het was vroeger niet ongebruikelijk een klein sparreboompje in de mast van een schip te zien hangen.

Gedurende bepaalde periodes in de geschiedenis is het opzetten van een kerstboom verboden geweest.
Zo verbood Karel de Grote in de negende eeuw het opzetten van een kerstboom en volgde paus Martinus II zijn voorbeeld. De eerste versierde kerstboom dook weer op in 1605 in Straatsburg. Het zou nog tot het begin van de negentiende eeuw duren tot deze traditie ook in Nederland doordrong.

Maar, waarom hangen we eigenlijk kerstballen in de boom?
Vroeger dacht men dat het onheil afgeweerd kon worden met blinkende voorwerpen. Heksen en Boze Geesten zijn bang voor spiegels, als ze daar in kijken schrikken ze zich rot van zichzelf... en daarom werden glazen en schitterende metalen ballen in de tuin en voor het raam gehangen. Tegenwoordig noemt men die hele grote glimmende bollen heksenballen. Ze worden ook nog wel eens gebruikt om vogels af te schrikken. In de loop der jaren hebben de kleine heksenballen, de kerstballen, een plaatsje in onze kerstboom gekregen.

Het Sinterklaasfeest in België,
In de middeleeuwen werd op 6 december door scholieren het Nicolaasfeest gevierd. Een jongen werd tot bisschop gekozen. Hij werd bijgestaan door zwartgemaakte jongens en zij kregen voedsel en geschenken. Ook kregen scholieren soms van een welgestelde heer een vrije dag en geld om het Nicolaasfeest te vieren. Later ging men ook arme kinderen trakteren. Zo ontstond een volksfeest, waarin de schoen of klomp als vindplaats van geschenken een rol ging spelen. Op de avond voor 6 december werden vooral voor de kleinsten geschenken en lekkers bij de schoorsteen gelegd. In de 17e eeuw werd Nicolaas meer een onzichtbare kindervriend, opvoeder en huwelijksmakelaar. Tot 1845 werd er wel over Sinterklaas gesproken en gezongen. Hij trad niet in het openbaar of in huiselijke kring op. Ook gaf hij aan stoute kinderen de roe. Van Zwarte Piet is nog geen sprake! Pas na 1845 verschijnt Sinterklaas in het openbaar, gekleed als bisschop. Langzaam zal Zwarte Piet zich naast de Sint voegen; in de praktijk en in boeken. Hij heeft de rol van bestraffer en boeman. De roe neemt een heel bijzondere plaats in. In de middeleeuwen was de roe een strafwerktuig, maar een roe kun je ook zien als symbool van vruchtbaarheid. Kinderen die de roe kregen, waren eigenlijk te oud voor het Sinterklaasfeest, dus vruchtbaar.