Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
1972 Gezien het zangkoor van Rollegem goed presteert en er steeds meer gevraagd wordt om op te treden na, drie stichting in uniform is stond er in min gazette dat men een kort gesprek zou hebben met de zangleider Frans. De eerste vraag luide: wanneer is het zangkoor gesticht? Het eerste officieel optreden was op 1 november 1969 en dit ging samen met de aanstelling van de nieuwe koster Clotair Leman.
Hoe kwam je op het idee een zangkoor te stichten, stelde de reporter. Dit kwam niet van mij alleen was het antwoord ook de heer Michel Hoornaert, Albert Buyck en Clotair Leman en pastoor Stemgee waren vragende partij.
Wat met het oefenen? We zijn begonnen terwijl de vrouwen de turnlessen volgden, ingericht door de KAV in het klooster en tellen nu 12 mannen, 13 vrouwen 16 meisjes en 7 jongens.
U bent reeds buiten de gemeente opgetreden? Ja ondermeer de eerste maal te Westouter, Deftinge bij Geeraardsbergen, Harelbeke, Bellegem en Kortrijk.
Welke waren volgens u bijzonderste manifestaties? In 1970 ter gelegenheid van het zilveren priesterjubileum van onderpastoor Desimpel, bij het huwelijk van de dochter van senator burgemeester Vandenberghe die tevens onze sympathieke voorzitter is. De 100ste verjaring van de stichting van het klooster van de zusters van St Theresia te Rollegem. Het hoogte punt kwam natuurlijk in 1971 bij de aanstelling van senator burgemeester Vandenberghe die ons speciaal steunt evenals onze herder die de gelegenheidsmis schreef voor die plechtigheid. Het Lied “Hulde aan de burgemeester” werd door E.H. Stemgée gecomponeerd en kende veel succes.
Men beweerd dat uw optreden bij het huwelijk van de dochter Declercq in Kortrijk een der puikste prestaties werd? Ja iedereen vond zulks uitstekend, maar we maken grote vorderingen.
En welke zijn de vooruitzichten? Ik geloof dat niemand van ons met de stichting had durven denken dat we na drie jaar reeds zo bekend gingen zijn. Wij hopen door goede samenwerking en met de steun van de bevolking de h. Missen nog beter te kunnen opluisteren. Indien u het me toelaat zou ik gaarne aldus Frans in naam van het bestuur en als zangleider alle personen bedanken voor hun spontane medewerking ter gelegenheid van den tombola waarvan de opbrengst moet dienen voor de buitengewone onkosten. Wij danken de Heer Frans leplae voor dit onderhoud en wensen hem en het gehele koor veel succes toe voor de toekomst aldus min gazette.
1973- er zijn Grote gemeenten met een groot verleden en deze willen hun zelfstandigheid behouden, Kuurne, Wevelgem en Harelbeke. Er zijn vier attractiepolen: Kortrijk, Menen, Avelgem en Waregem. En we hebben twee gemeenten met taalgrensfaciliteiten Helkijn en Spiere en wat daarmee?Op de bespreken kwamen de burgemeesters van Marke en Kuurne tussen welke voor hun zelfstandigheid pleiten gezien hun bestuurskracht niet meer diende betwist. De moderator De heer Dequae zei tot slot dat de parlementariërs van het arrondissement niet bij machtig waren om wat de wetgever zou beslissen te verhinderen.
1974- Bellegem, Rollegem en Kooigem samen. De Bellegemseraad was eenparig akkoord inzake fusie zijn advies gericht van 21 december 1973 aan de deputatie van de provincie te handhaven, nl het samenvoegen van de gemeenten Rollegem, Bellegem en Kooigem. Een samengaan van deze drie landelijke gemeenten leid tot één ontvoogde gemeente met heel wat meer mogelijkheden en met beperktere inmenging van de overheid inzake uitgaven en uitvoering der werken. Bij een fusie van geringde omvang blijven bestuur en de diensten dicht bij de bevolking.
De best gekende en meest verspreid tot zelfs in onze eeuw zijn bidprentjes met volle aflaat.
De eerste foto versscheen in 1839 in Frankrijk. Na 1850 kwam er een doorbraak van. Het eerste bidprentjes met foto dateert van 1860.
Litho of steendruk uitgevonden in 1795 en in België toegepast vanaf 1817. Het mooiste lithoportret is ongetwijfeld dat van koningin Louise -Marie die op 38 jarige leeftijd overleed te Oostende. Het stelt haar voor op haar sterfbed omringd door de dichtste familieleden.
Grafische voorstellingen van stervenden of opgebaarden wordt voorbehouden voor pausen, vorsten prelaten of geestelijke.
Vernieuwing kwam rond 1940, met de kunst van Jos Speybrouck een Kortrijkse kunstschilder. Zijn kunst is zeer persoonlijk, enigszins art nouveau stijl maar verfrissend en nieuw. De bidprentjes hebben in Vlaanderen veel rouwdiensten gesierd tussen 1930 en 1960.
Slechts na 1950 en dank aan de nieuwe druktechnieken werd de grote vernieuwing ingezet; Talloze smaakvolle en aangepaste ontwerpen bepalen tot op heden de prentzijde van de bidprentjes.
Het overlijden van kinderen heeft de gemeenschap steeds diep getroffen, ook voor hen werden speciale bidprentjes ontworpen.
Het eerste dateert uit 1880. Het thema was steeds een engelbewaarder die met het kind in de armen ten hemel steeg.
Het was rond de eeuwwisseling dat het prentje een blauwe rand mee kreeg. Zeer mooi zijn de reeks kinderprentjes ontworpen door de Kortrijkse kunstschilder Antoon Devaere en uitgegeven door de firma Lannoo Tielt.
Ze kenden in Vlaanderen in de periode 1940/1960 een buitengewoon succes.
Intussen , voor het geven van dergelijke santjes waren ze te Rollegem late aan de gang Aldus Pastoor Slosse.
Bij het overlijden van Eerwaarde heer Ivo Martitinus Duboccage, geboren te Rollegem in 1808, en overleden te Rollegem den
9 mei 1839 wierd het eerste doodsanctje gedrukt te Rollegem.
De weduwe Ghequiere –Herbau was het tweede; Pastor Mullier, het derde en Cathrien Ghequiere, dochter van Ghequiere-Herbau Het vierde. Cathrien louage wierd op hare hofstede binst de hoogmis vermoord den 1 januari 1846.
Met deze gegevens weten we dat de doodsprentjes zeldzaam zullen zijn.
1974 De Bellegemstraat welke in 1961 werd aangelegd is zwaar beschadigd . Het kan ook moeilijk anders aangezien het zware verkeer dat er over moest komen door de werken welke bezig waren aan de weg Kortrijk –Doornik. Nu zijn alle formaliteiten in orde en plots met het oog op de A71 komt men voor de pinnen dat deze de Bellegemstraat gaat dwarsen. Vroeger bij het aanleggen van de Bellegemstraat werd steeds gezegd dat zo het tracé van de autoweg daar voorbij zou lopen de Bellegemstraat diende rechtgetrokken te worden voor de inrit naar de brug over de autoweg. Sommigen betwisten de noodzaak om nu een nieuwe Bellegemstraat aan te leggen.
1 de Bellegemstraat recht trekken impliceert in die straat een brug over de A71. Daarvoor zou de onteigening nodig zijn van twee huizen en van een hoeve ter hoogte van de Kortrijkstraat.
2 Een brug in de Bellegemstraat zou het totale afsnijden van de Kortrijkstraat welke de kortste en de beste weg is naar Kortrijk.
3Wanneer een brug wordt gelegd over de Autoweg in de Kortrijkstraat moet er een nieuwe Bellegemstraat komen.
Men stelde drie projecten voor, de gemeente koos voor een nieuwe Bellegemstraat met als reden, dat daardoor geen huizen moeten verdwijnen en de Kortrijkstraat de beste verbinding blijft met Kortrijk.
De Bellegemstraat krijgt het volgende tracé; vanaf de oude buurtspoorweg, nog een paar honderd meter verder lopen over het oude tracé om dan verder door de gronden van de gebroeders Beaucaerne te trekken en zo terecht te komen op de grond van Landbauwer Christiaens. Tussen de Kannestraat en de Kortrijkstraat loopt de weg langs de hoeve van René Beaucaerne en komt achter de woningen van de H. Herpoel en de H. Bauwens. Vandaar zal de straat naar de Aalbeeksestraat lopen en verder grotendeels op de oude Bellegemstraat achter het zogenoemde Kasteel van de Kortijkstraat. Voor de aanleg van de nieuwe weg worden een aantal mensen onteigend. De grootste slachtoffers zijn de gebroeders André en Michel Broeckaert samen met de landbouwers Beaucaerne, Christiaens en Vandeghinste. Er zijn ook een aantal kleinere van tuinen en kleine stukken grond. Ze zijn reeds druk bezig met de onteigeningen om akkoorden te bereiken met eigenaars en pachters. Op deze ogenblik weet men nog niet wanneer de werken zullen beginnen. Alles laat voorzien dat het nog niet voor dit jaar zal zijn.
Bij het begin van een nieuwe rubriek gaarne een woordje uitleg.
Als verwoed verzamelaar van alles wat over Rollegem verschijnt, zijn rouwbrieven en doodsprentjes dus geen zeldzaamheid.
Veel van die dingen verdwijnen na een tijdje, Smijt ze niet weg, je kunt ze bij ons altijd kwijt.(Rollegemkerkstraat 60)
Doodsprentjes verzamelen lijkt voor de meeste onderons een lugubere hobby maar voor ingewijden is het een onuitputtelijke bron van kennis over het verleden. Bidprentjes zijn een uitstekend hulpmiddel voor stamboomonderzoekers.
Voor heemkundige geven ze een schat aan informatie over leefgewoonten van onze voorouders, volksgebruiken en veranderdezeden van de kerk.
Het zou halverwege de zeventiende eeuw geweest zijn dat prentjes voor dodenherdenking in gebruik werden genomen.
Aanvankelijk werden de bidprentjes met de hand geschreven, vanaf 1730 verschijnen de eerste gedrukte devotie prentjes in Amsterdam.
De eerste Belgische bidprentjes werden ontworpen vanaf 1815. Het waren bidprentjes of kerkhofprentjes.
Ze hebben motief een altaar, graftombe, of kist waarop een kruisbeeld en een alziend oog Gods. Aan weerszijde van het altaar staat een bloem of treurboom. Later evolueren deze prentjes naar afbeeldingen van een kerkhof, vandaar kerkhofprentjes.
Er verschijnen ook knekelprentjes. Zij brengen de mens in visueel contact met de dood en de vergankelijkheid. Het doodshoofd is het centrale motief. Knoken andere lugubere symbolen als fakkels, zeisen, de zandloper, de brede zwarte rouwbanden en huiveringwekkende onderschriften accentueren het gruwelijke karakter.
Het concordaat van 1801 was wel de definitieve start van een weergaloze bloei die zal duren tot ongeveer 1965.
Het eerste bidprentje in onze streek is te Kortrijk 1805.
1972 Nog een nieuwe straat. Ze kreeg de prachtige naam mee de “Berkenlaan” en ze verbind de Kerkstraat met de Schreiboomstraat tussen de sociale woningen. Ze is alleen toegankelijk voor plaatselijk verkeer. De nodige verkeersborden worden aangebracht en ook de huisnummers worden in orde gebracht.
Stond het in mijn gazette of was het aan den toog maar in ieder geval er was sprake ven een nieuwe autostrade , een van Pecq naar Armentières. Ik weet niet meer direct in welk jaar maar we komen er wel achter. Alle zeg een autostrade van Armentières dat kunt ge nog voor een stuk aannemen maar naar Pecq bij god wie zou daar aan gedacht hebben en toch het stond als een paal boven water, ze wisten zelfs al langs welke kant van de wereld zou voorbij lopen. Armentières naar Menen en dan over Rekkem naar Rollegem, om haar weg te vervolgen over de Doornikserijksweg daar ergens te Bellegem en zo naar Pecq. En het was nog niet genoeg er waren reeds jaren plannen gemaakt voor een snelweg van Kortrijk naar Roubaix dat las ik in mijn gazette op donderdag 15 mei 1975. Voor wat betreft de uit tekening van die weg zou ze te Rollegem ergens gelegen zijn tussen de Lampestraat en de Schreiboomstraat. Het zou met zich kunnen meebrengen dat er ook aanpassing zouden zijn voor de provincie, daar alles wat achter de autostrade ligt zou kunnen gevoegd worden bij Henegouwen, want rond die zelfde periode is er ook sprake van fusies.
Je weet nog wel toen ze ook planden voor om een fusie te maken. Het was op een maandag dat burgemeester Lambrecht in de schepenzaal van het stadhuis een persconferentie hield voor de gemeenten Aalbeke, Bellegem, Bissegem, Heule, Kooigem Marke en Rollegem van wat er zou gebeuren sedert 17 maart 1975 dag waarop vernomen werd dat het fusieplan van minister Michel voor het arrondissement Kortrijk voorzag in het vormen van grote entiteiten rondom de kerngemeenten Avelgem, Kortrijk, Menen, Waregem. Men ging aldus zes grote kernen eerste rang maken Antwerpen, Gent, Hasselt, Brugge, Kortrijk en Leuven. Elk van deze kernen zouden minstens 100.000 inwoners tellen. Men kan zich allicht de verstomming van de groep van acht zich voorstellen toen dit bekend geraakte de entiteit Kortrijk tot het geheel van hun acht zou aldus geen ± 120.000 inwoners tellen maar slechts 75 duizend. Op 7 april 1975 , bij een vergadering rond 19 u werd er gedacht aan de toevoeging van de gemeenten, Lendeled, Hulste Bavikhove, Kuurne, en Harelbeke. Op 14 april 1975 wordt het volgend voorstel weerhouden. Lendelede, Hulste, Bavikhove, Kuurne Bissegem, Kortrijk,Marke,Aalbeke, Rollegem, Bellegem en Kooigem. Hetzij 13.235 ha. Met circa 119 duizend 600 inwoners.
Op 17 April 1975 om 23.30u word op de T.V. omgeroepen Kortrijk zal ongeveer 88 duizend inwoners hebben. Bij de vaststelling komt dat zo als het eerste plan slechts 75.000 inwoners worden geteld. De acht komen opnieuw bijeen, er wordt gevraagd of de actie wordt voort gezet, allen antwoorden daarop ja met uitzondering Marke, met liever geen fusie, maar als de fusie er toch moet komen Ja.
1973 In Bellegem wil men af van de fusie met Kortrijk. Zo lezen we in de gazette ; men wil een grondige studie en met kennis van zaken samengaan van St-Denijs –Rollegem- Kooigem en Bellegem. Ze spreken in Bellegem reeds van een “Groot Bellegem” 9317 inwoners met als nieuwe naam “ Sint Robeko” Sint van Sint-Denijs Rollegem RO Bellegem BE en Kooigem KO. Bellegem zou natuurlijk het centrum worden. Het kan ook niet anders gezien zijn centrale ligging en ook functioneel het best van de vier is uitgerust.
Op 10 januari 1974 moet elke gemeente een advies uitbrengen omtrent de voorstellen. Ook de bevolking, de kiezer wenst daarover ingelicht te worden.
1969-Men zei vroeger van Rollegem aldus mijn gazette van Juni 1969 dat het niet wilde mee evolueren met den tijd, welnu de laatste jaren is dat wel omgekeerd.
Den toen regerende burgemeester heeft in de eerste plaats ondervonden dat een moderne gemeente een modern centrum moet hebben en al dat benepen is of schijnt omheen den dorpskern moet verdwijnen omdat men er als ’t ware vrijer zou kunnen ademen en men toch weleens wil afstand doen van die ouderwetse tram en stijl.
Vandaar werd het raadzaam geoordeeld het kerkhof bij de kerk te verwijderen en zond vond men een ruime begraafplaats in de Tombroekstraat. Gelegen waar vroeger de boerderij van “Poorte Ferrez”
1970 -En nog straffer op gebied van nieuwe voorziene grote wegen zal Rollegem zeker geen tekort hebben. Twee grote wegen zullen de gemeente dwarsen en ook een snelweg.
Een weg van Kortrijk naar Roubaix op het grond gebied Rollegem beneden de waterval (Bellegem waar een groot deel van de tramweg loopt dicht bij het station achter de huizen bewoond door de heer Camiel Valez en Mvr. Loncke-Herpoel dit op het grondgebied Bellegem. Vandaar naar de kwadebrug om uit te komen tussen het huis bewoon door de H. David Jerome en de herberg op de hoek van de Tombroekstraat en de Moeskroenstraat, om dan de Tombroekstraat te dwarsen en uit te komen achter de huizen bewoond door de Heer Moreille Noël en Vlerick Marcelom dan verder in de Molenstraat door de weide van de H. Herbau om het grondgebied Lowingen te bereiken.
Als tweede grote weg komt Deerlijk – Moeskroen ook gezegd de tweede ringlaan van Kortrijk. Deze weg zal lopen over zwevegem en Bellegem en komt op het grondgebied Rollegem tussen de hofstede Hanckaert en Messiaen en de hofstede Maurice Glorieux en de zoon L. Planckaert dicht bij Tombroekstatie terecht, alwaar de Tombroekstraat wordt gedwarst en aansluiting geeft met de grote baan Kortrijk – Roubaix langs het industriegebied van Moeskroen.
Als derde hebben we de autosnelweg Brussel- Kortrijk al over Wallonie. Deze komt op het grondgebied Rollegem aan het huis bewoond door de H. Dhond( waar vroeger de H. Chares – Louis Haemers gewoond heeft) Daar komt een oprit voor de autosnelweg vandaar gaat het over de Bellegemstraat, dichtbij de weide van de hoeve van Robert Vandeghinste, dan over de Kortrijkstraat achter de huizen van den Ezelhoek en dicht bij de eigendom van de H. Marcel Bauwens, verder door de velden om dan in de Marksestraat te bereiken tussen de hofstede van de H; Michel Brouckaert en de Beenhouwerij van de H. Florent Barbe tot het grondgebied Rollegem in de St-Annastraat tussen de hofstede van Gustaaf Clochet en de woonst van de H. Vansteenkiste te bereiken en Marke te bereiken. Deze nieuwe wegen zouden over enkele jaren uitgevoerd zijn.
1969- Wie dacht dat Tombroek meer bij Henegouwen destijds zou aanleunen dan bij Rollegem kwam bedrogen uit. Ook voor dit behoud werd er een hartelijk woordje gewisseld en wanneer men weet dat die fameuze wijk “Tombroek voor meer dan de twee derden op Rollegem grondgebied ligt weet best, dat er aan geen gebiedsroof moet gedaan worden. In de Tombroekstraat begint eigenlijk “Tombroek” van aan de Moeskroenstraat tot aan de grens met Henegouwen, waar de ene kant van deze straat op Rollegem(Dottenijstraat) noemt en de overkant voor Lowingen dan (Bredastraat) terwijl rechtsaf de Molenstraat heeft en een 150 meter in de steenweg op Tombroek op Hengouwens grondgebied met een eigen kerkje. Dat is het kleine gebied waarrond wel eens moeilijkheden en problemen zijn gerezen. Wanneer men echter weet dat 29 huisgezinnen gelegen op het grondgebied Lowingen bij het A.C.W. zijn aangesloten en de Franssprekenden op deze wijk ere “zeer” miniem zijn kan men best begrijpen dat de “ Vlaamse Tombroek” Rollegem toebehoorde en geen taalmoeilijkheden of problemen hier konden uitvoortvloeien. Rollegem in zijn geheel is Vlaams en wil zo blijven!..
En nog in 1969 Met een bandopnemer in Rollegemse raad. Bij de opening van de zitting stoorde plots een hels lawaai de vergadering door dr. Declercq een miniatuur bandopnemer met storende geruchten liet afrollen. De luidruchtige dokter werd gevraagd de zaal te verlaten en beroep werd gedaan op de veldwachter die ook de rust herstelde, niet zonder de dokter had opgemerkt: “ Ik verdraag dit lawaai de hele dag en u houdt het geen vijf minuten vol.”
De oorzaak werd hier niet bij vermeld; doch het ging over het lawaai die ontstond door het beton bedrijf in de omgeving van de woning van den dokter, welk bedrijf later verhuisde naar de industriezone Moeskroen.
Leiedal en gemeenteraad bespraken streekplan Rollegem. Men beweert altijd dat Rollegem een residentiële gemeente moet worden maar men moet de gelegenheid krijgen! Er wordt gevraagd om toelating te krijgen voor het bouwen in de Kortrijkstraat, de Kerkstraat en de bouwzone te brengen langs beide zijden.
Ook reeds in 1952 goedgekeurde B.PA. centrum bij koninklijk besluit moet opnieuw de mogelijkheid bieden om Rollegem uit te breiden( dit is het stuk grond dat de hoek vormt van de Kortrijkstraat en de Bellegemstraat en die grote mogelijkheden bied.) Ook wordt de vraag gesteld waarom geen uitbreiding van de industriezone in Rollegemin aansluiting met deze van Moeskroen die langs de kant van de gemeente gelegen is ( Tombroek) en deze niet uitbreiden van Tombroek tot aan de baan Kortrijk-Doornik op Bellegem? Er wordt zeer sterk aangedrongen op de industriezone voor Tombroek, wat elders kan verwezenlijkt worden moet ook kunnen voor Rollegem, nu bijzonder dat het aantal grensarbeiders aanhoudend daalt. Ook zijn er tegenkantingen voor wat de kleizones betreft, deze moeten verminderd worden. Deze werden voorgelegd daar er met de verdere uitbreiding voor 1980 er zal moeten rekening gehouden worden. Meer kans voor bouwen dooe de uitbreiding van de bouwzone en mogelijkheid tot het bekomen van een industriezone in de toekomst. Het gemeentebestuur zal niets aan het toeval overlaten om deze twee doeleinden te bereiken
1969 Treeske en José: De huwelijksperikelen te Lowingen. Ze zijn gehuwd te Gullegem voor de wet en te Rollegem voor de kerk. Doordat de pastoor van Lowingen, met alle vriendschap voor het jonge echtpaar , het Nederlands als een vloek weerde in zijn kerk omdat de “walleganten” zouden kunnen protesteren… en wellicht de pastorie zou worden besmeurd met de woorden “Sale flamin” Wat wild men dan nog. De kerk is intussen verdwenen als kerk, maar Treeske en José zijn nog immer gelukkig.
1979 De laatste kasseien verdwenen te Rollegem. Neen ,Neen ze zijn niet gepikt.’t Was op het gehucht te Tombroek aan de vroeger tramstatie, nu bushalte tot aan de Candeléstraat. Een dikke laag asfalt werd er opgegoten.
-Een nieuwe Bellegemstraat diende aangelegd te worden door het feit dat de A17 de deelgemeente doorkruist. De bestaand Bellegemstraat (nu Molenkouter) moet gedwarst worden ter hoogte van deMortagnestraat die volledig zal verwijnen.
-De vinkeniers vierden hun 45-jarig bestaan. Het feest werd ingezet met de wijding van een nieuwe vlag. Als peter fungeerde Adelson Vandeputte en er moest beroep gedaan worden op een hulpmeter door een zetduiveltje op de uitnodiging, die eigenlijk meter Mvr. Barbe deed aankomen toen de eucharistieviering en de wijding reeds achter de rug was.
- Te Rollegem werd de orde van “Cordon Bleu du Saint Esprit” uitgereikt aan Denis De Tavenier. De hoogste onderscheiding die wordt uitgereikt in het domein der gastronomie. Als jongste Cordon Bleu van het land mocht hij zijn talenten reeds bewijzen in de ambassade van Liberia.
- De St Antoniuskerk is geklasseerd en is aan restauratie toe. Het ontwerp heeft een gunstig advies gekregen en er werd een uitgave van 9.627.514fr voorzien . de stad zal waarschijnlijk moeten tussenkomen voor 20% hetzij 1.925.503. fr.
