Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
16-09-2016
760 Ontdiering
760 Ontdiering
De voorbije 500 jaar zijn 322 soorten gewervelde landdieren uitgestorven. Wetenschappers spreken over ‘ontdiering’ - een knipoog naar 'ontbossing'. Ondertussen heeft de panda in Paradaiza op het Chinese “halve maanfeest” een naam gekregen : Tian Bao of schat van de hemel. Het is dan toch niet Elio geworden. Het snoetje van dit schattige dier trekt heel erg op dat van mijn leeuwhondje : Faffifournik. Voor de bescherming van de bedreigde diersoorten kunnen wij een voorbeeld nemen aan het Virunga park. Dat wteunen wij voluit!
In Griekenland werden tijdens de klassieke Olympische spelen de wapens stil gelegd in Olympia. Dit initiatief zou door de Verenigde Naties kunnen hernomen worden tijdens de Olympische spelen in de zomer. Of dat realiseerbaar is, is maar de vraag. De landen in oorlog liggen niet wakker van dit mondiaal sportevenement. Bovendien leven we onder hoogspanning sedert de dopingperikelen van de Russen.
Op maandag 22 augustus 2016 bleven tweehonderd gezinnen bleven overnachten in de Plantentuin Meise. Geen gewone tenten, maar kartonnen tenten waren hun verblijf tijdens dit familiefestival “Wonderweekend”. Vier vaders wilden wat meer tijd met hun kroost doorbrengen. Het hele gezin kon van alles beleven en ontdekken o.a. eten in een restaurant zonder bestek of een toertje maken op het water in een rijdend bad. Er was ook een fakkeltocht en een spectaculaire acrobatieshow. Slapen 's nachts deden ze per twee in een waterdichte kartonnen tent. Ze moesten die eerst zelf beschilderen. Een echte Indiaanse tipi kon als intrek dienen voor het hele gezin. dit was niet gratis maar voor een gezin van vier personen kostte dat voor een nacht 210 euro. De helft van de opbrengst gaat naar SOS Kinderdorpen. Dit initiatief vulde de diversiteit van de nieuwe initiatieven om meer volk naar de Plantentuin te trekken aan!
Nicolaas Cupérus (° 1842 - + 1928) was de grote promotor van de Zweedse gymnastiek in Antwerpen. Zijn vader was een Fries en baatte een theehandel uit op de suikerrui. In het atheneum krijgt zijn zoon de turnmicrobe te pakken van zijn leraar Jozef Isenbaert. Hij richt de eerste Vlaamse gymclub “Gymnastische volkskring” op. Hij leert de Sinjoren gezond bewegen en een goede houding aannemen. Hij wordt de turnpromotor van Vlaanderen en geeft het eerste Vlaams gymnastiektijdschrift “Volksheil” uit. Hij determineert de Nederlandse turnvaktaal. In 1881 richt hij de Belgische Turnbond op en staat mee aan de wieg van de Internationale Federatie voor Gymnastiek. In de Zweedse gymnastiek geldt de borstademhaling. In de lessen t’ai chi leren wij nu de buikademhaling. Dat zou gezonder zijn. Ik had dank zij mijn turnleraar Richard … ook de turnmicrobe te pakken. Ik kreeg 8 jaar les van dezelfde turnleraar. Hij gaf ons het maximum van de punten als we op onze handen konden lopen. Aangezien ik ga voor elke uitdaging, leerde ik dat op de hofweg in de Rozenboom, met mijn voeten tegen de wasdraad. Maar daar is het bij gebleven. De Chiro ging voor het sporten in een turnclub. We traden elk jaar wel op met acrobatie op het jaarlijks Chirofeest.
Bij een samenkomst van de gidsen van de Plantentuin Meise stootten we op een groep bloedcicaden, die op de stam van een Linde kropen. Het is de tijd van de processies. Zouden de mensen deze traditie afgekeken hebben van de dieren? Dat zou wel eens kunnen, want planten en dieren gedragen zich dikwijls zoals mensen. Of is het omgekeerd ? In de Evolutiekas kunnen we het volledige verhaal van het ontstaan van het leven analyseren. De H. Anna – processie die door de Plantentuin trok en die we op zondag 24 juli 2011 opnieuw lieten doorgaan, met groot succes, gaat niet meer door. De parochie vond dat er geen traditie is. Nochtans is dit een eeuwenoude traditie, die terug gaat tot de XVIde eeuw. We zouden die graag opnieuw laten uitgaan als de H. Anna op een zondag valt.
Het kerkbestuur van Sint-Laurentius-Wolvertem is vernieuwd. Er verscheen een foto hierover met v.l.n.r.: penningmeester Erwin Philips, lid Nadine Roels, voorzitter Pol Aerts, lid Leo Robberechts, federatiepastoor Meise & Wolvertem Jan Lagae en secretaris a.i. Luc Van Ophalvens. Het bestuur wacht onmiddellijk een aantal zware taken, zoals verwerven en renoveren van de Pastorie van Wolvertem in de Oppemstraat. Daar werd bezwaar tegen ingediend, maar dat is ondertussen verworpen door de gouverneur. Federatiepastoor Jan Lagae van Kiemkracht zou beter zijn intrek nemen in de pastorij St. - Martinus. Die heeft standing en zou toch niet verkocht worden. Er zou ook 1 federatie moeten komen die samen valt met de gemeente. Bij de post zou dat voor de postnummers ook zo moeten. Nu hebben we er 2 : 1860 en 1861. Waarom moet men alles nodeloos ingewikkeld maken ?
Het monument voor Eddy Merckx aan het Administratief Centrum van de gemeente Meise in Wolvertem krijgt heel wat bekijks. De reacties zijn dan ook niet uit de lucht gegrepen. Zo stonden de senioren op hun fietstocht op de Sporteldag ervoor. De schepen van Cultuur gaf toelichting en verklaarde dat de renner links onderaan hijzelf is. Dat kun je zien, zei hij, omdat die opzij kijkt om te zien of er een stamenee te zien is, om even te stoppen. Hoe kunnen we de anderen benoemen? En welke anekdote past erbij ? Misschien kunnen we plaatselijke renners uit het verleden nomineren. Een van onze vroegere burgemeester, een fervent fietser past er alleszins bij. Staat er ook geen vrouw bij ? De kannibaal himself staat er prominent op.
Ik kan aan het lijstje van mijn “eretitels” er eentje toevoegen : zalm. Inderdaad, ik zwem regelmatig tegen de stroom in. Dat wordt door velen niet geapprecieerd. De andere heft bewondert dat. In mijn geliefde Scotland bezocht ik 3 maal de Falls of Shin in Sutherland waar de zalmen de watervallen over springen. Ik trachtte dat te fotograferen, wat niet gemakkelijk is. Ik heb het ook eens gefilmd. Voor alle duidelijkheid : de andere eretitels wil ik jullie niet onthouden. De inspectie onderwijs betitelde mij als eredirecteur van het Audiovisueel Centrum (Jos Chabert) Meise en Jette. De bediende van de dienst cultuur schreef in een opdracht in een uitgave : aan Jef, de eeuwige rebel. Ze noemen mij ondertussen ook “het geheugen van Meise”. Ik heb dan wel een fenomenaal geheugen dat ik bij mijn geboorte meekreeg, maar dat geheugen vertoont veel gaten die ik via mijn blogs wil opvullen. Officiële eretekens zijn aan mij niet besteed. Moest ik die opsteken zou ik mij in het wereldje van de hypocrisie begeven. Liever niet!
Plantentuin Meise brak op zondag 26 juni 2016 het wereldrecord “langste picknicktafel “. Momenteel staat het op naam van een organisatie uit Koeweit met 194,7 meter. Er staat een driehonderd meter lange constructie. Op 26 juni ’s middags werden duizend mensen verwacht. Het werden er 500. Deze wereldrecordpoging, past in de ZomerFloridylle. Met dit feest wil de Plantentuin het startschot geven voor de zomeranimatie. Iedereen kon zich inschrijven voor de picknick. Men bracht zijn eigen picknick mee, maar elke deelnemer kreeg een goodiebag met lekkers. Op de tafel stonden potten met vergeten groenten en eetbare bloemen. De picknicktafel blijft de hele zomer staan. Hiermee zet de Plantentuin in op kwantiteit, zonder de kwaliteit uit het oog te verliezen. In het recent uitgegeven Jaarverslag 2015 wordt dat en volle aangetoond. Ondertussen staat de Reuzenaronskelk weer in bloei. Allen daarheen !
Op 18 juni 2016 trokken we met Berla naar het kerkhof van Laken. Theo Swinnen was onze uitstekende gids. We bezochten het graf van de eerste rode duivel: Jenatzy. 1899 Aan de ingang van het kerkhof vinden wij de zaak van de nakomelingen van Salu Ernest. Die had zijn buitenverblijf in de Zonnelaan in Meise. Hij was ook de ontwerper van het kerkhof van Meise en de oorspronkelijke reuzen Jan en Mie. Theo blichtte naast de wetenswaardigheden rond de grafmonumenten en de crypte de links met Meise. Zo bezochten wij het graf van Lucien Acou, schoonvader van Eddy Merckx. Er was ok het graf van Balat. Die zou iets te maken hebben met de ballatkas in de Plantentuin Meise, waarvan de foto nu als logo dienst doet. Jos Chabert huldigde destijds een grafmonument in voor Pleyel op de Open Monumentendag 15.9.1996. Dat moeten we zeker toevoegen aan het Liber Amicorum Jos Chabert.
De gids uit Meise verzamelde volgende gegevens :
MARIE PLEYEL Moke 1811-1875 Dochter van een diplomaat en uitzonderlijk begaafde pianiste. Speelt als 14-jarige solo pianoconcert in De Munt. Tegen de zin van haar moeder verloofd met Hector Berlioz. Moeder arrangeert huwelijk met de Oostenrijkse toondichter en pianobouwer Camille Pleyel – zij is 20 en hij 53 jaar. Na 4 jaar gescheiden en is erg bevriend met Chopin en Liszt met wie ze gedurende 10 jaar door Europa toert en op alle grote podia concerteert. Krijgt in die periode een kind van ??? Ze behoudt de artiestennaam Pleyel. Vanaf 1848 pianoprof aan het conservatorium van Brussel en dat gedurende 24 jaar. Felix Mendelson draaide graag haar partituurbladen om. Het monument is een initiatief van haar leerlingen van het Conservatorium daar ze geen verwanten meer had. Beeld van de Brugse beeldhouwer Henri Pickery naar Italiaans model. Restauratie door Epitaaf in 1986. Symboliek : fakkel – lier – palmtak – lauwerkrans – leeuwenpoten. Bösendorfer – Steinway - Maene
Eindelijk is het zover. De kleuters van Westrode hebben hun nieuwe lokalen betrokken. Een van de 7 werken van de schepen is voltooid. Sedert het begin van dit schooljaar zaten ze in de beschuttende werkplaats in de Neromstraat. Nu beschikken ze over vier klassen en een polyvalente ruimte, die als binnenspeelruimte en er turnzaal wordt gebruikt. Directrice Griet De Roos is blij voor haar kleuters en hun juffen. Ze hebben voor de gelegenheid de rode loper uitgerold. De kleuterleidsters hadden er zelfs hun Paasvakantie voor over om alles in orde te zetten. Proficiat voor deze onbaatzuchtige inzet! Het groen errond wordt ook al aangelegd. Er komt voor elke klas een eigen tuintje met zandbak. En volgend jaar krijgen ze ook een aparte kinderspeelplaats. Om het landelijke karakter uit te spelen as troef, legt men ook nog een groene weide met speeltuigen aan. En door de lage vensters kunnen de kleuters van in hun klas de koeien, paarden en schapen observeren. Of er ook ezels en hanen komen is voorlopig niet geweten.
Op 1 april is het uitkijken geblazen. Want snoodaards proberen ons te foppen. Zo was het vroeger de gewoonte om iemand op te sturen om “een zakje knoopsgaten” te halen. Een variante hiervan was “ een fles droog water gaan kopen”. Michel Van der Veken, de plaatselijke beenhouwer in de Boechtstraat ten tijde van de “Rozenboom” vroeg ons het vierkant – rond te gaan kopen. Recent hoorden wij er nog een : “de sleutel van de kerkfabriek “ afhalen. Maar in de media lanceerden ze een prijs. Wie zich het eerst aanmeldde kreeg een beloning. Zo daagden rijen luisteraars of kijkers op. De kinderen bedachten ook een spelletje. In ’t geniep werd een papieren vis gekleefd op de rug van het niets vermoedende kind. Er zijn er heel wat met dat papieren visje op de rug huiswaarts gekeerd, na schooltijd. Of er een variante met een haan bestaat, daar hebben wij het raden naar!
De graaf met de bijl kreeg de bijnaam Hapkin. Een hapkin zou een bijl zijn waarmee men de bomen merkte die in aanmerking kwamen om er een galg van te maken. Bij ons was kapaf de bijnaam van August Van Doorslaer, die 'kapaf' zei als een boom moest gemerkt worden om te kappen. Of ze er toen galgen van maakten is niet geweten. Die waren alleszins al uit de mode. Hapkin was in 1111 de bijnaam van BoudewijnVII van Vlaanderen. Toen hij in 1118 zich in een oorlog stortte tegen Normandië werd hij zwaar gewond. Hij bleef doorvechten, maar stierf 9 maanden later kinderloos. Hij was ondertussen monnik geworden, om zo het recht op de eeuwige gebeden van zijn confraters te verwerven. En ja, Hapkin is ook de naam van een stoer bier. Hoe kan het anders in bierland. Of de hanen dat lusten, valt uit te proberen.
Tijdens het paasweekend hield de parochieploeg van Rossem een merkwaardige tentoonstelling. Er werd opnieuw aangeknoopt met een rustend initiatief van enkele plaatselijke kunstenaars : arterossem. Paul Grégoire, Jeanne De Buyser, Willy Kerremans hielden op regelmatige basis een groepstentoonstelling. Dit is een waardige opvolger van de eerdere kunstenaarsroutes van de Kunstkring en LAK. Er was ook plaats voorzien op de tentoonstelling voor het erfgoed van Rossem. Onder het prachtige beeld van de heilige Anna ten drieën werden merkwaardige stukken erfgoed getoond.
Ondertussen hebben een 40tal vrijwilligers de parochiale feestzaal heropend. De inhuldiging gebeurde met een eerste Rossemcafé. Opp 18 en 19 juni zijn er parochiefeesten. Zie facebook : rossemleeft en http://www.feestzaalrossem.be
Op http://www.rossemleeft.be kunnen we het leven onder de kerktoren van Rossem volgen. Bij mijn bezoek merkte ik op dat er opnieuw plantengroei bulkt uit de galmgaten.
Meise stak zijn website in een nieuw kleedje. Hij is opgebouwd via drie rubrieken : wonen en leven, vrije tijd en uw gemeente. Er is oog voor informatie, stratenplan, e-loket, … We onderwerpen hem even aan de kwaliteitskontrole op 'Evaluatie website' http://www.surveymonkey.com/s/75M6T3Q
1. Taal 2. Penetratiegraad : zie teller bezoek(st)ers 3. Lay-out : 4. Video’s : 5. Foto’s : 6. Correct en volledig : 7. Up-to-date 8. Links 9. Statistiek 10. Frekwentie update Op de Seniorenraad kwam dat reeds ter sprake. Er worden twee termen gehanteerd : senioren en ouderen. De Seniorenraad zou een prominentere plaats moeten krijgen, op het niveau van de andere raden. Bovendien zou men het de ouderen uit onze gemeente gemakkelijk en eenvoudig moeten maken. We deden reeds een voorstel om via 1 klik te zijn waar je moet zijn : op de zoekfunctie “ouderen” (als voorbeeld). De alfabetische keuzelijst staat eronder. Iemand merkte op dat de voorzitter van de Seniorenraad niet klopt!
De bouw van de derde Zorgresidentie Moutershof is gestart aan de Zep in Wolvertem in de buurt van het gemeentehuis (administratief centrum Meise). Er komen een honderdtal zorgflats. Het worden 3 gebouwen die met elkaar verbonden worden. Het is een project van Realis Peter Vanmaldeghem. De nood voor een dergelijk project blijkt uit een bevolkingsonderzoek van vorig jaar, waarbij 25 procent van de bevolking in Meise 60-plusser is. Dit procent zal niet afnemen, rekening houdend met de algemene vergrijzing over heel Vlaanderen. Een team van artsen, verplegers en zorgkundigen staan de klok rond klaar om de bewoners bij te staan. Senior Assist zorgt voor de uitbating en de ontwikkeling.
Dit rusthuis, gelegen in Eversem op de Kapellelaan kreeg een nieuwe stek in Wolvertem. Met ziekenwagens en een bus verhuisden ze op woensdag 9 maart naar de Tramlaan. Het voltallige team en medewerkers klaarden de klus. Het heeft 15 jaar geduurd om een geschikte locatie te vinden en de nieuwbouw opgetrokken te krijgen. De uitbaters van het zorgcentrum broers Bart en Stefan Peeters, de 80 bewoners en het personeel zijn blij met het resultaat. Hun intrede ging met fanfare sint-Cecilia en de rode loper bij de verhuis. De twee jaar geleden overleden vader heeft het spijtig genoeg niet meer kunnen meemaken. Zij geven een ouderenkrantje uit : het Oasekrantje. Daarin nis er een vaste rubriek “Lief en leed in de Cuyperfstraat in Meise Frans Peeters (den Binner) en buren. Ik was een van de buren en ik heb den Binner gekend. Hij kwam in de Rozenboom regelmatig zijn pintje drinken. Herinneringen over het leven in de Cuyperstraat werden reeds door mijn broer Piet beschreven in “De historie van Stamënee de Rozenboom” en “Meise belevenissen”. En ik heb ook mijn jeugdherinneringen opgeschreven “Jeugdherinneringen van een straatrat”. Wij moeten dringend eens gaan samen zitten om onze krachten te bundelen.
Aan de leertuin maakte Natuurpunt een wilgenhut met de leerlingen van het zesde leerjaar. Juf Joke was fier om met haar leerlingen en de vrijwillige werkers van Natuurpunt te poseren voor het resultaat. Zij kregen de raad mee het geheel regelmatig te voorzien van water. Want wilgentenen groeien en bloeien als je ze in de grond steekt. Zo wordt het op termijn, mits voldoende zorg, een heuse natuurlijke hut.
Het huidige Chinees restaurant op de hoek van de Strombeek Beversebaan en de Private dreef was toen de verkaveling de Nekker er kwam een restaurant. Al snel evolueerde het naar Ô bar, een club voor holebi’s. Later werd het een rendez – vous huis, waar regelmatig feestjes werden georganiseerd zoals in Italië met Berlusconi. Iemand vertelde mij dat de bazin zich eens liet bespringen door haar Duitse herdershond. Is dat geroddel of een louter indianenverhaal, laat ik in het midden. Nu is het China town.
De vroegste bewoner van dit pand, die ik nog gekend heb, heette “Fidel”. Hij baatte er een krantenwinkel uit. Zijn zoon André had een krantenronde in Meise. Eerst woonde die ernaast. Frans Janssens (de vader van Theo) kocht het gebouw in 1934 en er werd een paardenstal aangebouwd, omdat ze plaats tekort hadden er rechtover. Het werd in 1936 afgebroken. Hij was gehuwd met Louise Van der Hasselt en had vier kinderen : Anna, Theo, Godelieve en Hendrika (Hariette). In 1960 bouwden ze op het terrein een woonhuis met winkel . In 1961 werd het gelijkvloers ingericht als winkel, want stedenbouw legde nogal strikte verplichtingen op. In 1967 verhuisden Theo en zijn twee zussen Hendrika en Godelieve naar de winkel. Zo kwam hun huidige woning vrij en kon daar in 1967 het Audiovisueel Centrum (nu CVO) starten. Toen de familie Janssens stopte, verhuisden ze terug naar hun woning. Want in 1972 verhuisde het AVC naar het Willy Van den Berghecentrum, waar nu de Muze verrees. Een oud-studente Engels van het AVC huurde de winkel in 1986 en vestigde er Taverne Christie’s. Toen zij aan haar directeur vroeg, wat hij van haar taveerne dacht, kreeg zij te horen dat er in Meise enkel “stamënees” zijn. In 1996 nam Roland De Munck uit de Tuinwijk de zaak over . In 2008 nam Daniëlle Vander Putten de zaak over en werd het Barok bar Brusselsesteenweg 49.
