Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
14-10-2016
764 Website
764 Website
Het Nieuwsblad onderwierp de websites van 308 Vlaamse gemeenten aan een grondige test. 32 criteria telden mee voor de evaluatie van de websites o.a. Kan je online een adreswijziging doorgeven? Staan de openingsuren en de uitzonderingen op de homepage? Staan alle recente nieuwtjes uit de gemeente erop? Meise behaalde 7,3 op 10. Op http://www.surveymonkey.com/s/75M6T3Q heb ik eigen criteria in een meerkeuzetest verwerkt. Ik zou de criteria van Het Nieuwsblad eens willen vergelijken met de mijne. We hebben in de Ouderenraad enkele voorstellen gedaan om de toegankelijkheid van de senioren naar deze informatiebron te vereenvoudigen. Een klik zou moeten volstaan. Maar dat werd niet aangepast : een minpunt! Het resultaat van de vernieuwde website is wel een verbetering tegen de vroegere. Je kunt nu via het e-loket belangrijke gemeentelijke documenten opvragen. De interactie met smartphone of tablet is mogelijk. Het formaat van de website wordt automatisch aangepast aan het toestel waarmee je de pagina opent.
Jan Govaerts componeerde een geheel van lievelingsstukken voor de opening van de Academie in Meise. Het voltallige korps : leerkrachten, administratief personeel en onderhoudsvrouw stonden op de planken van de Muze voor de uitvoering. De plechtige opening gebeurde op 18 september 2016 door directrice Eva Vermeiren, Marcel Belgrado en zijn opvolger Emiel De Boeck. Zo is het 2de werk van de 7 van Belgrado gerealiseerd. De gelegenheidsspeech klonk als volgt : Als men het geluk heeft oud te worden dan “denkt” men dat men veel weet, doch iets wat zeker is, men “vergeet” ook veel. Daarom heb ik geen uitgeschreven tekst, dat door één of andere journalist klakkeloos kan overgenomen worden, “voorgekauwd” dus, neen ik ga meer een losse babbel houden, meer in “vertelstijl” over datgene waarvoor ik hier sta bij de officiële opening van onze Akademie. Mijn vertelling of noem het relaas, gaat, bestaat uit verschillende strofen of coupletten. 1ste couplet: Dit gebouw – ligt in een “beschermd dorpsgezicht” dus het uiterlijk zicht dient behouden. Bouwjaar, ‘k zou het begot niet weten, “zeer oud”, op de draad versleten, op de rand van onveilig. – deed dienst als lagere gemeentelijke jongensschool, “in dit gebouw, deed ik bij meester Rosiers het 4de studiejaar” – ook als oud gemeentehuis – hier heeft met de fusie in 1977 de fameuze stemming plaats gevonden, wie van de 2 toenmalige gemeentesecretarissen de 1ste gemeentesecretaris van de fusiegemeente Meise zou worden. Wolvertem en Meise met daarbij Oppem, het mooiste deel, dat vaak als cement dienst deed tussen beiden. - hier vonden ook kunsttentoonstellingen plaats. 2de couplet: Verbouwing – Renovatie of nieuwbouw Zoals reeds gezegd, aftands, versleten, dringend aan vernieuwing toe… Discussie vooraf : 2 tendensen : het huidig gebouw renoveren of afbreken of op een andere locatie een nieuwbouw neerpoten. Afbreken (misschien gedeeltelijk) doch gezien het beschermd dorpsgezicht, het uiterlijk dient behouden. Mijn argument destijds : gebouw volledig renoveren of heropbouwen, dit had mijn voorkeur. De tegenstanders : afbreken en nieuwbouw elders. Doch stellen jullie voor .. dit gebouw op een andere locatie. Zou een vloek geweest zijn. Dit gedeelte van Meise : onderwijs – sport – cultuur, op elkaar afgestemd, daar kan of mag geen schakel aan ontbreken. Een gezonde geest in een gezond lichaam .. Akademie – de Muze, hebben elkaar nodig: aanleren en uitvoeren, beschouw dit als een kruisbestuiving “jullie kennen dat verhaal van de bloemetjes en de bijtjes”.. Dus verbouwen: .. heeft veel te lang geduurd, heeft teveel geld gekost. Oké, akkoord, doch het gevolg, het kind mag gezien worden. Het mag er zijn, het voldoet aan de huidige normen van een Akademie en .. dit gebouw heeft ook “een ziel”, gezien het verleden. En daar waait ook ergens “WIFI” rond .. Het verhaal is begonnen in een werfkeet hier vooraan op de parking. De toenmalige direkteur Gunter, daarna de waarnemende direkteur, voor mij nu volwaardig direkteur Eva, architect Marc Moerenhout, onze ingenieur Wim Van Campenhout, Schepen Pol, de verschillende aannemers en ikzelf. Ruwbouw, verwarming, technieken en afwerking. Doch ik ga jullie de technische zaken besparen, hoeveel kilometers kabels, beton enz … Ik zei het al, heeft veel te lang geduurd. Ik ga trachten dat mijn speech niet dezelfde weg opgaat. 3de couplet : de verwezenlijking. Bij de rondgang heb je jezelf kunnen vergewissen – de akoestische panelen. De kleuren, hebben we Eva laten kiezen, doorgaans hebben dames een goede smaak en moest het tegen vallen, zij zou hier nog vele jaren dienen te verblijven en de kleuren trotseren wat niet voor mij het geval is. Wij hebben hier meer dan 60 werfvergaderingen gehad en Eva heeft hier prachtig haar rol gespeeld. De aannemers, allen mannen, hadden een gewilliger oor voor Eva dan voor onze ingenieur (techniek) dan voor mij, als politieker. Eva werd ook gesteund door architect Marc, door Wim en mezelf. Zij deed dit op, voor een vrouw, niet zo eenvoudige materie, op zeer kundige wijze, of zij was architect, aannemer en nog zoveel meer … dus een groot gedeelte van het succes is aan haar te danken. 4de couplet: Slot Het heden en de toekomst. Eva samen met haar lerarenkorps, haar administratief personeel “waaronder het alziend oog van Wanda” en het onderhoudspersoneel, jullie gaan nu, reeds vanaf 1 september, een nieuwe periode in, de Nieuwe Akademie voor Muzische kunsten. Jullie zijn nu gehuisvest zoals het hoort, maak er het beste van .. Aan alle mogelijke critikasters, van te lang .. en te duur .. Ja, het was een moeilijke bevalling, wat doet een moeder en de omstaanders bij een geboorte, zij monsteren het kind – en is dat mooi en gezond – dan vergeet men de weeën. Ja, het duurde te lang, doch tijd vergaat en jullie kinderen en kleinkinderen zullen genieten van een waardevol kunstonderwijs, niet onbelangrijk, in het leven. En jullie kritiek was mij, meer een bezorgdheid en waarschijnlijk wordt dit omgezet in dankbaarheid. Dankwoord : Beste aanwezigen, Persoonlijk hou ik eraan alle verantwoordelijken uit de politiek, zeer oprecht te danken, alle partijen uit de gemeenteraad, het voormalig schepencollege (met Groen) en het huidig college van Burgemeester en Schepenen, jullie hebben terecht vragen gesteld, doch jullie hebben me steeds gesteund. Ook oprechte dank aan de architect, onze ingenieur, en alle aannemers en alle personen die op één of andere manier hebben bijgedragen tot de realisatie van het project. Nu ben ik gelukkig en blij dat ik aan direkteur Eva en aan mijn opvolger en vriend, Schepen Miel De Boeck, deze waardevolle realisatie kan overlaten. Als gemeenteraadslid zal ik dit nauwgezet blijven volgen en maken jullie er allen samen het allerbeste van. En nu aan alle aanwezigen, dank voor jullie luisterbereidheid en aandacht. Marcel Belgrado Meise, 18 september 2016.
Het oud gemeentehuis van Wolvertem stond op het programma van de Open Monumentendag. Het gebouw wordt openbaar verkocht door de gemeente. Er kwamen veel bezoekers op af. De gemeenteraad van de vroegere gemeente Wolvertem besliste op 8 augustus 1836 dat een nieuw gemeentehuis aan de orde was. Het gebouw diende als gemeentehuis, schoollokaal, zetel van het vredegerecht en archief. Het gebouw stortte twee keer in, door stormweer in 1876 en door een slechte toestand van de waterput in 1925, maar werd telkens weer opgebouwd. Nu staat het gebouw leeg. De gemeente kan moeilijk twee oude gemeentehuizen bewaren en onderhouden. Dat zou op onze kosten gebeuren en in tijden van besparen zet men de tering naar de nering! Het gebouw was niet geklasseerd. Onder druk van enkele nostalgische burgers, die nochtans tegen verhoging van belastingen zijn, werd verkregen d at in de verkoop de gevel moet blijven en de gedenksteen van de gesneuvelden. Ze zouden die beter verhuizen naar het gemeentepaleis (administratief centrum). Dat bespaart inspanningen van de ouderen die deelnemen aan de plechtigheden. Er is dringend nood aan een ernstige en wetenschappelijke evaluatie van gebouwen en monumenten die bescherming verdienen. Daar zouden de heemkundigen misschien werk kunnen van maken. Er bestaan lijsten van allerlei instanties, waarbij zelfs vragen rijzen hoe het in godsnaam mogelijk is dat krotten beschermd zijn.
De directrice van gemeentelijke basisschool De Leertuin lanceerde een tegenstrijdig bericht in de pers. Zij pleitte voor verkeersveiligheid door gebrek aan parkeerplaatsen, maar koppelt daaraan een uitbreiding van de school met speelruimte. Er is al geen plaats om te parkeren in het centrum. De schoolomgeving is een leerschool voor verkeersonveiligheid. Dat is al meer dan een halve eeuw zo. In de jaren 60 deed de VZW “Wakkere Burger” een onderzoek van de omgeving. De parking voor de school is een flessenhals die dood loopt. Een uitgang voor die parking zou kunnen tussen het Verloren Uurke en De Snipper. Dat was toen ons advies. Maar politieke bekrompenheid besliste anders . Het werd een schijtweide voor honden. De parking afsluiten tijdens de schooluren met een bareel is ook zo’n niet doordacht idee. Als daar een ondergrondse parking zou komen, waarvan de handelaars ook al jaren dromen, is alles mogelijk.
De voorbije 500 jaar zijn 322 soorten gewervelde landdieren uitgestorven. Wetenschappers spreken over ‘ontdiering’ - een knipoog naar 'ontbossing'. Ondertussen heeft de panda in Paradaiza op het Chinese “halve maanfeest” een naam gekregen : Tian Bao of schat van de hemel. Het is dan toch niet Elio geworden. Het snoetje van dit schattige dier trekt heel erg op dat van mijn leeuwhondje : Faffifournik. Voor de bescherming van de bedreigde diersoorten kunnen wij een voorbeeld nemen aan het Virunga park. Dat wteunen wij voluit!
In Griekenland werden tijdens de klassieke Olympische spelen de wapens stil gelegd in Olympia. Dit initiatief zou door de Verenigde Naties kunnen hernomen worden tijdens de Olympische spelen in de zomer. Of dat realiseerbaar is, is maar de vraag. De landen in oorlog liggen niet wakker van dit mondiaal sportevenement. Bovendien leven we onder hoogspanning sedert de dopingperikelen van de Russen.
Op maandag 22 augustus 2016 bleven tweehonderd gezinnen bleven overnachten in de Plantentuin Meise. Geen gewone tenten, maar kartonnen tenten waren hun verblijf tijdens dit familiefestival “Wonderweekend”. Vier vaders wilden wat meer tijd met hun kroost doorbrengen. Het hele gezin kon van alles beleven en ontdekken o.a. eten in een restaurant zonder bestek of een toertje maken op het water in een rijdend bad. Er was ook een fakkeltocht en een spectaculaire acrobatieshow. Slapen 's nachts deden ze per twee in een waterdichte kartonnen tent. Ze moesten die eerst zelf beschilderen. Een echte Indiaanse tipi kon als intrek dienen voor het hele gezin. dit was niet gratis maar voor een gezin van vier personen kostte dat voor een nacht 210 euro. De helft van de opbrengst gaat naar SOS Kinderdorpen. Dit initiatief vulde de diversiteit van de nieuwe initiatieven om meer volk naar de Plantentuin te trekken aan!
Nicolaas Cupérus (° 1842 - + 1928) was de grote promotor van de Zweedse gymnastiek in Antwerpen. Zijn vader was een Fries en baatte een theehandel uit op de suikerrui. In het atheneum krijgt zijn zoon de turnmicrobe te pakken van zijn leraar Jozef Isenbaert. Hij richt de eerste Vlaamse gymclub “Gymnastische volkskring” op. Hij leert de Sinjoren gezond bewegen en een goede houding aannemen. Hij wordt de turnpromotor van Vlaanderen en geeft het eerste Vlaams gymnastiektijdschrift “Volksheil” uit. Hij determineert de Nederlandse turnvaktaal. In 1881 richt hij de Belgische Turnbond op en staat mee aan de wieg van de Internationale Federatie voor Gymnastiek. In de Zweedse gymnastiek geldt de borstademhaling. In de lessen t’ai chi leren wij nu de buikademhaling. Dat zou gezonder zijn. Ik had dank zij mijn turnleraar Richard … ook de turnmicrobe te pakken. Ik kreeg 8 jaar les van dezelfde turnleraar. Hij gaf ons het maximum van de punten als we op onze handen konden lopen. Aangezien ik ga voor elke uitdaging, leerde ik dat op de hofweg in de Rozenboom, met mijn voeten tegen de wasdraad. Maar daar is het bij gebleven. De Chiro ging voor het sporten in een turnclub. We traden elk jaar wel op met acrobatie op het jaarlijks Chirofeest.
Bij een samenkomst van de gidsen van de Plantentuin Meise stootten we op een groep bloedcicaden, die op de stam van een Linde kropen. Het is de tijd van de processies. Zouden de mensen deze traditie afgekeken hebben van de dieren? Dat zou wel eens kunnen, want planten en dieren gedragen zich dikwijls zoals mensen. Of is het omgekeerd ? In de Evolutiekas kunnen we het volledige verhaal van het ontstaan van het leven analyseren. De H. Anna – processie die door de Plantentuin trok en die we op zondag 24 juli 2011 opnieuw lieten doorgaan, met groot succes, gaat niet meer door. De parochie vond dat er geen traditie is. Nochtans is dit een eeuwenoude traditie, die terug gaat tot de XVIde eeuw. We zouden die graag opnieuw laten uitgaan als de H. Anna op een zondag valt.
Het kerkbestuur van Sint-Laurentius-Wolvertem is vernieuwd. Er verscheen een foto hierover met v.l.n.r.: penningmeester Erwin Philips, lid Nadine Roels, voorzitter Pol Aerts, lid Leo Robberechts, federatiepastoor Meise & Wolvertem Jan Lagae en secretaris a.i. Luc Van Ophalvens. Het bestuur wacht onmiddellijk een aantal zware taken, zoals verwerven en renoveren van de Pastorie van Wolvertem in de Oppemstraat. Daar werd bezwaar tegen ingediend, maar dat is ondertussen verworpen door de gouverneur. Federatiepastoor Jan Lagae van Kiemkracht zou beter zijn intrek nemen in de pastorij St. - Martinus. Die heeft standing en zou toch niet verkocht worden. Er zou ook 1 federatie moeten komen die samen valt met de gemeente. Bij de post zou dat voor de postnummers ook zo moeten. Nu hebben we er 2 : 1860 en 1861. Waarom moet men alles nodeloos ingewikkeld maken ?
Het monument voor Eddy Merckx aan het Administratief Centrum van de gemeente Meise in Wolvertem krijgt heel wat bekijks. De reacties zijn dan ook niet uit de lucht gegrepen. Zo stonden de senioren op hun fietstocht op de Sporteldag ervoor. De schepen van Cultuur gaf toelichting en verklaarde dat de renner links onderaan hijzelf is. Dat kun je zien, zei hij, omdat die opzij kijkt om te zien of er een stamenee te zien is, om even te stoppen. Hoe kunnen we de anderen benoemen? En welke anekdote past erbij ? Misschien kunnen we plaatselijke renners uit het verleden nomineren. Een van onze vroegere burgemeester, een fervent fietser past er alleszins bij. Staat er ook geen vrouw bij ? De kannibaal himself staat er prominent op.
Ik kan aan het lijstje van mijn “eretitels” er eentje toevoegen : zalm. Inderdaad, ik zwem regelmatig tegen de stroom in. Dat wordt door velen niet geapprecieerd. De andere heft bewondert dat. In mijn geliefde Scotland bezocht ik 3 maal de Falls of Shin in Sutherland waar de zalmen de watervallen over springen. Ik trachtte dat te fotograferen, wat niet gemakkelijk is. Ik heb het ook eens gefilmd. Voor alle duidelijkheid : de andere eretitels wil ik jullie niet onthouden. De inspectie onderwijs betitelde mij als eredirecteur van het Audiovisueel Centrum (Jos Chabert) Meise en Jette. De bediende van de dienst cultuur schreef in een opdracht in een uitgave : aan Jef, de eeuwige rebel. Ze noemen mij ondertussen ook “het geheugen van Meise”. Ik heb dan wel een fenomenaal geheugen dat ik bij mijn geboorte meekreeg, maar dat geheugen vertoont veel gaten die ik via mijn blogs wil opvullen. Officiële eretekens zijn aan mij niet besteed. Moest ik die opsteken zou ik mij in het wereldje van de hypocrisie begeven. Liever niet!
Plantentuin Meise brak op zondag 26 juni 2016 het wereldrecord “langste picknicktafel “. Momenteel staat het op naam van een organisatie uit Koeweit met 194,7 meter. Er staat een driehonderd meter lange constructie. Op 26 juni ’s middags werden duizend mensen verwacht. Het werden er 500. Deze wereldrecordpoging, past in de ZomerFloridylle. Met dit feest wil de Plantentuin het startschot geven voor de zomeranimatie. Iedereen kon zich inschrijven voor de picknick. Men bracht zijn eigen picknick mee, maar elke deelnemer kreeg een goodiebag met lekkers. Op de tafel stonden potten met vergeten groenten en eetbare bloemen. De picknicktafel blijft de hele zomer staan. Hiermee zet de Plantentuin in op kwantiteit, zonder de kwaliteit uit het oog te verliezen. In het recent uitgegeven Jaarverslag 2015 wordt dat en volle aangetoond. Ondertussen staat de Reuzenaronskelk weer in bloei. Allen daarheen !
Op 18 juni 2016 trokken we met Berla naar het kerkhof van Laken. Theo Swinnen was onze uitstekende gids. We bezochten het graf van de eerste rode duivel: Jenatzy. 1899 Aan de ingang van het kerkhof vinden wij de zaak van de nakomelingen van Salu Ernest. Die had zijn buitenverblijf in de Zonnelaan in Meise. Hij was ook de ontwerper van het kerkhof van Meise en de oorspronkelijke reuzen Jan en Mie. Theo blichtte naast de wetenswaardigheden rond de grafmonumenten en de crypte de links met Meise. Zo bezochten wij het graf van Lucien Acou, schoonvader van Eddy Merckx. Er was ok het graf van Balat. Die zou iets te maken hebben met de ballatkas in de Plantentuin Meise, waarvan de foto nu als logo dienst doet. Jos Chabert huldigde destijds een grafmonument in voor Pleyel op de Open Monumentendag 15.9.1996. Dat moeten we zeker toevoegen aan het Liber Amicorum Jos Chabert.
De gids uit Meise verzamelde volgende gegevens :
MARIE PLEYEL Moke 1811-1875 Dochter van een diplomaat en uitzonderlijk begaafde pianiste. Speelt als 14-jarige solo pianoconcert in De Munt. Tegen de zin van haar moeder verloofd met Hector Berlioz. Moeder arrangeert huwelijk met de Oostenrijkse toondichter en pianobouwer Camille Pleyel – zij is 20 en hij 53 jaar. Na 4 jaar gescheiden en is erg bevriend met Chopin en Liszt met wie ze gedurende 10 jaar door Europa toert en op alle grote podia concerteert. Krijgt in die periode een kind van ??? Ze behoudt de artiestennaam Pleyel. Vanaf 1848 pianoprof aan het conservatorium van Brussel en dat gedurende 24 jaar. Felix Mendelson draaide graag haar partituurbladen om. Het monument is een initiatief van haar leerlingen van het Conservatorium daar ze geen verwanten meer had. Beeld van de Brugse beeldhouwer Henri Pickery naar Italiaans model. Restauratie door Epitaaf in 1986. Symboliek : fakkel – lier – palmtak – lauwerkrans – leeuwenpoten. Bösendorfer – Steinway - Maene
Eindelijk is het zover. De kleuters van Westrode hebben hun nieuwe lokalen betrokken. Een van de 7 werken van de schepen is voltooid. Sedert het begin van dit schooljaar zaten ze in de beschuttende werkplaats in de Neromstraat. Nu beschikken ze over vier klassen en een polyvalente ruimte, die als binnenspeelruimte en er turnzaal wordt gebruikt. Directrice Griet De Roos is blij voor haar kleuters en hun juffen. Ze hebben voor de gelegenheid de rode loper uitgerold. De kleuterleidsters hadden er zelfs hun Paasvakantie voor over om alles in orde te zetten. Proficiat voor deze onbaatzuchtige inzet! Het groen errond wordt ook al aangelegd. Er komt voor elke klas een eigen tuintje met zandbak. En volgend jaar krijgen ze ook een aparte kinderspeelplaats. Om het landelijke karakter uit te spelen as troef, legt men ook nog een groene weide met speeltuigen aan. En door de lage vensters kunnen de kleuters van in hun klas de koeien, paarden en schapen observeren. Of er ook ezels en hanen komen is voorlopig niet geweten.
Op 1 april is het uitkijken geblazen. Want snoodaards proberen ons te foppen. Zo was het vroeger de gewoonte om iemand op te sturen om “een zakje knoopsgaten” te halen. Een variante hiervan was “ een fles droog water gaan kopen”. Michel Van der Veken, de plaatselijke beenhouwer in de Boechtstraat ten tijde van de “Rozenboom” vroeg ons het vierkant – rond te gaan kopen. Recent hoorden wij er nog een : “de sleutel van de kerkfabriek “ afhalen. Maar in de media lanceerden ze een prijs. Wie zich het eerst aanmeldde kreeg een beloning. Zo daagden rijen luisteraars of kijkers op. De kinderen bedachten ook een spelletje. In ’t geniep werd een papieren vis gekleefd op de rug van het niets vermoedende kind. Er zijn er heel wat met dat papieren visje op de rug huiswaarts gekeerd, na schooltijd. Of er een variante met een haan bestaat, daar hebben wij het raden naar!
De graaf met de bijl kreeg de bijnaam Hapkin. Een hapkin zou een bijl zijn waarmee men de bomen merkte die in aanmerking kwamen om er een galg van te maken. Bij ons was kapaf de bijnaam van August Van Doorslaer, die 'kapaf' zei als een boom moest gemerkt worden om te kappen. Of ze er toen galgen van maakten is niet geweten. Die waren alleszins al uit de mode. Hapkin was in 1111 de bijnaam van BoudewijnVII van Vlaanderen. Toen hij in 1118 zich in een oorlog stortte tegen Normandië werd hij zwaar gewond. Hij bleef doorvechten, maar stierf 9 maanden later kinderloos. Hij was ondertussen monnik geworden, om zo het recht op de eeuwige gebeden van zijn confraters te verwerven. En ja, Hapkin is ook de naam van een stoer bier. Hoe kan het anders in bierland. Of de hanen dat lusten, valt uit te proberen.
Tijdens het paasweekend hield de parochieploeg van Rossem een merkwaardige tentoonstelling. Er werd opnieuw aangeknoopt met een rustend initiatief van enkele plaatselijke kunstenaars : arterossem. Paul Grégoire, Jeanne De Buyser, Willy Kerremans hielden op regelmatige basis een groepstentoonstelling. Dit is een waardige opvolger van de eerdere kunstenaarsroutes van de Kunstkring en LAK. Er was ook plaats voorzien op de tentoonstelling voor het erfgoed van Rossem. Onder het prachtige beeld van de heilige Anna ten drieën werden merkwaardige stukken erfgoed getoond.
Ondertussen hebben een 40tal vrijwilligers de parochiale feestzaal heropend. De inhuldiging gebeurde met een eerste Rossemcafé. Opp 18 en 19 juni zijn er parochiefeesten. Zie facebook : rossemleeft en http://www.feestzaalrossem.be
Op http://www.rossemleeft.be kunnen we het leven onder de kerktoren van Rossem volgen. Bij mijn bezoek merkte ik op dat er opnieuw plantengroei bulkt uit de galmgaten.
Meise stak zijn website in een nieuw kleedje. Hij is opgebouwd via drie rubrieken : wonen en leven, vrije tijd en uw gemeente. Er is oog voor informatie, stratenplan, e-loket, … We onderwerpen hem even aan de kwaliteitskontrole op 'Evaluatie website' http://www.surveymonkey.com/s/75M6T3Q
1. Taal 2. Penetratiegraad : zie teller bezoek(st)ers 3. Lay-out : 4. Video’s : 5. Foto’s : 6. Correct en volledig : 7. Up-to-date 8. Links 9. Statistiek 10. Frekwentie update Op de Seniorenraad kwam dat reeds ter sprake. Er worden twee termen gehanteerd : senioren en ouderen. De Seniorenraad zou een prominentere plaats moeten krijgen, op het niveau van de andere raden. Bovendien zou men het de ouderen uit onze gemeente gemakkelijk en eenvoudig moeten maken. We deden reeds een voorstel om via 1 klik te zijn waar je moet zijn : op de zoekfunctie “ouderen” (als voorbeeld). De alfabetische keuzelijst staat eronder. Iemand merkte op dat de voorzitter van de Seniorenraad niet klopt!
De bouw van de derde Zorgresidentie Moutershof is gestart aan de Zep in Wolvertem in de buurt van het gemeentehuis (administratief centrum Meise). Er komen een honderdtal zorgflats. Het worden 3 gebouwen die met elkaar verbonden worden. Het is een project van Realis Peter Vanmaldeghem. De nood voor een dergelijk project blijkt uit een bevolkingsonderzoek van vorig jaar, waarbij 25 procent van de bevolking in Meise 60-plusser is. Dit procent zal niet afnemen, rekening houdend met de algemene vergrijzing over heel Vlaanderen. Een team van artsen, verplegers en zorgkundigen staan de klok rond klaar om de bewoners bij te staan. Senior Assist zorgt voor de uitbating en de ontwikkeling.
