Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
31-07-2005
Toren roept haan 90 : drukte
Geef toe, tegenwoordig is er veel te veel te doen op dezelfde dag. Onze haan, die ongeduldig zit te wachten om opnieuw op de toren te staan, scharrelt graag in alle rust onder de toren. Maar met de recente drukte tijdens het weekend van 14 september lukt hem dat niet zo goed. Er was open monumentendag met als thema Archeologie. Ook de dag van de landbouw vond plaats. De mooiste boerin van het land woont in Diksmuide. Ze is 23 jaar jong en heet Katleen Baeteman De grote leerweek werd bekroond met een wandeling langs de plaatsen waar volwassenen kunnen leren in Meise. Via een grote omweg werd ik aangezocht om voor mijn avCVO te gidsen. Ik week een klein beetje af van het parcours en toonde een kleine groep waar we met de school begonnen, in het huis Janssens Brusselsesteenweg 50, met een uitbreiding toen het met 640 studenten te klein werd naar het Chiroheem op de Krogstraat. In 1972 verhuisden wij naar het Willy Van den Berghecentrum, toen Brusselsesteenweg 65c, nu Cultuurpaleis. We breidden toen ook uit met de dagtaallessen op initiatief van Cecile Chabert Boon naar de muziekschool en de Snipper. Toen kregen wij de kans om in Jette te beginnen, eerst in Essegem en later in het HRIPB. Noodgedwongen verhuisden wij in 1986 naar de Stationsstraat 29 in Wolvertem en er zaten toen reeds meer studenten in Jette dan in eigen gemeente. En op de dag van mijn pensioen namen we eindelijk onze intrek in de Stationsstraat 15. Van een kalvarietocht gesproken! Dat was er een. Op zondag vierden de mensen van Amelgem Maria in hun kapel. Natuurpunt verkende N.W. Meise (Rode en Westrode). Het was zoals gezegd zondag en bovendien kermis in Wolvertem, met s namiddags kriebelloop voor kinderen. Ze wachten daar nog altijd op mijn loopduel met de burgemeester. Ik vrees dat het er nooit komt, tenzij er een mirakel gebeurt. Een raad van onze haan : je kunt pas een duel aangaan in het lopen als je een levende haan kunt vangen.
Het onveiligheidsgevoel krijgt grote gevolgen. Het verval van vertrouwen, rust en zekerheid veroorzaakt angst. Dit kan tot depressie lijden. Anders zitten wij met een post traumatisch stress syndroom. Onze haan zal daar , laat het ons hopen, niet onder lijden. Want anders vervalt hij opnieuw in fado-gekraai. Vlaanderen heeft niet de cultuur van voort te bouwen op het verworvene. In tal van domeinen stel ik dat vast. Het is gekend, dat bij het aantreden van een nieuwe lichting ministers, zij steeds opnieuw het warm water willen uitvinden., Het ware beter aan kwaliteitsverbetering van het werk van de voorganger te doen. Bij het lezen van het boek "Van Freud tot Prozac" stel ik vast dat de verdienste van de schrijver hieruit bestaat, dat hij de nadruk legt op de link met het goede uit het verleden. Men studeert best eerst een cursus Psychiatrie om alles goed te situeren. In mijn geval was dat al de derde keer. Als tussendoortje : in september 2002 werd het 278ste album van Suske en Wiske voltooid. Het zal onze haan worst wezen. Hij heeft zeker geen hoogtevrees als hij op de toren staat.
De apotheose nadert met rasse schreden. Op 28 september, 17 dagen na haar verjaardag, komt koningin Paola onze nieuwe beiaard inhuldigen. Wij hopen dat daartegen alles in orde is d.w.z. 1. de oude beiaard kompleet (47 klokken) met rammel en klavier speelklaar naast de bibliotheek 2. de toren ontsmet en proper 3. de haan en het kruis op onze waterdichte toren We gaan toch niet opnieuw meemaken dat Meise zijn oude reputatie van 'half af' herhaalt. Want anders kunnen wij deze cursiefjes niet beëindigen. De politieke tenoren trokken de aandacht met een dankwoord aan zichzelf. Piet De Cuyper, ondertussen eindelijk uit de politiek gestapt, gaf Meise en zijn beiaard uit met bijpassende CD-rom van Jef De Cuyper (Sib 7.9.2002). Maar laat ons met een positieve noot eindigen. Als de haan opnieuw op zijn plaats prijkt, strijken wij de pluimen glad en maken hem op voor een nieuw decennium in het teken van de ampersand. Het lied van de broederschap, de Europese hymne, die in feite de internationale van de echte Christen democraten zou moeten zijn, kan dan luid klinken in Si, een halve toon hoger. Dat klinkt vrolijker dan een treurzang in Si-(be)mol. De haan kraait luid en roept alle bedplassers op om de klotboeren te vervoegen om op bedevaart te gaan bij Sint-Martinus, om van het ongemak af te raken.
Op zondag 8 september vierde de broederschap van Sint Elooi : 350 jaar St.-Elooikapel (1652 2002) en O.L.V.Ter Hasselt in de Sint - Martinusparochie. De kapel werd als momument geklasseerd op 15.3.1951. Achiel Bettesone beschreef deze geschiedenis in de jubileumuitgave met dezelfde titel naar aanleiding van deze viering. Voor de gelegenheid kwam kardinaal Danneels de mis opdragen in openlucht voor de kapel. Hij zegende tevens het nieuwe Sint Elooibeeld van kunstenaar Paul Grégoir in. Magister Frans Stoffelen en pastoor Herman Boon concelebreerden met hun grote baas. Frans Heyvaert, de coördinator van de Sint Elooifeesten, was in zijn nopjes. Want alles liep gesmeerd. Jan Van den Broeck maakte een prachtige video van deze gebeurtenis. De Capella tot Hasselt ontstond tussen de 7de en 8ste eeuw. Toen trokken St.-Amandus en St.-Eligius langs de streek aan de Schelde. Op de Hasseltberg, een kruispunt van verschillende belangrijke wegen, ontstond de Capella tot Hasselt. Waarschijnlijk stond op die plaats tot dan een heidens offeraltaar. De Capella werd toegewijd aan Onze Lieve Vrouw. Ten gevolge van de pest in onze streken werd de verering van Maria verdrongen door de verering van de heilige Eligius. In 1652 vergrootte Frater Bart Gijsens de kapel en werd ze opgedragen aan Maria en St.-Elooi. De lindebomen rond de kapel duidden op een bidplaats.
Wij waren voor de 3de keer in Scotland en ik had me voorgenomen de toren met bloempot te fotograferen in Forres. Maar helaas ! Dat was toen een éénmalige stunt om de Britse bebloemingsprijs te veroveren. Dit jaar viel een ander Schots stadje de eer te beurt : Braemar. Wij boekten daar een B.B. (bed and breakfast) bij Julie en Steven Heyes in hun Schiehallion House. Dit koppel zag het jachtige leven enkele jaren geleden voor bekeken. Nu baten zij rustig hun guesthouse uit. De man doet het op zijn Amerikaans, want hij begroet iedereen met guys. s Avonds aten wij in de plaatselijke golfclub, waar het eten goedkoper en beter was. Bovendien schonken zij ons een overheerlijke wee dram uit na het eten. Dat is het kleinste maatje van hun eigen malt Whiskey. Ik ontdekte de fameuse Whiskey measure, want bij de fles hoort uiteraard het ceremonieel van het inschenken met de originele attributen. Pas vier dagen later slaagden wij erin een exemplaar van het kleinood te kopen in de kelder van een grootwarenhuis Arnods in Inverness. Braemar ligt in de highlands juist voor Balmoral castle. Maar na ons vertrek waren wij het kasteel voorbij zonder het te zien. Het ligt er verscholen in de bossen. En queen Elisabeth kwam enkele dagen later toe. Wij misten haar net op onze laatste dag in Edingburgh, waar ze de tattoo bijwoonde n.a.v. haar gouden jubileum als koningin.
In het kader van de activiteiten rond de kerktoren verdwenen de laatste jaren de processies.
Mijn aandacht werd hierop gevestigd bij mijn reis naar Toscane.Daar ging nog een traditionele processie uit na de hoogmis van 10 uur aan de Dom.De mannen stonden uiteraard op het dorpsplein, onder een andere toren, zich te laven op de terrasjes.Achter de priester met twee misdienaars in habijt, stapten allemaal vrouwen op, achter het heilig sacrament.In de staart van de optocht zagen wij echter enkele pantoffelhelden met kleine kinderen, die achter de vrouwenschaar aantraden.
In Arezzo was er dan een jaarlijkse processie van een tweehonderdtal monniken in het wit, van hun kleine ordekerk naar de grote dom.
Dichter bij ons, in Ossel, gaat de processie nog jaarlijks door op de laatste zondag van juni op de Sint-Jansfeesten.Ik beloofde aan José Anne de Molina, kasteelheer van deze actieve parochie, mee te gaan.Ik trok dus zondagmorgen tegen 10 uur naar ginder om de hoogmis bij te wonen.Maar groot was mijn verbazing.De processie kwam reeds toe onder de toren.De hoogmis is daar al om 9 uur en de processie onmiddellijk daarna.Het zijn daar vroege vogels in Ossel.
Op 14 juli bezocht ik de 7-jaarlijkse Kroningsprocessie in Tongeren.De devotie voor Onze Lieve Vrouw is er uitzonderlijk.Tien procent (10%) van alle inwoners van Tongeren , 3000 stappen mee op.Achter het trompetterskorps en de vlaggengroep beelden zij achtereenvolgens de Onbevlekte Ontvangenis, de Boodschap , Bezoek, Geboorte, Opdracht, Vinding, Afscheid, Bruiloft, Kruiswegontmoeting, Verrijzenis, Pinksteren en Verheerlijking uit.Hierachter volgt het Biddend Volk, de Zingende Maagden en de Edelknapen.Het genadebeeld Oorzaak Onzer Blijdschap en het Heilig Sacrament worden hierachter meegedragen met de relikwieën en andere attributen, gevolgd door een groep kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders, waaronder abt Piet Wagenaar van de abdij van Grimbergen.
Pater Pio werd op, 16.6.2002 heilig verklaard. Dat is de 758ste heilige op de kalender van de Rooms Katholieke kerk. Vroeger verguisd door de paus, belette niet dat onder druk van de gelovigen, hij vereerd kan worden. Er kwamen problemen om wille van zijn stigmata (de wonden van de gekruisigde Christus). Wie nu nog beweert dat het er in de kerk niet democratisch aan toe gaat, moet hierover eens nadenken. Foto : Pio Er zijn in ons land groepen bedevaarders, die naar Bergamo in Zuid-Italië trekken, om deze heilige te vereren. En terwijl we het over paters en heiligen hebben, nog iets wat het weten waard is. Kapucijnen behoren niet tot een hanensoort. Er is wel een duif die deze soortnaam draagt. In de omgeving van Huy bevindt zich in het kasteel van Famelette een heus hanenmuseum.
In Tienen hebben ze de haan en het kruis van de toren gehaald en teruggeplaatst, na een grondige poetsbeurt. Op regelmatige tijdstippen is dat nodig. Anders blinkt hij niet meer. Als onze haan en het kruis eindelijk op de toren zullen staan, zullen de vrienden van de St.-Martinus (toren, kruis en beiaard) erop toezien dat hij ook zijn regelmatig onderhoud krijgt. Want niettegenstaande het aandringen van Eddy (beiaardier) bij de gemeente, gebeurde het onvermijdelijke. Na het stevige onweer van enkele dagen terug, staat het beiaardklavier onder water. Als dat zo door gaat zullen wij een verroeste beiaard moeten inhuldigen. Wij gingen op alle 8 torens (en ook die van Sjoeter) om de kerkuilen te ringen. De top tien van de vuilste toren geeft voor 2002 : 1. Rossem, 2. Imde, 3.Meusegem, 4. Meise, 5.Rode, 6.Wolvertem , 7. Oppem en 8. Westrode (privé toren). Foto : Binnenzicht toren Rossem In Tollenbeek in het Pajottenland was de haan op de toren eens vermist. De pastoor verspreidde het gerucht, dat als de tien beste hanen van de boerderijen, geslacht werden voor Sint Maarten (11 november), hij terug zou komen. En zo geschiedde. Om dit te herdenken zien wij een haan in een stenen monument .. en aan het Urbanusbeeld is hiervan ook iets te zien.
Eindelijk kreeg de laureaat van de man van 1999 zijn millenium cruise. Dank zij een dubbele trekking door VTM kon de Knack-winnaar niet gaan. Het duurde tot nu, eer het alternatief kon opgenomen worden , via een waardebon met het overeenkomend bedrag. Het werd dus een reis naar Italië, in het wondermooie Toscane. Ik kan u de torens uiteraard niet onthouden. Vanaf de San Gottardo tunnel, in Zwitserland, worden de torens typisch voor de streek.Sommige hebben een klok als spits en andere een soort tulpenbol. Twee torentjes stonden naast een oude watertoren. Foto : Toscane torentjes Maar eens in Italië verandert alles nog eens grondig. In alle kleine dorpjes vind je torentjes die los staan van het kerkgebouw.Als de aarde beeft, wat hier regelmatig gebeurt, wordt de schade (indien ze vallen) beperkt. De spits kan zo niet in de kerk neerkomen, zoals hier in Londerzeel eens gebeurde. Maar o wee ! Nergens zie je een haan op de toren. Er staat meestal enkel een minuscuul kruisje op een nog kleiner bolletje of schijf. Na heel wat turen zag ik eindelijk ons eerste haantje, op een heel klein torentje, op een privé woning, ergens tussen Forenze en Pisa. Op FR3 in Des racines et des ailes kon je op 10 juli twee uur op bezoek in Firenze. Wat mij opviel, was de leeuw op de toren in deze prachtige stad. Een leeuw in de plaats van een haan ! En in Bevagna laten ze de Middelleeuwen herleven via een wedstrijd tussen de vier wijken. En dat allemaal op de vooravond van de 700ste verjaardag van de Guldensporenslag, waar de toenmalige Vlaamse gemeentelegers, ondersteund door Zeeuwse en Naamse milities, het ridderleger van Filips IV de Schone versloegen. Ook hier speelde de haan een cruciaoe rol!
Voor het eerst is de uilenkast in de toren van Westrode van Sjoeter bewoond en hoe ? Vier jonge kerkuilen werden er geringd door Michel van de Uilenwerkgroep van Natuurpunt. Foto : jonge uilen Dit is de enige van onze 9 torens waar de kast in de toren staat. In de kerktorens staat de uilenkast in een dakvenstertje in het dak van de kerk. Dit is met enig speurwerk te zien aan het vierkante gat in het deurtje of venstertje. Tot nu toe hadden wij enkel resultaat in Rossem, maar met nooit meer dan 3 juvenielen. Westrode spant dus andermaal de kroon. Sjoeter wil er Ring-TV bijhalen. Nazicht van de andere torens leverde niet veel op. Meise is nog niet toegankelijk. In Wolvertem lagen twee eieren. De uilenkast van Rode kreeg bezoek, maar was nog leeg. De kerkuil van Rossem werd doodgereden op de Veilinglaan : dus geen broedsel! In Imde vonden wij ook niets. En last but not least Meusegem : noppes. Volgend jaar beter ! Hanen doen altijd beter !
Op 12 mei 2002 om 18 uur legde ik met mijn vriend Jan een historische gebeurtenis digitaal vast : het eerste beiaardconcert op onze nieuwe beiaard. Hierbij past een gedicht :
Klok en klepel klinken klingelend klankenkleuren. Beierend en bonkend, tokkelend en stampend, bruisend brons briest bronstig Tovert Eddy beiaardklanken dwarrelend over onze hoofden heen. Jef De Cuyper
Het programmaboekje van de concertencyclus 2002 was tijdig klaar. Maar een nieuw kleedje voor deze gelegenheid kon er niet af. Een kleine historiek ware op zijn plaats : van de Vrienden van de beiaard, over het Beiaardcomité en de tijdelijke VZW Nieuwe Beiaard. De rol van Jules Van Campenhout, pastoor Brams en Jef Claes zou eens via nieuwe beiaardbanken gevisualiseerd moeten worden. Een en ander zullen wij rechtzetten op de programmas die we bij de concerten uitdelen. Stef schrijft in zijn voorwoord : En binnenkort hebben we in Meise zelfs twee beiaarden! De oude wordt namelijk een monument dat in de binnentuin van de bibliotheek een plaats zal krijgen. Een monument waar muziek uitkomt, want het is de bedoeling om de oude beiaard opnieuw speelklaar te krijgen. Hij vermeldde niet dat dit de voorwaarde is om het akkoord te krijgen van Monumenten en Landschappen. Hopelijk raken de 47 oude klokken daartegen ook weer kompleet! Want een onvolledig monument is als een toren zonder haan en kruis.
Op 6 mei 2002 werd Pim Fortuyn, Nederlands hoop, onnederlands en ongenadig,doodgeschoten. Foto : Pim De Vlaamse media konden het niet laten hem een geestesgenoot van Filip De Winter te noemen. Iedereen kon merken hoe onze pers tendentieus omging met deze moord tot de dader gekend was. En daarna konden ze het niet laten om denigrerend te doen. Op de radio hoorde ik op de dag van zijn begrafenis : hoe moet het nu met de lijst Fortuyn min 1. In de Nederlandse pers was het nog erger. Dat soort onverdraagzaamheid creëerde de sfeer waarin deze moord mogelijk werd. Enkele dagen voor zijn dood waarschuwde Pim nog klaar en duidelijk : Als er mij wat gebeurt zijn zij mede verantwoordelijk. De politiek en de pers moeten dan niet doen alsof ze er geen schuld aan hebben. Door mij te demoniseren schept zij het klimaat waarin het mogelijk wordt dat er iets gebeurt. Het bloed van Pim kleeft aan vele handen. Het effect hiervan is niet te overzien. Voor het eerst zullen de Nederlanders massaal op een vermoorde lijsttrekker stemmen. Zij doen dit niet uit medeleven, maar in de vaste overtuiging dat het moet veranderen. Resultaat : 26 zetels! Als de vrije meningsuiting op die manier moet betaald worden, wordt onze democratie een gevaar voor zichzelf. Laten wij hieruit op tijd de lessen trekken voor hier bij ons.
De provincie Vlaams Brabant richtte Dorp in de kijker in en op 4 en 5 mei 2002 mocht Beigem de spits afbijten. Dit initiatief wil de aandacht op het dorp verscherpen en accentueren : de authentieke eigenheid van de kleine leefgemeenschap rond en onder de kerktoren met bruisend verenigingsleven promoveren. Zo zeggen het de anderen! Zo doen wij het! Op hetzelfde moment gingen de open natuurdagen door in ons natuurreservaat De Birrebeek onder en rond de kerktoren van Sint-Brixius Rode. Dat grenst aan Beigem. De regen was de spelbreker en dit één week voor de beiaardfeesten in Meise. Het slechte weer wordt een traditie bij deze evenementen. Op 12.5.2002 zal , hopelijk met goed weer, het eerste beiaardconcert gespeeld worden op onze nieuwe beiaard, door de vaste beiaardier Eddy Mariën. Het programmaboekje van de concerten is op de valreep klaar. De verantwoordelijke voor de concerten werd gepasseerd. Van voetbalfanaten kun je uiteraard niets anders verwachten. Zo is een uitstekende kans om enkele tradities in ere te herstellen verkeken : - een nieuwe omslag met zinvolle illustratie - kans voor verenigingen om een concert aan te vragen - foto s van de gastbeiaardiers naast hun c.v. - beiaardbezoek een uur voor het concert - gelegenheidsgedicht of -illustratie - voorwoord door de voorzitter van het beiaardcomité of de schepen - correcte info over beiaard en klokken o.a. legering Bij de plaatsing van onze nieuwe haan zullen wij daarop toezien.
Wij vernamen een interessant initiatief via de T.V. van Koen Van Mechelen. Die kruist al vijf generaties kippen met hanen, rasbeestjes van alle continenten. Hij hoopt zo de universele en multiculturele haan te kweken. Hij begon met een Mechelse koekoek en een Franse de Bresse. Het huidige resultaat mag gezien worden. En hij zorgt zelfs voor het pensioen van de uitgekweekte hoenders. Daarvoor kocht hij een weide aan, waar de hanen en de hennen rustig gescheiden hun oude dag kunnen doorbrengen. De overledenen worden opgezet door een bedreven taxidermist (iemand die dieren opzet). Hij maakt van de prachtigste exemplaren ook kunstwerken. Want het geheel gaat onder de noemer kunst n.a.v. de dag van ons cultureel erfgoed in het teken van verzamelen. Ondertussen lopen er opnieuw enkele klokhennen met kuikentjes onder onze kerktoren. De haan gaat ongestoord door !
Het is de 5de keer vijgen na Pasen voor ons haantje van St.-Martinus, want hij staat nog steeds in de oude pastorij, het kantoor van de ontvanger. De klokken zijn op deze Paasdag 31.3.2002 in staking, want de eieren worden nu door CD&V aan de sportschuur in Wolvertem bedeeld. Daarmee volgt deze partij het voorbeeld van coalitiepartner VLD, die elk jaar uitpakt met een blauwe Sinterklaas. Nu nog een rode Kerstman en een groene geest met Pinksteren. Spirit heeft nu al zijn barbecue op 11 juli. Voor de andere splinterpartijen kunnen er nog een paar hoogdagen bij, liefst inclusief een vrije dag voor alle overwerkte Belgen. Wij fans van haantjes, kippen en kuikentjes vinden dat deze evenementen in de parochiale sfeer thuishoren, achtvoudig : onder elk van de acht kerktorens van Meise. Foto : Haan in keramiek Vandaag worden opnieuw de prijzen van Meise uitgereikt. Wij zijn er niet bij, omdat wij nog steeds vinden dat de originele initiatiefnemers onrecht is aangedaan. De breuklijn tussen het eigenlijke initiatief en de huidige edities ligt bij de Jules Van Campenhoutprijs na de 15de editie en bij de Maurits Naessensprijs na de 4de (de 9de prijs plastische kunst). Wij wensen u een spiritueel Pasen in vervoering (klinkt beter in het Engels !).
Onze schepen van leefmilieu kreeg een anonieme brief, na zijn optreden op Ring TV i.v.m. de nog resterende kippen, hanen en kuikentjes, in en om de plantentuin van Meise. Dat pamflet ging uit van het zogeheten D.B.F. Nochtans had de Jos niet de intentie van de diertjes kwaad te berokkenen. Hij drukte het, in tegenstelling tot de burgemeester eerder, correct uit : niet alle verkeersremmers zullen verwijderd worden. Hij gaf ze zelfs een tijdelijke thuis in eigen tuin, waar ze kunnen afgehaald worden door adoptie(h)ouders. De pummel, die de brief schreef, verdient de prijs van de langste ezelsoren. De gemeente kan deze prijs uitloven op het evenement op 31 maart van de Prijzen van Meise. Onze haan staat alleszins boven alle verdenking. Hij is momenteel getooid met een oranje kruis, zoals het origineel. En de nieuwe haan staat nog steeds te wachten in het bureau van de ontvanger van onze gemeente. Hij staat daar in het gezelschap van een oude vlag van de oud-strijders van 1914-18, die er door onze betreurde vriend Toon Mollemans opgeborgen werd. Het is Toon die mijn idee van de Si-bemol wou vereeuwigen in de klok van de Gewezen Soldaten. Volgens Louis Amerijckx spreekt men nu niet meer van Si-be-mols, maar zegt men eenvoudig Si-mol. Maar we gaan dat niet veranderen, want dat klinkt niet goed! We kunnen onze Toon toch ook niet Si-Mollemans noemen. Het schepenkollege plantte een geboortebos naast het Neromhof. Alle gelukkige ouders van het voorbije jaar kunnen de naam van hun nieuwe telg opdragen aan een jong boompje dat aangeplant wordt. De locatie is een betere plaats dan in Grimbergen, waar ze een overstromingsgebied naast de Maalbeek kozen. Als het aantal geboortes hierdoor niet in stijgende lijn gaat, zullen het aantal bomen in elk geval stijgen.
De tweede jacht op de haantjes onder de toren van Sint Martinus werd ingezet. Ring TV berichtte met schepen van leefmilieu Jos Emmerechts. Deze keer werd duidelijk beloofd dat enkele van deze pluimennesten natuurlijke verkeersremmers zullen blijven. Ondertussen viel de nieuwe versie van ons infoblad in de bus. Wat opviel zijn de reeds gebruikelijke taalfouten : geen voorbeeld voor onze jeugd, die leert schrijven. Op de omslag werd het prachtige initiatief van de 8 kerktorens, vervangen door de acht hartjes, genadeloos weggeveegd. Als ze nu nog acht fotos uit de acht entiteiten van Meise in de plaats zetten, zou onze haan tevreden zijn. Maar de geometrische vier prenten, op de achtergrond van verbleekt paars, is wel tekenend voor deze tijd. De Jef Burmprijs stierf ook een stille dood, door het afhaken van de sponsors ? En wat zou het hoog beraad, op initiatief van het ACW, over het cultuurbeleid opgeleverd hebben ? Wij hopen dat het tanend initiatief van de verenigingen o.i.v. de overdadige inrichtingsijver van het centrale bestuur, voldoende in de verf gezet werd. Want het initiatief hoort onder de mensen genomen te worden en dus niet van bovenuit opgedrongen. Sedert het verdwijnen van de Berlijnse muur waaien de communistische ideeën al maar meer naar onze contreien over : gemeente - of staatscultuur van een beperkte groep verlichte geesten. Dat brengt mij bij de Standaard der Letteren van deze week. De cover toont ons de reuzenvalk, die voor het laatst waargenomen werd in 1844, toen een van de sterke mannen van Meise, baron dHoogvorst, nog regeerde over onze gemeente. Het boek A gap in Nature van Tim Flannery behandelt een ontdekkingstocht langs uitgestorven diersoorten. Zouden er ook uitgestorven soorten hanen zijn. Die van Sint Martinus is er niet meer, maar verrijst zoals de Feniks uit zijn as. Maar wanneer ?
Op 28 februari 2002 sloegen de laatste uren van de Belgische frank. Om klokslag 24 was het gebeurd : het einde van een monetair tijdperk. De tijd dat de matrijzen om munten te slaan, nog met de hand gegraveerd werden, is reeds veel langer voorbij. Er bestond hiervoor een opleiding in het technisch onderwijs in de Arts et métiers aan het zuidstation in Brussel. De gekendste ateliers bevonden zich dan ook in de buurt. Er was ook een concentratie in Liège. Foto : muntjes Frank De Boosere verklaarde in het weerbericht dat de frank om middernacht verdween, maar dat hij er s anderendaags weer zou staan. Uitgerekend vandaag werd Frank VDB betrapt op het bezit van stimulerende middelen. Zijn come-back overmorgen in de omloop Het Volk staat hierdoor op de helling. Het zou met hem ook wel eens kunnen gedaan zijn. Frank V. van de Zillion zit nog steeds achter de tralies. Wat is dat toch allemaal met die franken ? Onze haan heeft ze alle(n) nodig of zij hem. Er zullen nog vele vervangers van de frank (euros) nodig zijn om onze haan terug op de toren te zetten. Frank D. heeft onze haan nodig voor zijn weerbericht. Als Frank V.D.B. nog zal rijden, moet hij zich op onze haan kunnen oriënteren. En Frank van de Z. zal een zucht van verlichting slaken als hij opnieuw onze haan of die van Sint Brixius zal kunnen bewonderen.
Via een fax vroeg Jan Beekman, de schilder van de muurschildering De Verrijzenis in ons Chiroheem, het adres van de 3 van de Chiro die in het Laatste Nieuws op de foto stonden. Deze week kregen wij een uitnodiging voor een vernissage van Jan bij de Stichting Veranneman in Kruishoutem. Foto : uitnodiging Jan Beekman en groepsfoto voor schilderij De 3 (blokbeesten) ontbraken op het appel. Maar groepsleider Dries had 3 reserven opgetrommeld : Astrid, Stijn en Gunther in keurig uniform. Enkel op Astrid viel iets aan te merken : zij vergat haar rokje. In een ware winterstorm voerde Dries ons naar de tentoonstelling. Dat was een gezellige bedoening onderweg. De 3 quizzten de hele heenreis over namen van internationaal zangtalent. Een Duitse zangeres wiens naam begint met een C, onlokte mij Conny Froebes, ons idool in de jaren 60. Maar de huidige leiding kent ze niet. Wij hadden een aangenaam gesprek met Jan Beekman, zijn zoon en dochter. Hij beloofde te komen kijken. Hij was verrast, dat er zoveel kleur in zijn werk van toen zat, toen hij de foto zag. Hij herinnerde zich vaag veel grijze tinten. De twee electriciteitsleidingen erover op de muur, vond hij maar niets. We beloofden ze er zo vlug mogelijk af te halen. En de galerij Veranneman? Dat is nu eens een prachtige tentoonstellingsruimte. Ze wordt privé uitgebaat. De uitbreidingsruimte van onze nieuwe bibliotheek, waar deze week 7 jonge kunstenaars van Ultra tentoonstelden verdwijnt daarbij in het niets, zoals een haan die van de toren viel.
Zoals boven op een kerktoren de haan pronkt, staat er bovenaan de vlaggen ook altijd iets. De vlag van de Koninklijke Maatschappij der Gewezen Soldaten van het Belgisch Leger 1903 is getooid met een gouden leeuw. Dat was het eerste nationale symbool. De driekleur eronder vertoont ook een eigenaardigheid : de kleurbanden liggen zoals op de Duitse vlag. Maar dat was ook zo bij de voorganger van onze huidige Belgische driekleur. Ik ontdekte een St.-Martinus, die op de vlag van de fanfare De Verenigde Broeders zou gestaan hebben. Dat klopt echter niet. Want op de oude fotos van de fanfare zien we een leeuw, zoals op de vlag van de gewezen soldaten. Foto : St.-Martinus top vlag + Brams met haan De tweede vondst van de week was een foto van onze haan, toen hij nog nieuw was. Jules Van Campenhout pronkt ermee, midden de bouwploeg van de herstelling van onze kerk. Er stond toen een stok onder, zoals nu. Maar erbovenop prijkt een kruis. Dat zet ik er wel op.
