Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
15-07-2011
489 Aquafin
489 Aquafin Mijn bemiddeling werd ingeroepen om een poel in de Berenput in Meise te laten verbeteren door de provincie. De eigenaar, Jef Gillisjans of Jef va Jaak va kiek was zo vriendelijk op onze vraag in te gaan. Snel werd de poel uitgediept en sterk verbeterd, maar enkele weken later kwam Jef in allerijl bij mij, omdat hij een onteigeningsbericht gekregen had van Aquafin. Ze zouden voor de poel een betonnen reservoir installeren. We zijn dan op de zitdag van de gedeputeerde geweest. Maar dat was boter aan de galg, want Aquafin heeft ondertussen de status van staat in de staat veroverd. We zijn nog eens bij de burgemeester geweest en daar bleef het bij. Later werd het veld voor de poel herschapen in een modderige werf. Uiteindelijk werden het 4 betonnen muren met afsluitmogelijkheid, om overstroming van de dorpskom tegen te gaan. Foto : http://fotoalbum.seniorennet.be/JefDC/torenriephaan
488 175 Ter gelegenheid van haar 175-jarig bestaan huldigde de koninklijke fanfare Sint-Cecilia uit Wolvertem haar verdienstelijke muzikanten die tussen 35 en 75 jaar muzikant of bestuurslid zijn. Eredirigent Jean De Ridder spant de kroon: hij is al 75 jaar muzikant-dirigent-componist. Juul Robberechts is al 65 jaar muzikant en bestuurslid. Andere verdienstelijke leden kregen een speciale vermelding voor hun jaren onbaatzuchtige inzet. Als apotheose van de avond huldigde het gemeentebestuur nog een diamanten paar: erevoorzitter Juul Robberechts en Denise Van Ossel. Sint-Cecilia beleefde een tweedaags muziekfestival in de Ceciliazaal met 250 muzikanten. Die werd georganiseerd in samenwerking met het gemeentebestuur van Meise en de Vlaamse Amateur Muziek Organisatie. Onze Sint Annaprocessie op zondag 24 juli zou opgeluisterd worden door deze fanfare. Ik vond dat prima, want zij traden ook op tijdens de receptie voor mijn pensioen in 1996. Maar zij raken niet in getal. Het is dus afwachten voor een andere muziekensemble.
487 Burm Cabaretier Jef Burm werd op zaterdag 9 april om 11.15 uur begraven in zijn geboortestad Sint-Niklaas. Hij overleed zaterdag .. op 87-jarige leeftijd in het rustoord in Sint-Pieters-Leeuw. Jef Burm was ereburger van Sint-Niklaas en van Meise, waar hij jarenlang woonde. Het rouwregister werd aan het onthaal van het Administratief Centrum gelegd. Een delegatie van Meise woonde de begrafenisplechtigheid bij in de Sint-Niklaaskerk in Sint-Niklaas. Deze bestond uit burgemeester Belgrado, ereburgemeester Frans Kerremans, de gemeentesecretaris, Jef De Cuyper en Jan Van de Broeck (die deplechtigheid filmde). Afzonderlijk daagde ook oud-burgemeester Roger Heyvaert op. De getuigenis van zijn kleinkinderen was ontroerend, evenals de geluidsfragmenten, waaronder "de kleine harlekijn". Jef Burm was de virtuele voorzitter van de virtuele Jeffenclub. Ik had regelmatig gesprekken met hem op de markt in Meise. Ook in de Kunstkring, waar hij regelmatig deelnam aan groepstentoonstellingen was hij een graag geziene gast. Hij maakte een Meiselied n.a.v. de voorstelling van onze gemeente in Golfbreker in Knokke.
De geluidsschermen tussen de wijk De Nekker en de A12 in Meise (richting Antwerpen) zijn geplaatst . Bewoners van aangrenzende straten vragen er nu ook. Er zijn 1 kilometer geluidsschermen langs de A12 in Wolvertem en Meise geplaatst. De kostprijs bedraagt 1,2miljoen euro. Voor de derde fase is het wachten tot de lente van 2012. Volgend jaar wordt de zone richting Brussel vanaf de Zonnelaan tot aan de carpoolparking en richting Antwerpen vanaf het domein Drytoren tot aan afrit3 (Meise) afgewerktkt. Het gaat om bijna drie kilometer. De bewoners van de wijken langs de A12 zijn blij met de schermen. Er is minder lawaai en inbraken zouden kunnen afnemen. De schermen vormen alleszins een extra hindernis voor dieven. Er zijn ook critici. De geluidsschermen zoudeneen invloed kunnen hebben op de snelheid van automobilisten. De geluidsschermen staan te ver van de autoweg om een tunneleffect te creëren. Er zou dan eerder trager dan sneller worden gereden. Omdat het gezichtsveld niet verkleind wordt, is er geen invloed.
De leerlingen van het schooltje van Oppem herstellen met steun van de provincie een drooggevallen poel in de Pastorietuin. Er wordt een essenbos aangeplant met inheemse struiken. Daarbij plaatsen ze bijenkasten, een vlonder, een vogelkijkwand en educatieve panelen. Dit initiatief vergroot de biodiversiteit. Educatieve houten panelen geven een didactische meerwaarde aan het project. Andere scholen van Meise kunnen op bezoek komen. De leerlingen zullen zelf instaan voor de gidsbeurten. Dat past prima in het pedagogisch project van de school die volgens de Montessori principes gerund wordt. Wij kunnen ons bij deze gelegenheid de vraag stellen waarom deze methodeschool niet onze eigen Decroly koos. De school gebruikt ook een scholenkit-met een doe-boek, dat voor deze gelegenheid gemaakt werd. Heel het opzet wordt ondersteund door Natuurpunt Meise, het Regionaal Landschap Groene Corridor, een intergemeentelijk natuur- en landschapsteam, ouders en een imker. Dat de directeur van de school natuurgids is, is niet vreemd aan dit initiatief. Wij hopen dat deze school, in het kader van het gelijke kansenbeleid, dezelfde kansen krijgt als de andere scholen van Meise.
484 Thorium Na de catastrofe in Japan valt het ons op dat er opnieuw weinig of niet gesproken wordt over de huidige kerntechnologie. In China gebruikt men al lang kiezelbedcentrales, die veiliger zijn. Maar met de laatste bevindingen wordt kernenergie geproduceerd zonder afval in een eenvoudig te bouwen reactor, de zogeheten gesmolten zoutreactor. Hij kan niet ontploffen. Men kan er geen kernbommen mee maken. En bovendien is er geen nucleair afval. Er is een blog : energy from thorium. De technologie is van 2000 van Kirk Sorensen van de Nasa. Het schijnt dat de oude reactoren gemakkelijk kunnen omgebouwd worden voor deze nieuwe technologie. Waarom doet men dat niet ?!
Om de persoonlijkheid te benoemen hanteert men in de psychologie tegenwoordig o.a. de vijf dimensies uit het big-five model ui 1990 van J.M.Digman: 1. Zorgvuldigheid (tegenover laksheid) 2. Extraversie (tegenover introversie) 3. Vriendelijkheid (tegenover vijandigheid) 4. Emotionele stabiliteit (tegenover neuroticisme) 5. Openheid voor ervaringen/intellect/creativiteit Andere instrumenten zijn : de vier temperamenten van de oude Grieken, de 16 factortheorie van Catell en de 3 dimensionale theorie van Eysinck. Wij deden het nog met de kubus van Heiman of met der Baumtest, van een of andere Duitse psycholoog. Op mijn scheurkalender 2011, koos ik dit jaar voor Psychologie. Dat is een oude liefde uit mijn studententijd!
Onze reuzen Jan en Mie hebben een eigen residentie aan t Waterken, dit is de vijver achter de bibliotheek van Meise. Dit 17de eeuwstuinhuis wou ik destijds inrichten als vogelkijkhut. Mits er een venster in de deur op ooghoogte komt, is dat een uitstekend zicht op de vijver. Het huisje staat ter beschikking van de vrienden van de beiaard. Daar worden de materialen ondergebracht van de concerten. Naast de bewoners rust er ook de oude haan van de St.-Martinuskerk en enkele vlaggenstokken en staanders van de vaderlandslievende verenigingen. Enkele jaren gelden werd het opengebroken door een koppel, dat afgedwaald was van de Hawaï-fuif van Knodde. Zij lieten er DNA en bewijsstukken achter. Zij hadden er duidelijk gepaard, want de kleren van de reuzen werden afgerukt en lagen op de grond. De bloemenkrans, waarschijnlijk van het hitsig meisje, bleef liggen. Of er een happy-end aan dit verhaal kwam weet ik niet. Wat zeker is : de gemeente beveiligde de deur grondig. Vrienden die er regelmatig komen chillen (dit is jeugdbargoens voor rondhangen), houden een oogje in het zeil. Er zou ook camerabewaking zijn. Onlangs werd er opnieuw een ruitje vernield in de deur. De reuzen zijn van de partij op de beiaardfeesten op zondag 29 mei 2011.
In Vlaanderen Vakantieland lieten ze een reportage zien over Isola del asinaro op Sardinië. Dat is het eiland van de ezels. Als er een dier is dat ik graag nog zou koesteren, dan is dat een ezel. Maar, helaas! Mijn tuintje is te klein voor zon viervoeter. Bovendien balkt die dag en nacht, als hij geen gezelschap heeft. Zou er ergens in de wereld een eiland der kippen of hanen zijn? Op Rodos wemelt het van katten. Lesbos in Griekenland kennen wij. Dat is het maagdeneiland van de lesbiennes.
De rij van de mensen die zich voorbij gelopen voelen is langer dan de laureaten. Enig aandringen helpt. Ofwel worden er steeds meer gelauwerd. Naar tweejaarlijkse traditie werden de Cultuurlaureaten gehuldigd in de Muze. Het gaat om kortfilmmaker Nicolas Caeyers, choreograaf Jan Wallyn en Dance Company On the Roof, vrijwilligster Laura Junius, De Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia (175-jarig bestaan), regisseur, acteur en auteur William Van Hemelrijck, de Zusters Annunciaten, het Beiaardcomité en Julien De Roover. Onlangs werd ik voor de tweede keer voorgedragen, opnieuw om de verkeerde redenen. Betaalde inzet moet niet beloond worden met een trofee. Bij mijn op pensioenstelling werd ik voldoende gevierd! Ze mogen mij altijd eens om de juiste redenen, onbezoldigde inzet, vieren!
Bij Natuurpunt gebruikt men een eigenaardige manier om exoten te verwijderen. Zij noemen het bomen ringen. Rondom de stam van de te verwijderen boom onderaan, wordt een groef rond de stam gezaagd, om de sapstroom af te sluiten. Zo sterft de boom langzaam af. Dit getuigt van weinig respect voor het leven. Elke plant, elke boom is een levend wezen. Het is hoog tijd dat de groene jongens en meisjes eens te leer gaan, bij de Dalaï lama. Daar is elk leven heilig. Of zoals ik het formuleer : een boom is ook maar een mens! De werkwijze is waarschijnlijk afgekeken van de spintkerver bij de olmen. Die zorgt ervoor dat er een schimmelziekte ontstaat die de boom verplicht zijn sapstroom af te sluiten. Die pleegt als het ware zo zelfmoord. Ik dacht dat ringen op vogels sloeg. Wij hebben in de jaren 70 massaal mezen geringd. De bedoeling van het ringen is de populatie te verkennen, te beschermen en zo nodig te bevorderen. Bovendien stelt zich de vraag : wat is een exoot? In een het Antwerpse Zoerselbos hebben ze onlangs ontdekt, via archeologisch onderzoek van houtskoolresten in houtskoolmeilers, dat de hulst geen exoot is. Die kwam reeds eeuwen voor in het Zoerselbos.
Het vertrouwen in onze instellingen slinkt zienderogen. De kerk geeft te toon aan door van 28 naar 8 % te dalen. Dat heeft uiteraard veel te maken met de misbruiken die bekend raakten. De politiek zakte van 17 naar 6 %. Het onderwijs moet inboeten van 77 naar 64 %. De gezondheidszorg gaat van 83 naar 75 %. De topper is het bedrijfsleven dat stand houdt op 75 % (van waar ze komen ontging me). Ik denk dat de pers daar een nefaste invloed in heeft. Ik kloeg reeds eerder het gebrek aan waardenvrije berichtgeving aan. Als de waarden verloederen komen ze uiteraard dichter bij de neutraliteit. Zou dat onze journalisten aanzetten om tendentieus te berichten?
Hoe hoog staat onze haan boven de grond op de toren van St.-Martinus ? En hoe hoog zijn de andere torens in Meise ? De O.L.V.Katedraal in Antwerpen is 123 m hoog en er zijn 600 treden. Sint-Rombouts in Mechelen is 97 m hoog en daar zijn 538 treden. Er hangen 80 ton klokken in verspreid over 2 beiaarden. De oudste is nog een Hemony type. Er is een methode om de hoogte van een toren te bepalen, van op de grond en gebaseerd op een wiskundige formule. Het zou met een rechthoekige driehoek te maken hebben. Maar de gemeente moet toch over een lijst beschikken met de hoogtes van de hoge gebouwen, bestemd voor de regie der luchtwegen. Wie kan er mij aan helpen ? Ondertussen vond ik de methode om de hoogte te
meten.Je plaatst een rechthoekige
driehoeklat op het hoofd van je assistent.Je gaat dan samen achteruit en je volgt de schuine zijde tot de top van
de toren in het verlengde ligt.Dan meet
je hoe ver je van de voet van de toren staat en telt er de grootte van je
assistent bij.En klaar is kees of is
het klaar is de haan op de toren?
Jullie weten wellicht waarom ik hier sta vandaag. Niet om terug te blikken op het voorbije jaar 2010, maar wel om terug te blikken op de 40 jaar actieve politieke loopbaan als raadslid, schepen en burgemeester van ons aller Marcel Belgrado! Op 12 mei 1932 werd Marcel Petrus Belgrado geboren als zoon van een metser en een huisvrouw die, zoals de meeste vrouwen toen, zorgde voor het gezin. Marcel volgde de lagere school in Meise Centrum en op 15 jarige leeftijd, via de zes wegskes, stapte hij dagelijks vanuit zijn Oppem naar de tram de Londerzeel, ook genoemd den L of denL Barré in Meise om te gaan werken in Brussel. Negen jaar lang volgde hij als Vlaming avondschool in het Franstalige Arts et Métiers om het diploma van drukker, boekbinder en lithograaf te behalen. Ononderbroken werkte hij daarna 43 jaar lang in de drukkerij van de Nationale Bank en werd er dé meester drukker van onze bankbiljetten. Zijn uitgesproken kennis en ervaring brachten hem ook naar het buitenland waar hij o.m. in Marokko en Oekraïne op de handen werd gedragen en geprezen voor zijn sterk gewaardeerde inbreng. Maar ik begreep dat hij zich vooral in Kiev thuis voelde en woorden als dobro utra, dobro vecir, spassiba en dasvidania, zonder na zdrovje te vergeten, zijn hem zeer zeker niet onbekend en klinken nog altijd als muziek in de oren Steeds is hij nog kampioen in schoonschrift en ook zijn sms-jes zijn echte volzinnen ! In Oppem waar zijn wieg stond onder de schaduw van het kleine witgekalkte pittoreske kerkje wonen tot op heden nog 3 van zijn 5 kinderen rond hem. Marcel verloor vorige zomer zijn innemende en lieve echtgenote Mariette. Wisten jullie trouwens dat de eerste voornaam van Mariette eigenlijk Bertha was? Als hij 42 jaar als voorzitter van De Goudvink veel weg was en daarenboven duizenden km per jaar fietste lachte Mariette ,als je haar opbelde, :Hij is t aan t afbollen . Vandaag heeft hij een nieuw houvast in Ingrid die nu het reilen en zeilen van een beroepspolitieker moet ondergaan. Politiek begon Marcel zijn loopbaan in 1971 (na de verkiezingen van 1970) als raadslid in Brussegem tot aan de fusie van gemeenten in 1976. Na de fusie van Oppem werd hij raadslid en schepen in Meise en kende hij ook 12 oppositiejaren die de toenmalige CVP niet hebben verzwakt: integendeel! In deze periode kwam zijn drijfkracht en sportkarakter als verwoed fietser naar boven en samen met zijn partij- en peletonmakkers wou hij de finish bereiken. Wat ook gebeurde. Hij werd niet alleen Wielerkampioen van België voor burgemeesters en mandatarissen, maar is nu ook al 4 jaar burgemeester van onze mooie landelijke gemeente Meise. Van zijn vader erfde Marcel zijn metsers-oog én de liefde voor de baksteen. Het eerste gaf hem zijn klare rechte blik en het tweede werd duidelijk in zijn 18-jaar schepen zijn van Cultuur en Onderwijs. Onder zij schepenambt werd de cultuurzaal De Muze en de bibliotheek gebouwd, breidde de fusieschool uit met kleuterklassen, werden de gebouwen voor het Audiovisueel Centrum (nu CVO) gekocht en de bouw van het nieuw administratief centrum van Meise afgerond. Historisch waren de vergaderingen van het schepencollege van toen met mevrouw Cecile Chabert ,die steeds pleegde te zeggen Ik heb maar 1 puntje toe te voegen waarop prompt haar twee puntjes steevast enige bijklank en bijval kregen. Als iemand hem vroeg welke zijn schepenbevoegdheid was, volgde steevast zijn antwoord :Schepen van onderwijs en vrouwelijk schoon . Toen ikzelf met Marcel van 1994 tot 2000 in het schepencollege zat, heb ik hem ervaren als een politiek beest pur sang in de goede zin van het woord. Niet alleen was hij alomtegenwoordig op alle activiteiten in heel de gemeente, ook inhoudelijk was hij niet te kloppen als het op onderwijs of cultuur aankwam. En na lang vergaderen of na één of andere jubilé gingen er nog altijd één of meer Duvelkes in naast een onafscheidelijke spaghetti. In dit verband toch graag een kleine anekdote. Met Xavier Olbrechts zaliger en Marcel zat ik na een partijvergadering nog na te praten en door te spoelen in café den Beiaard, toen opengehouden door de gekende Etienne uit West-Vlaanderen (allé how) en zijn sterk bijziende madam. Wij bestelden spaghetti; Xavier, een kleine eter, liet een heel deel onaangeroerd dat zonder problemen mee door Marcel werd binnengespeeld. Daar het laat op avond (of vroeg in morgen?) was, stelde Etienne aan Marcel voor: Ik heb nog overschot van de spaghetti in de keuken: als ge die nog kunt opeten betaal ik een fles wijn! Wij hebben wijn gedronken! Beste vrienden, De tijd gaat snel en lange speeches zijn uit den boze. Graag nog meer anekdotes over de avonden bij Bresseel na de gemeenteraad en andere. In vorige verkiezingsuitslagen was hij lang de tweede, de Poulidor. Maar vandaag als burgemeester is hij de kampioen net zoals zijn dorpsgenoot en vriend Eddy Merckx,! Standvastig doorzetten ten dienste van zijn gemeente is en blijft zijn motto! Dank je Marcel voor alles wat je doet voor onze gemeente, voor onze partij, voor iedereen ongeacht kleur of overtuiging, voor alles.
Volgens mijn scheurkalender zou een mens gemiddeld 40.000 gedachten hebben per dag. Niet minder van 70 % zou negatief zijn. Dat komt omdat angst onze grootste motivator is. Er was zelfs een website bij : http://www.denkwatjewilt.nl Ik vraag mij wel af hoe die telling gebeurd is ? In een boek stond dat dat er 60.000 zijn en dat er weinig nieuws is onder de zon. Wij zouden onze gedachten van de vorige dag herhalen. Conclusie : wapen u tegen het negatieve en denk positief. Creatieve geesten hebben veel nieuwe en hopelijk steeds betere ideeën.
Hoe zou dat met de gedachten van kippen en hanen zitten ?
In het decennium van de smaak, met dagelijks kookprogrammas op T.V., moeten we het ook eens hebben over eten. Waarom keren de mensen om te vermageren niet terug tot het oerdieet. De oermens at wat hij vond. Zijn menu bestond uit veel vis (omega 3 vetzuren) en was sterk seizoensgebonden. In het voorjaar aten ze veel bessen en eieren. In het najaar stonden noten, vruchten en zaden op het menu. Wij zouden alleszins minder onderhevig zijn aan de welvaartsziekten, die bij de intrede van de landbouw, door de introductie van melk en zuivel, onze gezondheid kwamen bedreigen. De heilzame invloed van het paleodieet zorgt op 10 dagen voor een stijging van de insulinegevoeligheid, de bloeddruk daalt en de slechte cholesterol vermindert. Kortom : wij vermageren. Maar vergeet hiervoor niet te bewegen! De aanbevelingen luiden : meer vezels, minder geraffineerde suikers en meer gezonde vetzuren in ons dieet.
De haan staat geïsoleerd op de toren, maar overschouwt het landschap en is toegankelijk voor iedereen. Met de cultuurtempels is dat anders gesteld. Zij zijn als cenakels, op bepaalde momenten open, maar meestal gesloten. Gooi dat open! De geklasseerde gebouwen behouden zo mogelijk hun oorspronkelijke bestemmingen en benaming. Als dat niet meer zo is en de gelegenheid zich plots voordoet herstel je dat ! De pastorij St.-Martinus is daar een voorbeeld van. Er prijkt nu op de gevel een opschrift dat door zijn banaliteit het doel voorbij schiet. De tentoonstellingsruimte van het vroegere AVC (nu CVO) zou optimaal moeten benut worden. Want dat is een podium, waar wekelijks 4000 mensen voorbij komen. De openstelling is maximaal, zelfs tot 22 uur. Het concept van andere openbare gebouwen zoals het AC, de Spil, de bib. had men beter kunnen doordenken en er een tentoonstellingsruimte mee kunnen combineren. Dat kan nog! Just do it! Uitgerekend gisteren gaf Natuurpunt het voorbeeld met haar tentoonstelling in het paleis (administratief centrum) rond 10 jaar natuurbeheer en biodiversiteit. Proficiat! De cultuurhaan zit ondertussen opgehokt. De vogelgriep is nochtans lang voorbij!
De Bachelor.be-prijs ging naar Jan Wallyn voor zijn eindproef 'Autochoreografische technieken voor kinderen van de derde graad'. De student uit Meise laat de jongeren expressief bewegen om een verhaal te vertellen.
Jan Wallyn is de zoon van Dirk, onderwijzer aan de gemeenteschool Rode. Zijn vader is de drijvende kracht achter de music-halls die er elk jaar opgevoerd worden. De appel viel dus niet ver van de boom. Dirk speelde bovendien ongetwijfeld mee in het Circus Pat in 1965 in Meise.
Jan wil een vernieuwende dansdidactiek. Hij wil de choreograaf in elk kind naar boven halen. Hij doet dat via zijn workshopbox 'Van BinnenUit', bestemd voor onderwijzers en onderwijzeressen met of zonder danservaring. Dans is in de eindtermen van de lagere school niet direct prioritair. Maar als het dan toch gebeurt, groeit het best vanuit pure creativiteit : het kind als choreograaf. Dat wordt dan expressief bewegen om een verhaal te vertellen, een gevoel uit de drukken of een boodschap te delen : dans als een uiting of expressie van jezelf.
Jan is niet aan zijn proefstuk en trad reeds verschillende keren op met zijn eigen dansgroep. Enkele werden uitgezonden door Ring-TV.
Bij de dood van Mulish was er sprake van de groten der Nederlandse letteren. Ik pleitte reeds lang voor een vervolg op het pantheon van de Nobelprijswinnaars literatuur en ook voor een bijkomend hoofdstuk bij De Bron. Het lijstje bestond uit : Harry Mulish (De aanslag), Hermans, Reve, Remco Kampert en Wolkers. Hugo Claus hoort daar ook bij. Tijdens de voortijdige viering van onze bibliotheek (40 jaar is tien jaar te vroeg voor een gouden jubileum) werd een citatenboek voorgesteld, waarin ik een pagina vulde met 7 citaten uit de wereldliteratuur die mij aanspraken. Dit citatenboek werd in fotokopie afgewerkt en ondertussen is er een betere versie bedeeld. Ik heb onlangs een interessant boek uitgeleend in de bib. : Vergeten Wetenschappen van Rens Bod. Aanbevolen!
De haan van de St.-Martinustoren is onbetwistbaar de vedette van het keizerlijke Meise. Maar lang voor de Muze van Meise het culturele veld inpalmde werden er op dezelfde plaats met name het Willy Van den Berghecentrum reeds vedetten geprogrammeerd. Dimitri Van Toren beet de spits af in 1970 in de Kursaal. Het kersverse Kleinkunstcomité zorgde hiervoor.
De Georges Baker selection volgde in 1974. Zij traden op in de sporthal naar aanleiding van de voorzitterswissel in de Jeugdraad tussen mijzelf en Jaak Olbrechts. In de overdekte speelplaats van het W.v.d.B.-centrum maakten wij Urbanus van Anus mee in een van zijn eerste shows. En zelfs Geert Hoste was twee maal te gast op dezelfde plaats tijdens de poëzieshows van het AVC . Hij deed toen mime met een vriend. Maar belangrijker zijn eigen producties met mensen van bij ons voor mensen van bij ons. Kris Kras neemt daarin het voortouw. Recent dook er een nieuw gezelschap op in de Spil onder leiding van Cara Vissers. Wij kijken er naar uit!
