Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
SCM heeft de overweg vernieuwd aan de oude staatsbaan in Adegem op de lijn naar Eeklo, met de modernste technieken die ook gebruikt zijn in de Boelare in Eeklo.
Elke oudere Eeklonaar zal het beamen: onze stad is de laatste halve eeuw zowat volledig omgeploegd, en zelfs maar een paar decennia "oude" constructies hebben al plaats moeten ruimen voor nog nieuwer glas en beton. Dat alles bijhouden en in kaart brengen is zonder meer een sisyfusarbeid, in die mate zelfs dat een gedetailleerde kadasterkaart hooguit tien jaar meegaat.
Het spreekt vanzelf dat deze kaarten van onschatbaar belang zijn voor de geschiedenis van de stad. Niettemin is dit besef pas goed doorgedrongen toen het SAE en de dienst Ruimtelijke Ordening in 2006 in het stadskantoor buren werden en dus gemakkelijk info konden uitwisselen.
De gevolgen van die vele jaren nonchalance zijn zonder meer dramatisch: tussen de Popp-kaarten van omstreeks 1860 en de moderne versie van ca. 1990 is zo goed als niets bewaard gebleven. In de 19de eeuw werd elke wijziging van een perceelgrens nog vastgelegd in een kleine tekening. Deze collectie "Esquisses” of “Croquis d'arpentage" zouden de verdwenen kaarten min of meer kunnen vervangen, ware het niet dat zeker drievierde ervan mettertijd ook is weggegooid ... Op die manier verdwenen ook heel wat vroegere perceelgrenzen definitief uit beeld.
En het kan nog erger: de eigenaarsregisters (leggers) van de periode 1800-1860 zijn op een paar flarden na ook in de papiermolen terecht gekomen, zodat de geschiedenis van heel wat percelen in de stad bijna een halve eeuw lang één grote vlek is. Sinds in de jaren zeventig van de vorige eeuw ook de kostbare collectie bouwaanvragen grotendeels in rook opging, staan de lokale historici wat de kavelgeschiedenis betreft in veel gevallen voor een muur.
Ons Stadsarchief beschikt gelukkig over de “Belgische” kadasterboeken, die grosso modo de periode 1845-1914 beslaan: kadaster was toen namelijk een bevoegdheid van de gemeenten. Nadien kwam de administratie ervan in handen van een overheidsdienst, die gelukkig ook in Eeklo een kantoor had, waar gegevens opgevraagd konden worden.
Dat de kadasteradministratie nu per provincie op één plaats gecentraliseerd is (in ons geval in Deinze), maakt de vooruitzichten er niet rooskleuriger op. Door de stortvloed van wijzigingen heeft het personeel helemaal geen tijd om de oudere structuren op een toegankelijke manier te ordenen en bij te houden.
Om het met een boutade te zeggen: als in een Eekloos pand het skelet van een vermoorde persoon opgegraven wordt, zal de administratie in heel wat gevallen niet kunnen uitmaken wie er destijds op dat adres woonde!
Bovenaan van links naar rechts: Jurgen Smessaert, Steven Claeys, Kurt Claerhout, Raf Gabriel, Gino Deprest ( Biketuning), Kurt Vermeire (cafè Pinguin) , Guy verbrugge, Dominique Deschamps en Afgevaardigde Roland Verbrugge.
Onderaan van links naar rechts: Mario Lips, Ives Bauwens, Bakker Philip Caboor, Davy Van De Veire, Christophe Bauwens, Kurt Matthys
Rij bovenaan van links naar rechts: Grootaert, Wilfried Van Oost, Sergio Vanhaverbeke, ikke , Jurgen Colpaert, Guy Verbrugge, Hans Maenhout, Karel Braet, Frank Haemerlinck, afgevaardigde Roland Verbrugge.
Rij onderaan vanaf links: Mario Lips, David De Ridder, Mark Oreel, Steven Devogelaere, ..?..., Christophe Bauwens.
De Eeklose Herbakker zat weer vol gisterenavond voor Begijn Le Bleu met zijn show "Toch bedankt".
Bekend van op Tv in o.a. Foute Vrienden. Al moet ik toegeven dat ik mijn twijfels had als het wel goed zou zijn want we hadden hem nog nooit live gezien. Het duurde echter nog geen twee minuten tot de twijfel al weg was. Van bij de start palmt Begijn het publiek in en was het al direct lachen geblazen.
Op de eerste twee rijen zitten bij een stand-upper houd altijd risico's in...
Het werd een heel aangename avond maar sloot hij toch af met een sentimentele noot.
Hij behoort bij de beste die we dit seizoen gezien hebben.
In het seizoen 1962-63 kwamen er toch enkele nieuwe namen bij. Maar toch nog altijd veel Eeklonaars in de ploeg. Zo zien we ook De Steur verschijnen die later nog in 1e nationale
zou spelen. 'Tor' Van De Putte zou jaren de aanval leiden en keeper Georges Blomme
is 'Kanne' Gevaert komen te vervangen. Ook op verzorger 'Neilken' heeft men
jarenlang kunnen rekenen.
Het typische KFC Eeklo terrein op de Gentsesteenweg met de rij bomen rechtover de tribune.
Een paar weken geleden kreeg ons stadsarchief het bezoek van een inmiddels bejaarde muzikant die in de jaren '50, '60 en '70 deel heeft uitgemaakt van een half dozijn Eeklose orkestjes, combo's en ensembles. Hij bracht een map foto's uit die jaren mee, die meteen werden ingescand en binnenkort op een archief-cd ter inzage zullen zijn.
De amusementsmuziek is een van de vele onderdelen van de vrijetijdssector die zich de voorbije eeuw razend snel heeft ontwikkeld, naast de vele sporttakken, het toerisme en allerlei hobbyclubs. Doordat die allemaal betrekkelijk recent zijn, is er in de traditionele archieven nauwelijks belangstelling voor.
Ons stadsarchief heeft het geluk op dit terrein over twee belangrijke bronnen te beschikken. Enerzijds is er de omvangrijke reeks jaargangen van 'De Eecloonaar', waarin diverse clubs wekelijks hun resultaten en informatie kwijt konden. Anderzijds bezit het een selectie uit de fotoarchieven van drie belangrijke lokale fotografen (de familie Smitz, Wim Verstraete en Lieven Nollet, waarin onze medewerkers mochten grasduinen.
Op die manier werd het verrijkt met vele tientallen fotoreportages over toneelvoorstellingen, concerten, tentoonstellingen, sportwedstrijden, feesten, kermissen e.a. manifestaties. Het rubriceren en bundelen van al die mapjes is een vrijwel eindeloos werk, waarbij na elke afgewerkte cd natuurlijk extra materiaal opduikt.
Die ongebreidelde wildgroei leidt onvermijdelijk tot de vraag of het archief daar ruimte vrij voor moet maken. In de afdeling sport staat bijv. maar één doos 'K.F.C.Eeklo', wat blijkbaar geen beletsel vormde om over deze club een uitgebreid naslagwerk samen te stellen. Voor alle duidelijkheid: er werd daarvoor op ons geen beroep gedaan, alle stukken kwamen uit het clubarchief en uit de collecties van verzamelaars. Maar daar wringt het schoentje: clubs hebben geen eeuwig leven, en van veel verzamelaars belandt hun levenswerk uiteindelijk op het containerpark ...
Zoals in veel gevallen zal ergens een gulden middenweg gevonden moeten worden. Keuzes maken, met andere woorden, met het risico dat die op termijn verkeerd uitpakken. Maar alles bewaren is nu eenmaal onmogelijk ...
Het is echt triestig om het oud stuk H. Hartkliniek te zien staan. Er is hier zo te zien regelmatig 'bezoek' en zijn er al verschillende ruiten gesneuveld. Ik denk dat men er moest binnen gaan men alles ver kapot zal vinden. Waarom heeft men dat stuk ook niet afgebroken? Het is natuurlijk niet onze bestuurders
hun schuld maar het zijn de 'mensen' die er deugd van hebben om alles te vernielen. Niet te begrijpen dat ze daar fier kunnen op zijn. En nu, wat brengt het op?
Draden doorknippen, afsluiting forceren en maar ruiten (en meer) stuk slaan. Kunt ge u dat voorstellen dat je zulke 'mensen' als baas over uw werkvloer krijgt?
Waar vroeger veel Eeklonaars werk hadden, waar veel mensen hun laatste strijd gestreden hebben,
waar velen nog mooie herinneringen hebben, waar anderen misschien wel triestig van worden,
niets heeft ook nog maar een beetje waarde of respect bij velen. De tijden van vernieling.
Het is altijd hetzelfde, we staan voor een voldongen feit, maar waar is dat voor nodig?
We zijn opgeschoven naar de jaren '60 - '62 en zien enkele nieuwe namen verschijnen. Er zijn der nog van de 'oude garde' maar ook jonge gast Eric Van Kerrebroeck wordt in de eerste ploeg opgesteld.
Achteraan psychiatrie St. Jan heeft men de ruimte tussen de twee gebouwenrijen dicht gebouwd. Waarschijnlijk heeft men dat eerst open gelaten om de vrachtwagens gemakkelijker over de werf te laten rijden. Ook achteraan zijn er al veel veranderingen.
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
