Ook voor uw prestaties in het tennis die, voor wie zich daarvoor ontvankelijk verklaard, toch een beetje zouden afgestraald hebben op België en zijn bevolking. Zo mogelijk waren uw overwinningen even zoveel kuisdoekjes die vlekjes van het Belgische blazoen eventjes wegnamen.

Maar vooral dank U, omdat u ons verlost van de overdreven overtollige aandacht voor het tennis op radio en TV. Tuurlijk als een landgenote de top haalt zal er allicht, hopelijk zelfs, iets meer aandacht zijn voor die activiteit waarin er uitgeblonken word. Maar wij hadden wel de pech dat u uitblonk in de saaiste, vervelendste en meest ergerlijkste activiteit van het universum, namelijk tennis. Twee idioot uitgedoste mensen die met een ellipsvormig houtje op een balletje trachten te kloppen. Eigenlijk elkaar treiteren, want een speler doet er alles aan om toch maar de tegenstander het terugslaan onmogelijk te maken. Uren kunnen ze zo doorgaan. Links rechts, links rechts, links rechts…. ouauouhh.

Eigenlijk moet ik eerlijk toegeven dat ik het enkele seconden vermakelijk vind om het publiek hun idiote links-rechts nekdans te zien uitvoeren. Moesten ze die mensen dwingen even lang belachelijk hun hoofd van links naar rechts te draaien, men zou Amnestie International, de Liga van de mensenrechten en weet ik veel welke andere anti folter of  anti-pest wetten bovenhalen. Nog enkele tijd kan ik mij vermaken met het publiek te bestuderen. De would be chi chi sfeer die rond zo'n klop en mep partijtje hangt doet sommige mensen de meest groteske dingen uithalen. Democratisering van het tennisspel is blijkbaar alleen maar een permissie aan alle poseurs binnen een straal van 25 m rond een van een racket voorziene windvlaag om zich als elitaire upperclasser te gedragen. Tu m'as vu kleren die mij enkele minuten in een onbedaarbare slappe lach onderdompelen. Potsierlijk absurde hoofdbedekkingen. Vooral de pose zich als kenners door het leven, maar vooral het stadion te bewegen, intrigeert en amuseert mij. Ach laat ik er geen doekjes omwinden, de aanmatigende neerbuigende arrogantie die mij tegemoet vloeit is uiterst vermakelijk. Vooral als ik onverbloemd maar vooral basaal direct mijn mening over het tennis luidop verkondig.

Maar voor de thuisblijvers was de impact van uw fantastisch hoog niveau veel drastischer. Interessante of leuke radio en TV programma's moesten veelvuldig wijken omdat u hier of daar van begin tot de grote finale alles bij elkaar won. Een avondje vermaak wordt vervangen door een eindeloos over en weer gemep van een balletje. Oeverloos vervelend, even spannend als een slobberbroek. De bijdrage van onze VRT aan de verheffing van de bevolking. Platvloers amusement moet plaatsmaken voor een avondje vergapen aan het verheven upper-class vervelingsdodertje. Hoewel het woord vergapen ook al niet echt van toepassing is hier. Toen u Vlaamse collega topster nog meestreed in de hoogste regionen waande ik mij meermaals in een manège in plaats van op een court. Vandaar mij iets hogere inschatting van het vrouwenvolleybal.

Beste Justine, onthoud alleen de eerste vier regeltjes van mijn betoog. De rest is geknor van een oude vent die duidelijk nooit de geneugten heeft gekend in een veel te spannend broekje en een maak-mij-toch-niet-vuil-T shirtje op de gemalen 2de keus baksteen van de plaatselijke tennisclub ongekende hoogten te bereiken. Misschien komt dat nog… ik ben nog niet in pensioen. Dus om mooi te eindigen, beste Justine, nog maals bedankt. Dat u ons in het vervolg bovenstaande lijdensweg bespaart.

14-05-2008 om 13:28 geschreven door De Rode Willem