D-day. Niet geslapen vannacht. Ook niet gewerkt. Gewoon gewaakt voor de goede afloop. Zenuwachtig de klok controleren of ze geen minuut overslaat. En dat doet ze niet geloof mij vrij. Ik heb ze allemaal gezien, de nachtelijke minuten. Dat dacht ik tot Moppie de living binnen kwam en ik wakker werd op de zetel. Dus toch geslapen ? Ik zou het zo niet zeggen. Ik draag alle vermoeidheid van België op mijn schouders. Water ! Koud water en veel. Nog enkele uren. Ik zou al willen door rijden.

Samen met de kleine wijzer klimt mijn adrenaline. Nog één volle onderverdeling. Voor die kleine wijzer. Mijn adrenaline is al ver genoeg. Ik blijf er wel door wakker. De motor start. Zoals verwacht. Ik kan op die motor rekenen. Ik hoop dat men ook zo op mij kan rekenen. Ik heb mijn best gedaan. Ach wat Rode Willem gespeeld….om er eens tussenuit te zijn. Altijd gecompenseerd met avondlijke en nachtelijke werksessies. Dat beetje Willem zal het nu toch niet maken ? Of toch….verspilde tijd. Neen ik had dat nodig om eens af te stomen.

De visjes zwemmen. Als altijd. Voor hen geen audit. De zon is opgekomen dat is al genoeg. Nog wat eten en zij zijn content. Ik hoef nu geen eten. Mijn maag zit vol zenuwen. Er kan niets anders bij. Koffie ? Goei straffen ?

Ik ken hem van vroeger. Hij heeft nu wel een andere auto. Daarom dat ik hem niet op de parking heb zien rijden. Tja zulke mannen gaan er op vooruit. Gedistingeerd, in maatpak. Verdomme een zwart gele das. Geen leeuwedraak erop. Oef. Even de hand schudden. Tuurlijk zeg ik Geert. Hij moet even denken, aarzelt. Dan toch, Willem. Lang geleden. U weet nog dan ? Mijn baas is al gerustgesteld. Ademt diep uit. Ik merk het. Hij gaat zelfs koffie halen. Ouwe vrienden schiet men niet in de rug.

Middagoverleg. Tussentijds. Eventjes rust. Nog een hoop heel straffe koffie. Elke heeft een extra schepje poeder in het zakje gedaan. Straks in ’t Verdict gaan eten. Eventjes keuvelen bij een zwezerikje.  De namiddag korter maken.

Het zou de productie moeten geworden zijn, die namiddag. Onze productie was in orde. We knikten beiden elkaar toe in volle verstandhouding. Een steekproefje. Ziet ge wel. Geen probleem. Mijn baas glunderde bij de conclusie-vergadering. Fier op zijn bedrijf. Ook een beetje op mij ? Ik hoop het.

09-06-2010 om 00:00 geschreven door De Rode Willem