21-03-2010 om 09:22 geschreven door De Rode Willem

De progressieven kunnen weer uit de kast komen. Na het debacle tijdens het failliet van het kapitalisme, waar ze zwijgend hun verloren aandelen telden en nadat de klima-strijd een vies samenzweerderig corrupt smaakje had gekregen, is er nu Congo. Ze kunnen zich weer eens laten gaan in de race elkaar te overtroeven in politiek correcte bekrompenheid. De vijftigjarige onafhankelijkheid is de aanleiding. Een mooie gelegenheid om ook nog eens de koning aan te pakken. Zoals een goede ex-koloniaal koning betaamd, is ook onze Albert II uitgenodigd op de festiviteiten. Maar zo hadden de progressieve Vlamingen dat niet begrepen. Jarenlang roepend om een ceremoniële koning was er nu eindelijk een ceremonie, maar daar zou de goede man niet naar toe mogen van de vooruitstrevenden. De reden ? Een beetje van alles. Kabilla zou de nieuwe Mobutu zijn. Corruptie, misdaad, gebrek aan alles wat beleid betreft….ach ze erkenden er België in na hun jarenlange verwaarloozing.

Wel Willem vindt dat de koning MOET gaan naar die feestelijkheden ! De Belgische koning moet daar zijn om het Congolese volk een seintje te geven dat op zijn minst België hen niet vergeten is. Willen wij invloed, hoe klein ook, blijven hebben in dat land, dan moeten wij oppassen dat de Chinezen niet alleen de kaas wegpikken maar gaan lopen met het ganse brood ! De aanwezigheid van onze koning op de onafhankelijkheidsherdenking van Congo kan daarin een rolletje spelen.

Net zoals het mogelijk zou moeten zijn dat Congolese soldaten op het Belgische militaire defilé meelopen of visa versa. Slachters, beulen, moordenaars, verkrachters,….ach het jargon kan niet negatief genoeg zijn voor de progressieve tegenstanders. Nochtans zou ook dit een rol kunnen spelen op weg naar betere betrekkingen tussen beide landen in het belang van het Congolese volk. Is dialoog en samenwerking niet de eerste vereiste om samen een bepaalde richting te kunnen uitgaan ? Of gaan we ook het Congolese leger volledig overlaten aan de invloed van de meest biedende ? China dus. Denkt één van de roepende tegenstanders dat de Chinezen zich wat gelegen laten aan het lot van het Congolese volk ? Als het niet al te laat is, als de Chinezen het al niet hebben overgenomen van het Westen en van België dan zal het gelallebral van pol en klein pierken over “wie zeker niet” en “wat absoluut onmogelijk” zeker niet bijdragen aan het behouden van een kleine Belgische invloed in Congo. Een klein waakvlammetje hoop voor de gewone Congolees. Wie progressief politiek correct denkt ontzegt blijkbaar zelfs dat aan die getroffen bevolking.

16-03-2010 om 10:33 geschreven door De Rode Willem

Hallo, ik trok even ter groet mijn mondhoeken naar mijn oren. Staat sympathieker vind ik. Ik keek toen pas wie er in de wachtkamer zaten. Het was een moeder met haar zoon. Zij een ietwat verlepte uitgezakte vrouw op leeftijd met neiging tot corpulentie en vettig samenklessend rood-ros haar met een grijze uitgroei van ongeveer 3 weken. Het zoontje was een schriele post-puber. Haar alleen boven op de schedel, de zijkanten zeer kort geschoren, T-shirt, broek en schoenen : zwart. Een oorstretching in de linkerlel en een neuspiercing. Het uiteinde van een tatoo gloorde boven de wasverbleekte lebberige T-shirtkraag.

Zijt gij naar de carnaval geweest menie-er werd mij schor gevraagd in een schabouwelijk dialect.

Neen dat is mijn ding niet echt.

Gelijk hebt u meneer, ging het extraverte zoontje verder. Wij wel. Maar ik heb er mijn buik van vol. ’t Is allemaal niet eerlijk.

Mijn verbazing moedigde hem blijkbaar aan.

Ik heb meegedaan aan de travestietenwedstrijd meneer. En ‘k was schoon al moet ik het zelf zeggen, nietwaar knikte hij de kin vooruit naar de vrouw.

‘tjou-et hij was schu-en.

Maar ‘k zijn niet gewonnen. Derdes. Maar tien pinten meer gekregen. Hij schudde met het hoofd. De eerste kreeg er dertig den tweeden twintig. Ook al was ik de schoonste. De eerste twee waren veel lelijker. Ma ja die gingen op de jury hun schoot zitten hé…een beetje hoertig doen. En je kent dat hé mannen, ’t zijn allemaal dezelfde. Een beetje met de tong draaien voor hun ogen en over hun billen wrijven en ze zijn verkocht.
Ik doe dat niet. Mijn vrouw heeft dat niet graag en weer knikte de spitse kin naar de vrouw.

Een openlijk gesprek met een onbekende over een travestietenwedstrijd verbaast mij, maar het vermoeden dat het knaapje zaaide overtrof ongeveer alles wat ik al gehoord heb. Maar nee, ik zou hem wel verkeerd verstaan hebben. Mijn leeftijd begint voor mijn oren te lopen.

’t Gaat hem niet over schoon zijn hé. Ge moet de hoer uithangen. Eerlijkheid komt er niet meer aan te pas meneer. Een gewone mens die het eerlijk meent die wint niet meer. Vuile trucken moet men doen. Ik deed mijn best hé. Ik verdiende te winnen. Maar ja voor dat je het weet zitten ze op de schoot van die mannen en is’t gebeurd hé.

‘tjou-et ‘k em dat nie geirn, dat hij op die venten hunne schu-et gaut zitten. Das al veir gaon hé. En moet toch een beetje deftig blijven. Allé ne mens peist dat het er eerlijk aan toe zou gaon. Maar neen. De kleine man is altijd de dupe nietwaar.

Sprakeloos was ik omdat mijn kin op de vloer gevallen was. Het oude nijlpaard had een jong bidsprinkaantje versierd. Ware liefde is blind ? Neen maakt blind. Stekeblind en benevelt het schaarse verstand. We kwamen samen weer buiten. Ze zette haar helm op en kroop op het oud bruine brommertje. Ook hij helmde zich en kroop achteraan op dezelfde mobylette. Enkele van haar rake trappen deed het motortje amechtig janken. Ze trapte nog een flinke eind mee als ze vertrokken. Liefde is…samen op de brommer.

16-03-2010 om 00:00 geschreven door De Rode Willem