Nu ik gezien heb dat de politici die de Europese Moloch op zijn lemen voeten tracht recht te houden een gigantisch misprijzen voor de democratie ten toon spreiden, hoeft Europa voor mij ook niet meer. Erger nog sinds gisteren ben ik bang geworden van Europa.
U hebt ze toch ook gezien, de plejade europrofitariërs die zich uitsloofden de uitslag van de democratische bevraging in Ierland te misprijzen, te minimaliseren, te negeren. Ondanks de Ierse uitslag riepen ze op tot gewoon verder ratificeren. Vrouwen maken het verschil ? Anderen vonden dat Europa een vrijgeleide had gekocht bij de Ieren door de massale economische steun zodat de Ieren het betonneren van het Europarasitisme zouden goedkeuren ? Het wereldrecord democratisch minachting kwam van supersos Van Miert. In wat waarschijnlijk de ergste Stalinistische oprisping sinds Pol Pot was, kwam dat heerschap eventjes vertellen dat de Ieren gewoon zijn vooroordelen hadden moeten bevestigen. Die dommekloten hadden dat niet gedaan, maar de gelukkig was de "grote democraat" in een goede bui want hij gunde de Ieren een tweede zit. Daar moesten ze dan wel de mening van de europolitici bevestigen, napraten en vooral aankruisen. Als de Ieren het een tweede keer zouden wagen een eigen mening kenbaar te maken via een democratische bevraging zou de Stalinist Van Miert hen onmiddellijk uit de Europese gemeenschap zetten. Achter een cordon ! Mensen met een eigen mening mogen in een democratie à la Van Miert niet meespelen ! Hij kon blijkbaar niet om met het feit dat een klein landje nog de democratische reflex had de Europese profitariaatsverzekering aan de bevolking voor te leggen. 99% van de Europeanen wordt dit democratische recht ontzegd.
Wat een schandalig neerkijken op de burger. Niet slechts kiesvee maar "ja-knik" beesten die moeten doen wat de dames en heren profitariërs willen. Natuurlijk komt het populaire streven naar behoud van eigenheid in conflict met de belangstrijd van de parasieten die hun galactisch overdreven loontje willen veilig stellen binnen een supranationale organisatie. Maar het woordje "democratie" in hun verdrag van Lissabon is niet verenigbaar met : 1) Het misprijzen van democratische resultaten in andere landen. Ook al komen die resultaten uit democratische werktuigen waar men zelf geen voorstander van is. 2) De vooringenomenheid dat de resultaten van een democratische bevraging een bevestiging moet zijn van de vooroordelen van de dames en heren politiekers. 3) Als dit dan even tegenvalt en de vox populismus de vooroordelen niet bevestigt (een eigen mening heeft dus) er onmiddellijk met een cordon sanitair wordt gedreigd (Ierland uit de EU).
In een echte democratie zou zo'n uitslag een signaal moeten zijn naar de politici dat ze hun werk niet goed gedaan hebben. Misschien is er iets mis met hun communicatie. Misschien denken de mensen dat ze parasieten zijn omdat ze de geclaimde symbiose niet naar voor brengen. Misschien hebben ze inhoudelijk de bal misgeslagen en straffen de mensen hen daarvoor af ? Het beangstigende van de EU ligt hem in het feit dat alle betrokken profiteurs oproepen de uitslag te negeren en het ratificatieproces gewoon te laten doorgaan. Zelfs onze Karel De Gucht, volschrijver van Pluche boeken met blijkbaar vooral holle woorden over het verdedigen van de democratie roept op om de uitslag van het Ierse democratische referendum te negeren. Het is natuurlijk niet de eerste keer dat Karel zich laat kennen als slechts een woordridder in dienst van de democratie. De echte verdediging wordt het liefst niet aan holle woordenkramers toevertrouwd.
Waarmee we natuurlijk onmiddellijk het grote probleem van de EU tegen het lijf lopen. De politici die zich daar van een wachtuitkering tot het olifantenkerkhof gaan voorzien hebben geen enkele voeling meer met wat er leeft op het door hen geparasiteerde grondgebied. Bij gebrek aan echte problemen houden ze zich schijnbaar alleen bezig met hun eigen overlevingskansen. Bovendien worden ze omringd, misschien zelfs gedicteerd door een meute ondemocratisch aangestelde despoten, de commissarissen. Met hun buitenwerelds loon en hun ongebreidelde bevoegdheden wanen deze ondemocratische exploten zich ongenaakbaar. Als die ganse Europese bekadering zich niet dringend gaat realiseren dat elk minachtend woord, elk afstotende lichaamstaal de bevolking verder weg drijft van hun ideaal, dan ziet het er slecht uit voor ofwel het olifantenkerkhof van Brussel ofwel voor de democratie binnen de EU. Ik durf luidop te vrezen voor het laatste.
16-06-2008 om 13:05
geschreven door De Rode Willem
|