De vissen waren er weer. Hallo hapten ze. De baarmoeder leek vriendelijk. Ik was er alleen. Niet eerst anders kom ik er niet zomaar in. Ik wachtte. De mooie stem kwam enkele seconden voor 8 uur. Ze vroeg wat ik kwam doen. Werken zei ik. Ik moest wachten.
Een man in maatpak kwam mij snel halen. Eventjes kennismaken. De dikke is de Freddy. De oude de Jackie. De mooie is Gracy, de lange Arlette. De serie ging mijn aanvoelens eindeloos door. Ik ben slecht in namen. Toch als ik ze maar eenmaal hoor. En veel snel achter elkaar volgen. Ik leer ze wel de volgende weken of maanden. Ze wensten mij allen succes. Nu nog. Wacht maar tot ik in hun vaarwater kom. Of tot ze nog maar denken dat ik in hun weg ga lopen. Ik huppelde achter Bert, want zo noemde het maatpak. Of toch de man erin.
Ik deelde mijn kantoor met hem. Of eerder hij deelde het zijne met mij. Mijn buro is een bijgezette tafel naast zijn eikenhouten bureaumeubel. Ik zou daar niet genoeg mee hebben. Snel werd een tweede tafel bijgeschoven. Computer, nieuw zo op het eerste gezicht en een telefoon. Meer moet een mens blijkbaar niet hebben. Ik kwam voor het project. Daar wist ik alles van. Of toch meer dan iemand hier. Dus, als ik vragen had deed ik maar, maar antwoorden zouden zeldzaam blijven.
Of ik een aanvalsplan had. Een taktiek. Drie maand is niet veel. Dus ? Ah zo ? Ja dat lijkt logisch. Ja doe maar. Iedereen werkt mee. Indien niet moest ik het maar zeggen. Zijn telefoon oppakken. Zeg maar dat ik zal terugbellen. Succes er mee. Ik stel voor elke vrijdag een projectvergadering te doen ? Ja ! Ok tot later.
De telefoon deed het. Nu al Moppie bellen. Om wat te zeggen ? Ik heb een telefoon ? Neen dus. Het vasttapijt was diepblauw. Een beetje verschenen. De houten inmaakkasten achter zijn bureau maken indruk. Eventjes opentrekken om erin te kijken ? Later die kans komt nog. Ik kijk op de binnentuin. Ook met vissen, en een vijver natuurlijk. De computer startte. Snel, heel snel. Het was echt wel een nieuwe. Het WC ? Een mogelijkheid om ontdekkingstocht te gaan. Ja ik zoek het toilet. Een mogelijkheid om mijn weg te leren kennen. Ze glimlachten. Het is hier nog redelijk sympathiek.
Ik typte mijn eerste letters. Het was elf uur. Nog een uur en de middagpauze gaat mijn ijver stoppen. Wat na die eerste letters ? Vandaag mijn deel ? Ik zou het willen voorleggen. Niemand dus ik beslis zelf. Mijn deel. Info inwinnen, ijs breken dat is voor later. Of moet ik initiatief tonen ? Nu al ? Met wie beginnen ? De vloertegels in de gang waren bevuild. Sommigen erg. Dat had ik niet gezien tijdens de vluchtige bezoeken om aan werk te raken. Het toilet lag simpelweg achter de hoek. Ik was snel terug dacht ik. Te snel. De tijd leek een pauze te nemen.
De middagpauze. Ze was snel voorbij en viel reuze mee. TV bespreking. Vanuit het voorzorgsprincipe toch maar gekeken gisteren. Twee homos, ja dat vond ik ook. En daarmee de middagstop doorgeleuterd. Mijn deel was hard werken voor één namiddag. Morgen voormiddag gaat er ook aan verloren. Voor een deel. De mooie Gracy maakt tijd voor mij. Ze zal wat uitleg geven. Het kon hier slechter beginnen. Mooie blauwe ogen, blond. Klein maar vinnig. Lijkt mij intelligent, tegen alle vooroordelen in. Eventjes droom ik weg. Snel terug mijn deel is groot en moet uitgetypt. Ik zal Moppie veel kunnen vertellen deze avond. Ook van Gracy morgen
? Ik zie nog wel.
01-02-2010 om 18:07
geschreven door De Rode Willem
|