Gisteren sloeg de paniek mij even om het hart. A'pense VLD trok als enige de kaart van de Antwerpenaar. 352 miljoen extra over de balk gooien kon niet, zeker niet als men dit afwimpelt op A'pen. Dit was wat men consequentie noemde ! Een voorbeeld voor alle andere A'pense partijen. Maar kijk...het bewijs van het godsbestaan is weer geleverd. Enkele uren later rollen ze daar vechtend over straat bij de A'pense VLD. Eigenlijk hoopt men in stilte altijd op een dergelijk scenario als de VLD iets doet. Man man man...politiek kan toch plezant zijn !

24-09-2010 om 08:44 geschreven door De Rode Willem

23-09-2010 om 11:49 geschreven door De Rode Willem

Het wordt een tunnel. Gaat wel 352 miljoen euro extra kosten ? Het Oosterweelproject wordt daarmee meest overtuigende voorbeeld dat Vlaanderen de eigen beslissingen even verkwistend en even inefficiënt neemt dan België. En dat terwijl de man die zichzelf heeft verheven de Walen te responsabiliseren bij het compromis aanwezig was. De Vlamingen moeten blijkbaar niet responsabel zijn. Die mogen een extra jaarbudget van Brussel zomaar in een gat in de grond gooien....mooi compromis ! Wat zal de PS en Elio Di Rupo hiervan denken. En er komt niet eens een begeesterend bouwwerk boven de grond. Antwerpen gaat het moeten blijven hebben van zijn historische doch dode en muffe stenen. Verleden grootsheid maar de grootsheid blijft verleden. Wij zullen de meerkost echter niet voelen, orakelen de politici. Zoals wij ook de redding van de banken niet zouden voelen. Wie gelooft zulke zever nog ? Neen...Het Oosterweelproject is het beste praktijkvoorbeeld om zeker niet te geloven in het “Vlaanderen kan het beter” verhaaltje. Integendeel, het zou de ogen van de nu nog nieuw alliantie verblinden moeten openen en hen begeesteren om zichzelf op te heffen wegens compleet ongeloofwaardig.

23-09-2010 om 07:20 geschreven door De Rode Willem

Het was een mooie dag gisteren. De pre-formatie gaat door. Jo Spie en Polle Naut zijn nu ook officieel oplichters. De Peut zijn bakkes is aan het genezen. En de wereld draait nog. Zonder regen en met koffiekoeken ‘smorgens. Op een maandag ? Wie het breed heeft moet grote broeken dragen en daar kan altijd iets bij. Maar vooral. Geen werk.

Den Avanti ? Of Café de Paris…ligt 60 km van elkaar. t’ Werd de Cadzandria. Alle verjaardagen opgespaard en geen Nieuwjaar volgende keer. Dan kon het eraf. Nederland is nog duur enkele kilometer over de grens. Maar ’t was goed. Echt goed. Aan de andere kant ligt Cnock. Daar is het kunstmatig goed, als het duur is. En de hond mocht mee binnen. Is dat een sledehond meneer ? Een wat ? Akita ? Uit Japan ? Berenjacht…ja en ze zijn daar goed in ! Hier durven geen beren meer komen. Hahaha…meneer dat is een goei. Dank u Banus. Maar het bepaalde wel de sfeer. Geen grimmige hondenhaters maar mensen die het geld van hondenbezitters evengoed weten waarderen. De zaal bevatte een kenner. Hé meneer, excuseer… duidelijk een Vlaming, is dat een Akita. Ja ? Ziet ge wel. Het is hier beter voor honden. Ze mogen hier nog mee.

De parade van dogs, bobtails, tekkels, pekinezen,…trok voorbij. Elk zijn baasje inspirerend tot een woord. Hoe oud is die meneer…zes maand. Amaai. Hoe groot wordt zoiets. De hand demonstratief onder de heup is genoeg om een verbaasd gezicht : “zo groot ?” te laten vragen. Ja ja Braaf ? Zere. ‘k Ziet, hij ligt neer. Neen Zij. Ah den onzen is een hij. Allemaal Vlamingen de verdraagzaamheid gevonden. Buiten de grenzen. Binnen is er weinig hé meneer ? Toch als men een hond heeft. Ik wou zeggen dat dit alles wel zou beteren nu dhr De Wever zoveel stemmen had gehad. Maar ik zweeg. Velen spraken wel. Met die egoïsten van dewever deraan zal het wel niet beteren zeker ? Ik wist het nu. Onbetwistbaar. De NVA situeerde zich bij de hondelozen onder de kerktoren in de parochiezaal.

Willem liep achter de hond. Giechelend naar Moppie. Zij riep de hond. Willem holde dichterbij. Een ruk opzij. Met volle gewicht gevloerd in het zand. Moppie giechelde. Willem ook. De hond fronste. Akita’s kunnen dat. Echt fronsen, allé onnozelen ligt daar niet te liggen. Ik wil lopen. Hij mag niet los. Zelfstandig onverstoorbaar. Dominant. Maar lief. Zij likte. Ik sprong op en huppelde verder. De hond achterna. Een pluim. Hij ving ze. Schudde krachtig en lang de kop. Zij had een gans zeekieken doodgedaan. Fier met de pluim. Willem lachte. Moppie ook. Een gelukkige dag. Nog een priraat. Het biertje. Straffen doeft. En een kriek. Op het strand.

Vijf kilometer en de nevel der bekrompenheid was opgelost. Een open land, strand en zee. Geen sombere appartementsgebouwen die de wind verhinderen de spruitjeslucht uit te waaien. Geen lintbebouwing om de beklemmende inteelt door te geven via de achterdeur. Open waaierigheid die elke behoefte aan nieuwe allianties wegneemt. Een volk dat ook geld aanvaardt van mensen met honden. Honden die hun pispaaltje niet alleen onder de kerktoren moeten zoeken. Breeddenkende honden.

21-09-2010 om 19:05 geschreven door De Rode Willem

20-09-2010 om 13:43 geschreven door De Rode Willem