De mist van Stephen King spookt door mijn hoofd. Donkere, vieze wolken nemen langzaam maar zeker onze ganse leefwereld in. Zwarte bloemkolen. De vuurberg eronder contrasteert mooi oranje. De wolk is angstaanjagend. Waar ze komt valt het leven stil. Denken wij, want weten doen we het niet. Niemand kan weg uit het gebied van de wolk. Waar de wolk is, vallen vliegtuigen uit de lucht. Het kan nog erger. In de18de eeuw zouden zelfs het vee en de mensen dood gevallen zijn, daar waar de wolk zich uitspreidde. De wolk is braaf nu. Alleen vliegtuigen
daar kan ze niet tegen.
Willem ligt in zijn tuin. Onder een straalblauwe stille hemel, zonder lijnen of straalstrepen. Op reis naar de zon, in je eigen tuin. Een aangenaam temperatuurtje erbij, en wat wil je meer ? Een koffietje ? Moppie is het gaan maken in de nieuwe espressomachine. Een biertje ? Ik breng het mijzelf mee als ik Moppie een koffiewafeltje ga halen ? Mag het wat meer zijn ? Neen hoeft eigenlijk niet. Dit is genoeg. Bevredigend en gelukzalig.
Stel je voor dat je nu op reis bent
.naar de zon. Alsof ze hier niet zou schijnen, maar kom laten we over dat detail nu niet beginnen zeveren. Een mooi landschap erbij. Dat is nog beter dan wat Willem in zijn hof kan krijgen ! En enkele graadjes meer ! Maar die maken Willem niet jaloers. De volle 19°C van deze middag zijn eigenlijk al meer dan genoeg. Zeker in de zon. De zee, het strand, de bergen
.er eens uit. Ontspanning aan 300 km per uur ? Ach dat kan perfect in ons kleine tuintje.
En toen kwam dat vulkaantje. Eyjafjallajökull, uit IJsland. Na de vuiligheid die Björk uitbraakte, de geluidsvervuiling van Sigur Ros, de bankencrisis,
..alweer een hoop miserie die van dat rare eiland afkomstig is. U zult maar op reis zijn. Een weekje er eens uit. Eens alles achterlaten. Fantastisch tot
euh wij willen terug naar huis ! Wat geen vliegtuig ? Geen vlucht ? Wat er zich dan afspeelt kennen wij allemaal van de beelden op TV. Zoffige huisvrouwen worden hyperkinetische kiekens zonder kop die continue scanderen wat moeten wij nu doen, Waar moeten wij nu naartoe ?. Een serie zageventen komt zeveren dat ze niet genoeg informatie krijgen, helpen de zenuwen naar het kookpunt. Welke informatie willen die dommekloten nog meer ? Vliegtuigje vliegt niet. Is dat niet genoeg ? Weg ontspanning. Weg uitrusten. Gierende nervositeit. Kinderen blèren. Jengelen dat ze het niet meer leuk vinden. Slapen in de luchthaven, het hoogtepunt van ontspanning naar de zon. Zullen we op tijd thuis zijn. Ik moet gaan werken. De blijters moeten naar school. Nog eens gaan kijken. Cancelled is het enige dat er te zien is. Info ? De wolk blijft kwalijk vliegtuigen viseren tot
.ach ja
tot tot tot tot
.veel te lang. Wat moeten wij nu doen
.waar moeten wij nu naartoe
.
Onder de straalmotorloze hemel rusten Willem en Moppie nog een extra dagje uit. Ontspannen, rustig
.straks een barbequuetje met een lekker wijntje. Nog eventjes blijven liggen en genieten van mijn gniffelend medelijden met de vastgelopen toeristen. Willem zou Willem niet zijn mocht hij niet vinden dat al die gestranden het zelf hebben gezocht. En van op mijn tuinzetel vergenoeg ik mij vettig in mijn leedvermaak met al die luchthavensukkels !
17-04-2010 om 18:06
geschreven door De Rode Willem
|