Griekenland…iedereen zal er wel van gehoord hebben. Failliet. Stakingen, meer horen wij er niet van. En de politiek probeert met een herschikking van de regering de gemoederen daar te bedaren ! Ongelofelijk toch….

Griekenland ofte de mislukking van het Europese grootkapitaal. En nu moet de kleine Griek met de pet of met de rok opdraaien voor de politieke leugenachtige onkunde. Zoals overal, de politiek verkloot het, en de kleine man wordt gebrandschat, gestroopt en leeggeplunderd door diezelfde ongeschikte lamstralen van politiekers.

Oh maar Willem, die boven hun stand levende kleine Grieken hebben dat zootje politici toch verkozen ? Ja ! MAAAAAAR. Als de Griekse politici erin slaagden de hooggeleerde, overbetaalde en speciaal gespecialiseerde heerschappen van Europa te ringeloren, hoe zou de kleine Griek dan de leugenachtigheid van hun politici moeten doorzien ?

Ondertussen wordt Griekenland overgeleverd aan de grillen van het grootkapitaal. De Europese politici die zich als misdienaars van de hyperrijken opstellen. Ze moeten wel ! Alle Europese banken, net opgeklommen uit de diepe rommelkredietencrisis, zagen terug opportuniteiten voor winstmaximalisatie en kochten dus massaal Griekse staatsobligaties. Ze bleven geld pompen in een land dat 140% van zijn inkomen uitgaf. Ik nodig u uit om met zulk palmares eens bij uw bank aan te kloppen. U zult vooral op uw kin kunnen kloppen….maar Griekenland had de verzekering achter zich dat de Europese kleine man het gelag zou betalen. En kijk…tegen elke logica in vloeide er ongelofelijke leningen naar Griekenland. Door deze onverantwoorde houding van de Europese banken is Griekenland, een onbeduidend economietje, in staat Europa te bedreigen. Als Griekenland valt, vallen alle banken….en dus Europa ! Want voor wie het nog niet door heeft, Europa is het grootkapitaal.

Vandaar dat het rijke, overbetaalde crapuul van de EU durft voor te stellen dat de indexkoppeling moet worden opgegeven ! De enige kleine compensatie voor de kleine werkmens voor de bodemloze egoïstische geldhonger van het grootkapitaal dat de prijzen, uit puur winstbejag, steeds maar de hoogte in jaagt. Deze niet aflatende prijzenverhoging is een veel grotere bedreiging voor de economie dan de index, die de koopkracht toch een klein beetje op peil houdt. Zonder koopkracht zullen de grootboeren snel verarmen. Ook daarom dat het overbetaald uitschot van Europa durft voor te stellen dat de kleine man moet werken tot ze sterven ! 67 jaar…mocht ik een job hebben waar ik enkele uren in een aula zou moeten staan zeveren en soms eens ’s avonds naar de TV studio’s gaan…ik zou ook zo lang kunnen werken. Nu ik psychisch en fysisch uitgeput thuis kom elke avond en in slaap val van uitputting…nu wil ik nog voor mijn 50^ste op pensioen. Zeker als ik het armtierige loontje zie waarvoor ik dit alles moet ondergaan (in vergelijking met de politieke lamzakken op het Europese niveau).

Ik heb het nooit durven dromen. Nooit durven denken…maar ik begrijp nu de analyse van Marx. Ik krijg veel sympathie voor Di Rupo die ten minste de belangen van de kleinverdiener luidop durft te zeggen in de dwingende monoloog van het Europese grootkapitaal. Willem communist ?...Als dit opkomen is voor de kleine werkmens tegen de egoïstische belangen in van het grootkapitaal…ja dan is Willem communist ! En met fierheid ! Ik sympathiseer dus keineig met de Grieken die zich verzetten tegen hun parasitaire politici die alleen maar het kleine werkvee willen laten bloeden voor hun eigen domme en incompetente stoten.

Ik snap dus ook de Vlaams nationalisten niet. Die mensen, die Vlamingen die zo hard agiteren om onder de imaginaire en ingebeelde overheersing van de Franstaligen uit te komen. Het zijn diezelfde, zichzelf zelfbewuste Vlamingen noemende imbecielen die vrijwillig, plat op hun buik in de modder zichzelf aanbieden aan de kluisters van het grootkapitaal en die hunkeren naar de verknechtheid en de vernedering door de rijke industriëlen. Deze mensen die applaudisseren voor de VOKA-bazenpoepers van de NVA ! 

17-06-2011 om 18:00 geschreven door De Rode Willem

Het is die Hemingway geworden. Een klein oud vergeeld boekje, overlevende van de jaren vijftig. Het lag al een tijdje naar mij te knipogen…maar ik had steeds andere prioriteiten. De kleine druk en de stevige dikte (430 bladzijden) waren steeds een hinderpaal. Anderzijds verlangde het fenomenale “de oude man en de zee” naar meer. Wie een dergelijke prestatie kan leveren, moet een groot schrijver zijn. Eén van de grootsten.

Dus nu.  “Voor wie de klok luidt”. Het Dokter Zhivago van de Spaanse burgeroorlog dacht ik op een bepaald moment. Maar laat het duidelijk zijn, “Voor wie de klok luidt” was er eerst. 1940. 18 jaar vroeger dan het liefdesverhaal in de Russische revolutie. Pasternak had dus tijd om Hemingway te lezen….maar laten we hierover ophouden. Beiden zijn superieure grootheden in de literatuur.

Robert Jordan, meer dan 1000 keer in het boek vermeld, is een Amerikaan die in de Spaanse burgeroorlog aan de kant van de republikeinen (communisten) mee vecht. Hij komt in een guerillagroepje (bende) terecht. En ja hoor een mooi meisje en pats boem…onze Roberto ligt met die griet de robbedollen dat het een lieve lust is. Dit als achtergrond op de voorbereidingen om een brug op te blazen om de tegenstanders (nationalisten !) te verhinderen troepentransport te organiseren om een communistische aanval te beantwoorden. De brug wordt effectief opgeblazen, maar in tegenstelling tot goedkope rommantjes is het een echte oorlog en wordt het hoofdpersonage gewond.

Hemingway gebruikt deze verhaallijn om uit te wijden (soms wat te ver vind ik) over de liefde en het echte leven. Zekerheden en onzekerheden worden echte mensen. De personages zijn perfect inleefbaar. Ook de onvoorspelbare en “slechte” Pablo.  De levendige “platte” taal die mensen in die omstandigheden gebruiken maakt het zoveel overtuigender. Als perfecte kapstok dient het verhaal om de gruwelijkheden van oorlog (zie ook Zjivago van Pasternak) te beschrijven. Gruwelijk zonder opsmuk. Geen veredelende correcties op deze grenzeloze menselijke beestigheden. Confronterend ! Minder duidelijk is de mild ironische kritiek op het communisme. Een markant detail is dat het hoofdpersonage worstelt met de zelfmoord van zijn vader. Hemingway’s vader is inderdaad ook uit het leven gestapt, net als Hemingway zelf in 1962 !

Voor wie wil zijn er nog vele (voor 1940 revolutionaire) thema’s in dit boek te vinden. Ik persoonlijk vond het gewoon een goed boek. Wie denkt dat spanning en Nobelprijzen niet samen gaan, moet “Voor wie de klok luidt” lezen en zijn mening aanpassen. Maar het boek is meer dan spanning, het is een menselijk relaas van de onzekerheden van een oorlog. Ik heb er van genoten. Het is een zeer mooie 7 op 10 waard.

16-06-2011 om 16:19 geschreven door De Rode Willem

Er is nog goed nieuws in deze barre tijden. Neen NVA heft zichzelf niet op….zoveel goed nieuws hoeven wij niet direct te verwachten. Maar Kim Clijsters gaat niet naar Wimbeldon !!!!!!

Ik heb mij een half uur hees lopen schreeuwen van contentement. Het is een beetje spijtig voor mevrouw Lynch…ik heb echt niet persoonlijks tegen haar. Buiten een paar esthetische opmerkingen die ik zou uiten met een nogal denigrerende vergelijking met een boerderij-last-dier. Maar dat is op naam van de Willemse onbeschoftheid te schrijven. Neen ik gun mevrouw Lynch alle succes in haar rijkeluizen bezigheidstherapie. Maar val mij daar aub niet mee lastig !

Laat oververwende trutjes een balletje meppen over een netje. Laat een Belgische de beste zijn in dit spelletje tijdverdrijven voor overrijken die niet meer moeten werken. Maar stop met dergelijke onnozelheden ganse dagen in mijn strot te rammen. Via radio, krant of TV. Wij hebben geen behoefte aan de kleur van de teen naast de dikke van madam Lynch. Ook niet aan het ontbijt dat ze genomen heeft om de bezigheidstherapie door te komen. Het gelamenteer van een gesjeesde tennisster hoeft al helemaal niet !

Nu mevrouw Lynch niet naar het Engelse kransje van rijke dames gaat…nu heb ik echt hoop dat men heel wat minder aandacht gaat besteden aan deze tennisonzinnigheden. Wie gewonnen heeft…tegen wie en met hoeveel. Daar zullen de simpelen van geest het moeten mee stellen, hoop ik. Want inderdaad wie van tennis houdt, moet simpel van geest zijn. Niet verder komen dan spelletjes van één tegen één waar de tegenstanders gescheiden worden door een net. En blijkbaar, als we de peilingen mogen geloven zitten wij in Vlaanderen al boven de 30% simpelen van geest.

15-06-2011 om 17:38 geschreven door De Rode Willem