Gelukkig zijn er nog onze jongens in Afghanistan. Vechtend voor het recht op menselijkheid van de helft van een bevolking. Goddank heeft de Belgische regering een bredere geopolitieke visie en blijft ze de strijd tegen de kanker van de godsdienstwaanzin verder steunen. Maar ook in België, in navolging van het zielige Nederlandse spektakel, sloofden mensen zich uit om het bestaan van kutsocialistjes te illustreren. Ene Van der Maelen op kop. Een kleine naamswijziging tot Van der Kwalen zou die man zijn maatschappelijke bijdrage sneller duidelijk maken. Hij klefte over een domme en foute oorlog. De kwaal van de bekrompenheid woekerde welig tussen zijn woorden. Laat de vrouwen daar maar stikken…, meisjes zuur in hun gezicht gieten…. De sossen als globale verdedigers van de onderdrukte proletariërs toonden weer heel duidelijk waarom ze in Vlaanderen electoraal nog nauwelijks 15% voorstellen. Hopelijk dalend. Of zouden wij die sossen misschien gewoon een ceremoniële functie moeten geven. Het gemiddelde IQ van de schijnwerperlopers van die partij overstijgt zeker niet die van een afgestorven huidcel van prins Filip, en voor die man zullen ze ook de functieomschrijving aanpassen aan zijn capaciteiten. Rechtstaand drinken zonder smossen ligt nog net binnen de mogelijkheden. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Aan capaciteiten ontbreekt het in Vlaanderen nog wel meer mensen. Wiskunde kruipt meer en meer buiten het kunnen van vele pubers. Ach die saaie dommigheden ligt niet meer binnen het levensdoel van de jeugd beste Willem. “Ik wil leven, ik wil vrij zijn” is nu het motto. En geef toe daar horen toch geen rekensommetjes bij ! Laat staan veeltermen voor wat hebben wij dat nu nodig ? Ondertussen worden wij alsmaar dikker en staan we stil op dichtgeslibde wegen. Waar er nog enige beweging mogelijk is, wordt je doodgereden door een tractor. Men zou voor minder wereldkampioen anti-depressieva slikken worden. De stille wandeltochten tierden weer heftig. ‘k Zou eens moeten overwegen een hotdogkraampje uit te baten.

Oei…Willem zoiets zegt u toch niet ! Toch, beste lezer het Vlaanderen van Johan Anthierens kan daar tegen. En de man die meedogenloos zangers van smurfenliedjes neersabelde ligt al tien jaar op het kerkhof. Tussen anderen eeuwige beloften en onmisbaren. Dus men is hier wel meer gewoon dan enkele cassante woorden op een godvergeten blog.