Hypocriete voorspelbaarheid

Willem houdt van een broodje spannend. Een onverwachte wending, een bloedstollend duel, een onvoorspelbare winnaar zijn allemaal ingrediënten die Willem weet te smaken en die voor een deel voor ontspanning konden zorgen.

Verleden tijd Willem ? Ja toch wel. Na de verkleutering van de TV zijn daar toch alle originele programma's of intelligent bloedstollende films verdwenen of onkijkbaar gemaakt door idiote reclame. Ook de andere passie van Willem is ontdaan van alle spankracht. Namelijk het wielrennen. Na de eindeloze zomerherhaling van FC De Kampioen in de Tour de Zwans is nu ook het winterseizoen naar de knoppen geholpen. We mogen natuurlijk niets insinueren of we krijgen een proces aan ons been maar Willem stelt zich toch behoorlijk wat vragen de laatste jaren.

Hoe is het bijvoorbeeld mogelijk dat onze nationale pers, vooral die die via de ether verspreid wordt, zich blijft uitputten in een saaie reeks superlatieve bewierookingen zonder luidop enkele vragen te durven stellen ? Is het normaal dat een sportende werknemer jaren na elkaar zijn soort en trainingsgenoten met kop en schouders blijft overheersen ? Trainen die andere pummels dan niet ? Hebben die loosers dan zo weinig eergvoel dat ze geen enkele poging durven ondernemen om ook eens te tonen dat ze iets kunnen ? Bestaan er echt supertalenten na Ben Johnson, Eddy Merkx, Johan Museeuw, Floyd Landis, Marion Jones, Linford Christie, Richard Virenque, Marco Pantani,.....

Ook het publiek verleent zijn steun aan de hypocrisie van de sport. Dag na dag, week na week, jaar na jaar staat er een grote groep meeheulers te applaudisseren, met vlaggen te zwaaien en hun kop in de grond te steken. Hopen deze mensen echt dat hun supporterschap voor een natuurtalent datzelfde natuurtalent op hen af zou stralen ? Hopen deze mensen echt dat hun aanmoedigingen een soort van uitwisseling van talenten zal bewerkstelligen zonder dat ze pillen of spuiten nuttigen ? Of is het gewoon de domme kuddegeest die meespeelt. Iets uit de kindertijd dat nooit is weg gegaan bij die groep. Dat iets dat kinderen gelukkig maakt als ze voor de 135ste keet dezelfde zinnen horen in dezelfde disneyfilm. Ze vinden houvast in de zekerheid dat hun grote (tekenfilm)helden net dat gaan doen dat ze verwachten. De zalige zekerheid van de zekerheden. In een seculiere op hol geslagen wereld zou ik het kunnen begrijpen dat mensen naar een eenvoudige vorm van zekerheid snakken. We zullen maar elke winterweek naar de koers gaan dan zijn we ten miste daar zeker van ons groot gelijk ?

Maar pers en publiek zijn hypocriet. De "zaak" Landis heeft dat bewezen. De menselijke der menselijke wielrenners is van zijn menselijkheid beroofd nadat bekend is dat hij een bepaalde methode om zijn recuperatie te versnellen had gebruikt. Had de lieve man net dezelfde stof aangesproken die werd aangemaakt door het lichaam in plaats van in een reactievat dan was er niets aan de hand geweest. Had hij zijn lichaam verkracht om dat lichaamseigen product te forceren, dan zouden de kinderachtige adoratieve superlatieven blijven doorgalmen zijn. Zelfs na elventien overwinningen in "onmenselijke omstandigheden". De termen buitenaards en bovenmenselijk zouden worden bovengehaald zonder de ironisch cynische bijklank die er eigenlijk bij hoort als het over mensenprestaties gaat. Zelfs in de sport.

Waarom zouden de uitoefenaars van menselijke beroepen met buitenaarse bovenmenselijke verwachtingspatronen zich niet mogen laten begeleiden met "state of the art" mogelijkheden van de medische wetenschap. Waarom mag sporter X zijn hemoglobine gehalte tot net onder de 50 brengen via methode A maar mag hij of zij niet net hetzelfde doen via methode B ? Waarom putten pers en publiek zich uit in een waterval bijvoegelijke naamwoorden die bovenmenselijkheid moeten uitdrukken als atleet A wint. Maar waarom worden deze teruggetrokken en bespeten als pad B bewandeld is. Waarom blijven deze buitenaardse beschrijvingen week na week herhaald als de atleet dopingweg B bewandelt ?

 René cheese... want ik ben die bewierrookte voorspelbaarheid beu.