De weergoden schamen zich voor niets. Storm op komst, zware storm. Hoe durven ze nu de helft van Vlaanderen niet moet werken en de andere helft hen dus kan meenemen om te consumeren. Maar we leven nu eenmaal in een tijd dat zich schamen een beetje passé is. Oubollig zelfs. Schamen vraagt een stevig ethisch gevoel van de betrokkenen. En geef toe de laatste tijd komen we stukje bij beetje te weten komen dat de regels van de ethiek herschreven zijn en ongeveer gelijkluidend klinken met de regelloze winstdoelstellingen van de financiële maffia. Het mag dan ook geen verbazing wekken dat schaamte een gevoel is dat ook bij ministers niet meer voorkomt. Nochtans laten zij de laatste maanden dingen zien waar gewone, normale mensen zich voor zouden doodschamen. Dat zijn dan natuurlijk mensen waarop de capriolen van de financiële jungle geen invloed hebben. Wat zou men ermee zijn te weten dat bank X of Y in elkaar gaat klappen als men geen aandelen heeft ? De mensen genieten gelukkig van het voordeel dat de wonde van de financiële crash niet zo hard bloedt.
Het zijn dus de veel te veel verdienende cumulerende ministers die er baat bij hadden van hun grote aandelenportefeuille te redden wat er te redden viel ! Voorkennis kon daarbij zeer nuttig zijn, en wie maalt er nu om of het gebruik van voorkennis strafbaar misdadig is of niet. Doen verdomme en pour la famille la même chose ! Er zal wel wat gepeuter in de marge worden op poten gezet. Het zogenaamde onderzoek om het klootjesvolk kalm te houden. Maar ach, de boeren zij zaaiden en zij maaiden, zij dronken een glas, deden een plas en alles blijft zoals het was. Als ze maar op de juiste stemmen om de zoveel maand.
Van een uitmuntend visionair beleidsmaken, een soort nieuwe Messias zouden de mensen nog dergelijk donkergekleurde afkeurenswaardig spielereien door de vingers zien. Maar van een minister die znog overbodiger dan onnuttig is zou dit tot wettelijke ontzetting uit het ambt moeten leiden. Een minister die op elke straathoek tegen elke hond rondbazuint dat de regering niet werkzaam is, eigenlijk helemaal niet kan functioneren maar heel consequent daar rustig deel van blijft uitmaken. Dat is ook niet niets. Dat is in de westerse vorm van democratie een precedent ! Ter illustratie van zijn eigen overbodigheid moet de buitenland minister van een land als België toezien hoe hij geen enkele rol kan spelen in het conflict in Oost Congo. De lieve man is daar zichzelf onmogelijk gaan maken, exemplarisch aan zijn grote toegevoegde waarde voor de Belgische politiek. België had daar toch een morele plicht ? Waar blijft zulk uilskuiken het recht claimen op een deel van mijn belastingsgeld om zijn onnuttige aanwezigheid in een stumperige non-regering te financieren ? Schaamte is één van de afwezige talenten waar de minister er zo vele van heeft.
Trouwens in uitbreiding is niet alleen die minister de schaamte voorbij. De rest van zijn partij zou zo ongeveer een gemeende poging kunnen doen om het universumrecord schamen te breken. Ministers die internationale terroristen laten ontsnappen, laten knoeien met benoemingen, examenresultaten laten vervalsen en nog veel meer wat het licht nog niet gezien heeft moeten gewoonweg opstappen ! Inderdaad zoals een partijgenote die onbehoorlijk bestuurde. Maar zij staat alleen. De partij helpt zichzelf, via de boegbeelden natuurlijk van de ene miserie naar de andere ellende. Trouwens er worden hardnekkige vragen gesteld naar de financiële overdaad die het grote partijboegbeeld de voorbije 9 jaar heeft bij elkaar weten te ratsen of snaaien.
Bij nog grotere uitbreiding is gans onze politiek ethisch moreel zo rot als een mispel. Ongelofelijk kiezersbedrog met onhaalbare beloften, electorale recuperatie van racisme, ministers die zich druk maken over chocoladesigaretten, begrotingsministers die niet kunnen rekenen . Een ethisch reveil zou de Belgische politiek allicht vooruit helpen. En andere gezichten natuurlijk. Want een hoop dingen blijft in het stadium van insinuaties. Maar de dames/heren politiekers van dit moment hebben dusdanige frenologische associaties ontwikkeld dat niet alleen Lombroso niet verbaasd zou zijn dat de kwaadsprekerij nog maar een zeer klein topje van de werkelijkheidsijsberg zou blijken te zijn.
