Citaat uit :

Walging van Sartre pag 98 en vlgdn

ISBN 90 295 6242 0/ nur 302

Mensen die van ervaring hun beroep hebben gemaakt ? Een kleurloos bestaan hebben ze geleid, omdat ze afgestompt, half in slaap waren; ze zijn hals over kop getrouwd, uit ongeduld, en ze hebben in het wilde weg kinderen gemaakt. Hun contacten met anderen mensen speelden zich af in cafés, op bruiloften en bij begrafenissen. Af en toe, meegesleurd door een draaikolk, zijn ze even in verzet gekomen, zonder te begrijpen wat er aan de hand was. Alles wat er om ze heen gebeurde begon en eindigde buiten hun gezichtskring; langgerekte schimmige vormen, gebeurtenissen die van ver weg kwamen, schoten rakelings langs ze heen en als ze wilden kijken, was alles al weer voorbij.

En dan als ze tegen de veertig lopen, beginnen ze hun vastgeroeste ideetjes en een handjevol spreekwoorden ‘ervaring’ te noemen en gaan ze zich als automaten gedragen : twee dubbeltjes in de linkergleuf en anecdotes, verpakt in zilverpapier, rollen te voorschijn; twee dubbeltjes in de rechtergleuf en je krijgt waardevolle adviezen die aan je tanden blijven plakken als kleffe caramels…………….

…… Maar je hebt ook amateurs. Dat zijn de secretarissen, de kantoorbediendes, de winkeliers, degenen die in cafés, op bruiloften en op begrafenissen  naar de verhalen van andere mensen luisteren: als ze tegen de veertig lopen hebben ze het gevoel dat ze vol ervaring zitten die ze niet kunnen spuien. Gelukkig hebben ze kinderen in de wereld geschopt die worden gedwongen hun ervaringen in zich op te nemen. Ze willen ons wijs maken dat hun verleden niet in rook is opgegaan en dat hun herinneringen aan kracht hebben gewonnen en zich vloeiend in Wijsheid hebben omgezet.