|
1552. Zo ver is het al. Dat was het jaar van zware overstromingen Vlaanderen, Zeeland en Brabant overspoelt. De Sint Pontiaansvloed ! Toen al voor de global warming. 1552 is ook het gevolg van een wereldramp. Het was ooit 4552 maar wij zijn teruggefloten. Net zoals de Sint Pontiaansvloed 2/3 van de toenmalige wereld heeft weggeveegd, zo heeft nu de economische crisis 2/3 van alle beurskapitaal weggeveegd. En het wegvegen gaat gewoon door. Willems job weggeveegd. Samen met duizenden andere. Maar de Opel catastrofe in Antwerpen moet gered worden. Een door vakbondshoogheidswaanzin kompleet onrendabel bedrijf. Door overdreven kwaliteits-kafkaisme hopeloos duur gemaakte sector
.die moet gered worden. De banen in metaal en textiel die zijn echt weg. Met 10, 15 tegelijk. Eens 200 of een beetje meer. Sluipend maar continu en definitief. Sint Pontiaan wreekt zich op de kleine economie. Willem durft de radioknop niet meer omdraaien. Het duister pessimisme vervuilt de huiskamer. Willem begint cynische spot in de onheilsberichten te horen. Willem hallucineert dat het nog werk hebbende journaille de crisisslachtoffers uitlacht. Ha, ha bla bla wij hebben nog werk, lijken ze te grijnzen. Willem moet zich gaan herpakken. Ik haast mij nochtans. Tegen 200 per uur in een doodlopend straatje.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
