De politieke toestand is niet meer te ontwarren. Crisis. Uitzichtloos. Zo uitzichtloos dat onze koning het eindelijk begrepen heeft en zichzelf geroepen heeft om iets te doen. Uitgerekend onze koning, de vakantiekoning. Hedonist tot in hart en nieren. Er kan ingebracht worden dat iemand het moet doen, maar of onze koning nu net de geschikte persoon is om de gevoeligheden in Vlaanderen te vertolken durf ik betwijfelen.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Na zijn zoektocht naar “wijzen” die een comité moeten vormen is de twijfel nog groter geworden. Want geef toe, bij de sossen naar wijzen gaan zoeken getuigt niet echt van realiteitszin. Wie ambitie had het bijvoeglijk naamwoord “wijs” voor zijn naam te zien in een zin zonder ontkenning, is allang bij de sossen gaan lopen. Het was dus in de sterren geschreven dat Gennez en Di Rupo negatief gingen staan tegenover de raad der wijzen.

Bovendien doen Reynders en Leterme zo hard hun best om de sossen buiten te houden, dat ze daar helemaal zot zouden zijn moesten ze de blauwe appelsien uit de miserie helpen. Ook daarover moest men niet zo onmiddellijk Madame de coeur brisé gaan raadplegen.

En voor het eerst zou Willem niet de champagneleverancier van het VB willen zijn. Want nu er (vooral) gezeverd wordt over één van hun core bussinesses, nu zie of hoor je ze niet. De(z)wever (wat is dat toch met die medeklinkers uit mijn keyboard) en Lekerme (sorry typefout) niet plat op hun buik gegaan zijn, moeten ze daar een zure peer gestoofd zijn. Ook al heeft de Vlaamse pers alle registers open moeten trekken om die twee piassen aan hun verkiezingsbeloften te herinneren. Nu ook de sossen de oranje appelsien niet zo maar een communautaire reddingsboei willen toewerpen, moet het bij het Belang een beetje zuur aanmaaien zijn.