België is virtueel failliet. Dat zegt de oud-liberaal Guy Vanhengel. Ondertussen tot het ministerschap van begroting verheven. Het is nu september en plotsklaps, samen met het begin van het schooljaar, ineens valt er een begrotingstekort van 25 miljard euro uit de kast.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

U zult maar verantwoordelijke minister zijn. Het ganse jaar 2009 verloopt fantastisch. Het wordt einde mei, en u zit al zeer rustig, lang uitgerekt in uw excelentie-sofa uw welverdiende reis te bestellen. U bent daar wel heel dringend aan toe, want minister zijn is heel druk. Het salaris opkrijgen dat aan zo'n post verbonden is, is eigenlijk al een dagtaak op zich. En dan nog wat TV shows hier en wat gazettenpraat daar. Een mens-minister is moe voordat hij of zij met de ogen geknipperd heeft. Eindelijk is het midden juni en u vertrekt met een gerust gevoel op die lange zeer verre reis, het budget is een beetje veel ruimer met zo'n overheidsuitkering. Kom dan begin september maar eens rustig terug, daar staat zo'n put van 25 miljard euro voor uw deur. Onverwacht, want geeft toe elke verantwoordelijke politicus die zoiets had zien aankomen zou toch niet voor 2 maand op vakantie vertrekken ?

Ze hebben dus niets kunnen doen onze alweer beklagenswaardige excellenties van onze Belgische regering. En dat is nog waar ook. Want nu worden de rekeningen gepresenteerd van 8 jaar paarse verwaarlozing gevold door 2 jaar desastreus niets doen door de mens geworden ongeschiktheid uit Ieper. Verhofstadt en zijn paarse bende, bejubbeld door vaderlandse pers als een fris wervend project heeft België simpel om zeep geholpen door criminele verwaarlozing. Homo's laten trouwen is ongeveer de grootste verwezenlijking van dit politieke genie. En het feit dat mensen nu als honden mogen doodgespoten worden. Applaus op alle banken ! De politieke tegenstellingen verlamden een echt en noodzakelijk beleid, en de vleesgeworden nietsdoenerij verzon daarvoor een schone uitdrukking. Open debat cultuur. Kakelen en niets doen dus. Hoogtepunt van de georganiseerde politieke verwaarlozing volgde onder Verhofstadt II. Begroting werd overgelaten aan een mooie trien die er fier op was dat ze niet kon rekenen. Wij mogen het nu uitzweten !

 Wie dacht dat na zo'n rampzalige periode de verantwoorde politici hun natuurlijke taak op zich zouden nemen, had het lelijk mis. Onder de would-be aanvoering van de grootste kluns van Vlaanderen, Y. Leterme volgden twee jaar discussie over wie welke taal mag spreken waar en waneer. België draaide in de soep, ging om zeep, verzoop, maar het grootste probleem van onze politici waren kleinzielige taalpesterijtjes.

Dus nu, geheel onverwachts, blijkt België zeer diep te zijn weggezonken in de bodemloze put. Ik heb echt compassie. Met die ministerkes die het alweer niet zien aankomen hebben. Anders zouden ze ons toch geen twee maand onbestuurd achterlaten ? Maar vooral met onszelf, want wij burgers zullen de 10 jarige afbraakpolitiek wel weer betalen. Net zoals wij de redding van de banken betalen. Of de eindeloze stoet cavalcade ministers.