De grote mannen zaten uitgebreid. Mooi gebruind. Veel verdienen moet uitgerust worden in zonnige vakanties. Duur gekleed, beladen met de uiterlijke schijn van professionele ernst. Een noodzakelijk nummertje, de camera’s verplichten een zakelijk gezicht. Neen, men kon niet aflezen dat ze dit liever niet in de openbaarheid deden. Nochtans grote mannen doen het graag in overdure restaurants. Meestal nog in de achterkamertjes. De kleine man springt zover niet. Die restaurants vreten soms 1/3 van zijn loon weg. Per keer. Kleine mannen moeten meer dan drie keer eten per maand. Net als grote mannen trouwens. Maar daar stopt de overlap.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Kleine mannen kunnen over grote mannen praten. Grote mannen beslissen. Over kleine mannen. Werken of doppen. Zinvolle tijdsbesteding of de ledigheid van het zwarte gat. De tronies van de grote mannen verraden dat ze de ernst van de situatie snapten. Voor hen zou niets veranderen. Die gelukzaligheid kon de beroepsmatige gewichtigheid niet wegmaskeren. De dompelaar, vermalen door het cijfertje in de grote-mannenspeech zoekt het maar uit. Nieuwjaarsado’s ? Euh is een lege stylo goed ? Kinderen Sinterklaas komt niet dit jaar. De grote mannen hebben zijn paard afgepakt. Dexia mijn spaargeld… ik heb dat niet meer. Maar neen, mocht ik het hebben, ik droeg het niet naar die grote mannen.

Ondertussen verklooien de grote mannen van de politiek ons land, ons geld en de tijd. Electorale grote mannen van 13 juni bakken er niets van. Dikke mannen rijden in de wielen. Hun navel is vastgegroeid aan hun symbolenpaal. Hun armpjes zijn te kort en hun verstand te klein om iets te forceren. De kleine man heeft wel een signaal gegeven. Krachtig dacht hij. Maar de kleine man is te klein. De signalen komen niet door. Grote mannen zien niet met hun enkels of hun rug. De afgangers van de politieke gieterfabriek doen gewoon voort. De kleine man spuwde ze uit op 13 juni. Grote mannen voelen alleen hun geldbuidel. Geen spuugsel van de kleine man. Minachting. Of democratie als zoethoudertje voor het plebs. Jullie mogen iets zeggen. God en de grote mannen beschikken.

Kleine Pol en minunkelige Mie kunnen zich vergapen. Aan de seks. Seks van de kerk. Pervertenseks. De media spelen hun rol. Tot op het bot. De religie is geofferd. Progressieven nemen antidepressiva. De kleine man had de religie. En voetbal. Het plebs huilt nu mee. De wolven likkebaarden de bliksemafleider. Het bos verbergt de grote mannen. Offer de kardinaal. U krijgt lynchgehuil en vergetelheid voor de rest. Als het moet is er Goedele nog. Of Thuis en Hobbykok.