Persoonlijke aanvallen zijn mijn deel als ik op fora de NVA-gelovigen met hun neus op de feiten duw. Die feiten zijn niet schoon. Voor 13 juni beloofde de NVA veel. Op 13 juni vond deze partij dat de verkiezingsuitslag een signaal van de burger was dat er genoeg gepraat was. En vanaf dan is het één grote miserie geworden. Resultaatloosheid is de rode draad door het post-verkiezingsverhaal van de NVA. Niets hebben ze bereikt…geen vette vis gevangen het werd bot. Genoeg gepraat ? Maar ze versemmelen alweer zes maand. Het is niets met die NVA.

Ondanks dit blijven fundamentalistische NVA gelovigen dit op gejuich onthalen. Ze geven de indruk dat het stijve been het einddoel is. De afwezigheid van knieën als de hoogste ambitie. Niets wijst op enig realiteitsbesef van de Belgische politiek bij deze fundi’s. Een akkoord is niet nodig. Het lijkt zelfs ongewenst. Stijve benen, daar gaan ze van ejaculeren. Ook het fenomenale brokkenparcours van NVA na 13 juni deert hen niet. Ze fantaseren hun ideale wereld bij elkaar en elke blunder van die NVA valt tussen de plooien van hun diepgeworteld kritiekloos geloof. Zelfs het niet steunen van het eigen zelf ingediende voorstel voor de hoogdringende splitsing van BHV wordt door de harde fans liever genegeerd dan op waarde geëvalueerd.

Ik zie echter nog een aantal opties open liggen. De NVA zou plat kunnen toegeven aan de Franstaligen. Dan hebben wij eindelijk een regering. Electoraal de slechtste keuze echter. De NVA zou er tussenuit kunnen knijpen. De anderen de rotzooi alleen laten opruimen. Hu is ongeveer de beste tijd hiervoor en is allicht een electoraal winnende strategie. Of de NVA zou haar ultieme programmapunt, de onafhankelijkheid van Vlaanderen eindelijk ernstig kunnen gaan nemen en de vereiste internationale instanties (raad van Europa, de VN, de EU ?) inlichten over het Vlaams onafhankelijkheidsstreven. Ze zouden kunnen gaan lobbyen om internationale goodwill los te weken voor zo’n Vlaams staat. Vlaamse Dalai Lama spelen. Dat zou de Franstaligen met de neus op de feiten drukken en de keuze geven snel bij te draaien of ook ernstig aan hun plan B te beginnen werken. NVA is toch niet bang van hun programma neem ik aan ? Of ze willen Vlaanderen toch niet naast grootheden als Abchazië en Zuid Ossetië tillen door het eenzijdig onafhankelijk te verklaren ? Met zo’n voorzichtige internationale aanpak lijkt electoraal succes mij ook wel verzekerd. Zeker als de internationale gemeenschap snel sympathie zal hebben voor het Vlaamse onafhankelijkheididee. En dat lijkt mij zo goed als vast te staan als we Tibet als voorbeeld nemen. En dat is toch ook maar een landje dat onderdrukt, cultureel geboycot, land afgenomen, leeggezogen,….wordt door een imperialistisch volk ?

Bartje heeft dus nog opties. Ook al zal het op moeilijk ijs varen worden met zulke extremistische fans. Met zulke fans heeft men eigenlijk geen vijanden meer nodig. Als de NVA een compromis zal sluiten, staan die huilende wolven klaar om dat af te schieten. Hoe lang gaan bepaalde krachten binnen de NVA deze resultaatloosheid blijven pikken. Er is toch echt niemand die denkt dat Bracke zijn goed betaalde job heeft opgegeven om een vrijblijvend opmerking te maken over een senatorenrokje ?

Heel hard interesseert het mij echter niet meer. Wij hebben een regering van (goed) lopende zaken die erkend wordt als de ideale sanering. Geen harde snoeimaatregelen, geen onsympathiek wegsnijden, neen, gewoon een regering van lopende zaken die niet geplaagd wordt door communautaire onzin. Trouwens hebt u al gemerkt dat iedereen goed met postjes bedient is in die regering ? Winnaars en verliezers. En anderen worden goed opgevangen in de regionale regeringen. Niemand heeft honger naar een machtsmandaat. Behalve NVA. De NVA staat volledig alleen als vragende partij. Allesvragers, zij zullen ontgoocheld worden. Demandeurs de rien winnen altijd.