35000 mensen. In Brussel en met een boodschap. De heren overwinnaars van 13 juni van het verre vorig jaar hebben genoeg gezeverd. Ze moeten eens een ei leggen. Of we van dat laatste veel moeten verwachten, vrees ik een beetje want van politieke dwergkiekens verwacht ik geen grote eieren.

En de recuperatie kan beginnen. Of misschien niet. 7000 Vlamingen zouden er geweest zijn. Niet echt iets om van onder de indruk te raken. En 12000 Walen. Tel bij die laatste de 15000 Brusselaars op en ja hoor, de Vlaams nationalisten vinden het een Franstalige betoging. Laat dan nog net Miquet zich een beetje positief uitlaten over die betoging en het is al een Milquet-mars geworden met een duidelijke anti-Vlaamse politieke agenda. Vlaams nationalisten hebben niet veel nodig om overal samenzweerderige vijanden te ontdekken.

Nu zijn die 35000 mensen in absolute cijfers inderdaad niet indrukwekkend. Anderzijds moet u het maar doen zoveel mensen op een zondag in een betoging krijgen. Laat het politieke gewicht van deze optocht inderdaad zeer gering zijn. Ik krijg toch de indruk dat 23 januari 2011 een grotere symboolwaarde zou kunnen krijgen dan eerst ingeschat. Ik ben ervan overtuigd dat heel veel mensen de zeven maanden resultaatloos gezever van de winnaars van 13 juni wel ruimschoots te veel van het goede vinden.

In dat opzicht zou het arrogant negeren van dat klein signaaltje toch wel eens een grotere impact kunnen hebben dan oorspronkelijk ingeschat.