Humboldts nalatenschap. Gift. Het ligt terug in de boekhandel. Het leek mij wel iets. Nog niets van Saul Bellow gelezen. Het leek een mooie gelegenheid. Zeker omdat het boek in enkele internnetlijsten voorkomt in de top 100 van de beste boeken.

Met veel goede moed begonnen. Het leek moeilijk en chaotisch. Maar ach “goede” boeken lezen niet vlot. Soms dan toch niet. En misschien was ik niet in vorm. Stressmomenten op het werk, doodmoe,… morgen zou het wel beteren. Eventjes doorbijten.

En ik beet door. En door. Het moeilijke bleef en het choatische ook. Ik begreep het verhaal amper nog. Kon de personages niet meer volgen…snapte er niets meer van. En legde het boek opzij. Morgen beter ? Maar het bleef. Ik beet door. Misschien schoot het verhaal nog wel los. Maar tot halfweg beterde er niets. In een top 100 ? Nou, het moet aan mij liggen waarschijnlijk. Maar het lukte niet. Ik gaf ontmoedigd op. Dit was een nederlaag. Voor mij. Maar boeken zijn als wijn voor mij. Als ik ze niet lust mag men ervan zeggen wat men wil, specialisten mogen orgastisch euforisch doen, maar dan is het voor mij een slechte wijn of een slecht boek. Humbol dts gift ? Een kleine 1/10….zonde van het papier.