Pukkelpop
heeft mij aangegrepen. 5 doden. Zeker als je de ouders van één van de
slachtoffers goed kent. Zij, de mama, werkend in de plaatselijke winkel van
mijn geboortedorp. Hij, de papa één van de twee zoons van de zaaleigenaar die
op onze trouw mee het feest hebben gemaakt. Ik leef mee met deze ouders. Ouders
die met een bang hartje en zonder hun volle goesting hun kinderen zien
afdruipen naar zulke fesstivals. Ouders die dan enkele weken later de oorsprong
van het woord tentslet mogen lezen in hun krant of over over coma zuipen en
druggebruik op festivals. Ouders dus die niet de dwarsdrijver durven uithangen en
hun kinderen verbieden om naar zulke dingen te gaan. Ouders die nachten wakker
liggen.
Willem is
niet zo voor festivals. Maar zulke ramp kan men niemand toewensen. Ik kan mij
inleven in de gevoelens die zulke organisatie moet ondergaan op zulke moment.
Een feest. Het grootste van de zomer. En een zomeronweer ruïneert alles. Ook je
persoonlijke leven.
Toch mogen
wij ons geen zand in de ogen laten strooien door het drama. Er moeten vragen
gesteld worden . Naar verantwoordelijken en naar nalatigheden. Kon buienradar
niet helpen ? Of het KMI ? Kon men na het dramatische weer in Brussel en de
doorschuifpiste die duidelijk was echt niets ondernomen hebben ? Tuurlijk is
het achteraf altijd gemakkelijk kritiek geven natuurlijk. U zult het maar
voorhebben. En dan blijkt de communicatie nog kompleet mank te lopen. Zoveel
GSM operatoren maar als er een onweertje uitbreekt ligt alles plat ? Euh ?
Komaan dat kan toch niet. En op de weide ? Nederlanders gewaagden van kippen
zonder kop. Komplete chaos ? Maar ach wat mag men op zulke zomer orgiën
verwachten aan communicatie ? Vanop de weide zelf meestal wat apestoned gebral
hoe leuk dat alles wel is, uitgekraamt door de oetlul van dienst al dan niet
met plastiek tieten op zijn hoofd. En de officiële communicatie ? Die komt
enkele weken later
als men in de krant de oorsprong van het woord tentslet mag
lezen.
Maar ook de
foto op de eerste pagina van de krant (De Standaard) greep mij aan. Twee
varkensachtig met modder besmeurde plodden die initiatiefloos tegen elkaar met
lege blik zitten te wachten. Neergeslagen zonder enig drang om terug recht te
komen. Zoals wij sommige islamieten boven op hun hoop puin zien zitten als er
daar een ramp heeft geweest. Gelaten, lamlendig. Waar is die Vlaamse
mentaliteit om terug te vechten, op te staan en verder te doen ? Niet bij de
zooiïge plodden op de voorpagina ! Het symbool van onze Vlaamse jeugd. Fuiven
en feesten
maar als er iets misloopt liggen ze lamlendig te wachten tot anderen
hen uit hun zelf gezocht miserie haalt ! Een aangrijpend beeld ! Het einde van
de vechtende Vlaming.
Ach ja
ze
zullen wel snel dat zomeronweertje tot een ramp verklaren. Dan zijn alle vragen
naar verantwoordelijkheden afgeweerd. En komen de kosten nog eens op de rug van
de gemeenschap terecht. De politieke druk om zon afwikkeling is al volop aan
de gang. Schandalig
maar ach ja. Het leuke is dat er eindelijk een discussie
lijkt op gang te komen of zulke massale zomer-vozigheden nog wel verantwoord
zijn ? Misschien betekent Pukkelpop 2011 wel het definitieve begin van het
einde van de zomerse massa-orgiën. In elk geval zullen er al flink wat meer
ouders zijn waar de bezwaren groot genoeg zijn om hun kinderen van zulke
hoogmissen van decadentie weg te houden.
|