Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
08-03-2011
Een dagje Valencia
Allerlei groenten en wortels op de markt die ik niet allemaal ken...
En dat wordt het. Met de bus die voor de camping stopt zijn we in een 20 minuten waar we wezen willen, het oude centrum van Valencia. We maken een foto van de straatnaam om die vooral terug te kunnen vinden en onze zwerftocht begint. Het is een prachtige stad met een mooi stationsgebouw, een kathedraal èn een bijzonder leuke overdekte markt. We rusten telkens uit op terrasjes met een cappuccino en genieten van de sfeer en het mooie weer. Het kwik stijgt tot 20 graden, beter kan het niet. Wanneer we maar weer eens richting station en gele bus gaan is het een drukte van jewelste op een groot plein. We vragen een jongeman wat er te doen is. Het blijkt iets van firecracks te zijn. We snappen het niet helemaal en hij geeft met een : boem boem aan dat er geknald gaat worden. Om twee uur precies gaat het vuur- en knalwerk van start. Horen en zien vergaat je gedurende 10 minuten en we houden maar een sjaal voor de mond vanwege de rook. We hebben geen idee wat dit voor festiviteit is. Misschien heeft het met carnaval te maken of moeten er boze geesten verjaagd? We zoeken het nog wel uit. We zoeken ons verder een weg door de mensenmassas richting gele bus naar El Saler waar ook onze camping ligt, maar eerst maken we een stop bij het gebouwencomplex van de wereldtentoonstelling die hier een paar jaar terug gehouden is. Er is zelfs een enorm winkelcentrum bij gebouwd, een soort Mall. Het gebouwencomplex is een hoogstandje van architectonische bouwkunst met een tuin en enorm veel ruimte, uitleg over techniek door de jaren heen, een aquarium en een prachtige waterpartij, maar druk is het er niet. Riet en ik zijn het sjouwen zat en willen naar het Centre Commercial aan de overkant, nee niet om te shoppen maar om even te zitten en genieten van een lekker ijsje. Het smaakte goed maar niet zo lekker als het ijs van onze Italiaan in Emmen.
Deze plek moeten we onthouden want hier moeten we weer met de bus.
Een prachtig stationsgebouw
Riet probeert een huurfietsje
Volop lente in Valencia
De overdekte markt
Volop vis
Een Spaanse opa met kleinkind. Op mijn vraag hoe de kleine heette, zei opa iets dat klonk als Ses Messos
We settelen ons snel, doen even een wasje dat in de tupperware emmer onderweg schoon is geschud. Nu hoef ik het alleen te spoelen. Riet heeft een centrifuge bij zich, ja echt, en als onze wasjes hangen gaan we op pad naar het strand. Ben en Wim kunnen het net als vroeger prima met elkaar vinden, ze hebben dezelfde humor. Vb: De smid zei tegen zien knechje:As ik knikke mu-j slaon. Hee sloeg maor één keer. En Riet en ik och het is als vanouds. We spreken nu al af om deze zomer nog weer een midweekje op De Boomgaard te gaan staan. De zee is altijd mooi, de golven rollen, er liggen schepen klaar om de haven binnen te gaan en er is een kitesurfer bezig zijn capriolen te vertonen. Hij ziet ons kijken en zwaait zowaar terug. We hebben in elk geval onze beweging voor vandaag weer gehad. En na een gezamenlijk glaasje trekken we ons ieder terug om te eten en eens lekker te lezen. Morgen is de planning Valencia.
Dan weer even net als toen op het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland.... samen met Riet op de foto.
Ziezo de plannen zijn er. Veel anderen plannen in deze tijd hun zomervakantie, maar deze senioren zoeken ook in de wat triestige wintertijd vertier. Vandaag waren we bij Ben en Riet, je weet wel, uit Luttenberg. Toen ze bij ons waren begin december hebben we al even samen gebrainstormd. Zullen we . ? We kennen elkaar al vanaf onze gezamenlijke zwerftocht door Nieuw Zeeland in 2007 toen we met de ANWB een prachtige reis maakten. Met ons vieren noemden ze ons al het Oostblok omdat wij als enigen van deze kant van het land kwamen. Ieder jaar nadien hebben we camping De Boomgaard bezocht en hebben heel wat kilometertjes gefietst, naar Bronckhorst, De Wiersse en de Molendijk in Eefde. Ben heeft intussen een nieuwe knie en die functioneert goed. Wat let ons? Met een nieuwe camper voor de deur is het niet moeilijk te raden dat zij er zin in hebben. En wij ? Onze caravan is nagekeken, heeft nieuwe banden en is er ook helemaal klaar voor. Huis en haard kunnen we met een gerust hart achter laten onder de hoede van de kinderen en de buurt. De boeken en kaarten komen voor de dag. Ben en Riet zijn er al vaker geweest met de Camper Club en hebben de campings en ideeën al op papier. We drinken koffie, natuurlijk met iets lekkers, we eten, we wandelen in Luttenbergs dreven en dan bespreken we de laatste details. Hoever we gaan zien we wel. Wie-j gaot niet jagen, zegt Riet. Wie-j doet kalm an. Helemaal mee eens! Eh... waarheen vraag je je af? Naar het warme zuiden... Spanje wordt het! De tijd wordt besproken, om 8 uur vertrek, de eerste overnachting in het uiterste zuiden van Luxemburg. Het duurt nog wel even en .. ...ja ja ., beide laptopjes gaan mee.
Allerlei groenten en wortels op de markt die ik niet allemaal ken...
