|
Moeder van der Kolk was er op mijn 65e verjaardag in 2008 nog
bij.
Alles op één dag
Net het tragische gebeuren van gisteravond, wordt
Judiths vader vandaag 80 jaar. Iedereen is uitgenodigd. Hoogtepunten en
dieptepunten allemaal tegelijk. We willen ons net aan gaan kleden voor de
jarige, komt er een telefoontje van de Bongerd, het zorgcentrum waar moeder van
der Kolk al sinds haar 90e woont. Moeder is niet goed geworden en of wij willen
komen.
Even later zitten we al in de auto en krijgen onderweg al te horen dat
ze is overleden, zomaar ingeslapen. Net nog een rondje gemaakt achter de
rollator, even in de stoel en weg was ze. Tegen 5 uur zijn we op haar kamer waar
Ben en Niesje al zijn met Gerard en Paul Sietse. Henry in Canada en Piet in
Frankrijk zijn al gebeld. Moeder ligt in haar bed en als de dame van De
Laatste Eer komt wordt ze door haar en Niesje afgelegd en in een van haar
mooie pakjes gekleed. Intussen bezoeken wij haar vroegere buurvrouw Stobbink,
die ook in de Bongerd woont om haar over moeder te vertellen. Ach
, zei die
met tranen in de ogen ,ze neumen mie altied Wiechien.
De uitvaartverzorger
Henniphof (echt een naam van hier) blijkt de vader van de Henniphof uit het
schoolbestuur dat mij indertijd benoemde als juf op de van Heemstraschool, bijns
50 jaar geleden.
Er moet gelijk alles geregeld worden: kist, rouwbrief,
graf, gemeentehuis, kerk, dominee, koster, bloemen. Al was ze 98, moeder wilde
nooit over de dood praten. Laow et noe maor aover de laevenden hebbn, had ze
gisteren nog gezegd tegen Ben toen er over iemand gepraat werd die overleden
was. Morgen gaan we opnieuw naar Hattem om samen met de dominee de
afscheidsdienst te bespreken. Een ding weten we al zeker... er zal flink
gezongen moeten worden want daar hield ze van.
|
