Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
06-01-2012
Geen poespas...
Het huis aan de Dorpsweg 4 was oorspronkelijk van opa Hendrik van der Kolk.
Het linker stuk nam ome Anton over die concierge van de naastliggende van
Heemstraschool was. Het rechter stuk kwam op naam van vader Gerard van der Kolk.
Alleen was dat deel verhuurd aan een onderwijzeres van de van Heemstraschool.
Het gezin woonde toen aan de Gasthuissteeg op een bovenwoning met balcon.
Inderdaad het balcon waar Piet en Wim om de beurt Ben aan hun armen naar beneden
lieten hangen om te zien wie dat het langste volhield. Von ie dat niet
griezelig, vroeg ik Ben eens, zon ende boven de grond. Ach, zei Ben die ook
toen al een behoorlijk sterke bril nodig had, Ik zag de grond gien iens en Piet
zei dat r mien niks gebeuren kon en dat geleuven ik grif. Toen de juf
uiteindelijk de huur van hun huis aan de Dorpsweg opzegde werd het tijd om te
verhuizen. Alleen heeft vader van der Kolk dat net niet meer meegemaakt. Dat
laatste jaar was hij zo ziek dat huisarts van Haeringen elke morgen voor de
kinderen naar school gingen langskwam, hij bleek een goede vriend des huizes te
zijn. Hij durfde zelfs in de pannen te kijken of er nog wel genoeg vlees
voorradig was. Vader van der Kolk hield niet van poespas, ook niet wat
betreft zijn graf. Er moest geen steen op en wilde ook niet dat ze bloemen
gingen brengen. Die zet ie thuus maor op taofel, dan heb ie dr allemaole wat
an, zei hij. Ben is pas nog gaan kijken of hij het graf terug kon vinden, maar
het bleef bij: hier ongeveer. Toch is er nog plek in dit graf om ook moeder van
der Kolk te kunnen begraven. Moeder hield ook niet van poespas, maar toch
heb ik een bloemstuk gemaakt met een paar witte rozen in het midden( vader,
moeder), vier lichtgroene anjers er omheen( de vier jongens), verder veel witte
bloemetjes met groene hartjes( klein en achterkleinkinderen). Er omheen en
ertussen veel groene klimop ( trouw) en ander groen met in het midden rechtop
een oude wat kromme tak ( oud en krachtig). Toch miste ik iets dat de spirit
van moeder van der Kolk weergaf en probeerde dat weer te geven met wat takjes
rode kornoelje. Niesje zorgt straks voor een hele mooie bos bloemen voor in
de kerk, die later naar de Binnenplaats van de Bongerd gebracht zal
worden.
Reacties op bericht (1)
06-01-2012
hier zit ik dan
weer even te huilen door jou beschrijving van dat bloemstuk voor moeder Van der kolk .. stom hé , maar .. zo ben ik nu eenmaal klein hartje , grote mond
