Er gebeuren soms heel nare ongelukken, verkeersongelukken of zoals met de drie meisjes die het slachtoffer waren van koolstofmonoxide. Vreselijk, maar wanneer je ze zelf niet kent leef je gewoon door. Vandaag waren we bij Johan en Joke, Joke die twee van haar broers verloor door een dolle stier. Wat een verdriet. Vanavond was er gelegenheid om je medeleven te tonen en afscheid te nemen van de beide broers die op alle verjaardagen van Joke en Johan van de partij waren. Samen met Ben en Diny gingen we er al op tijd heen. We moesten immers nog terug.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De condoleancegelegenheid was tot in de puntjes voorbereid, mede met de burenhulp die hier in de Achterhoek zo’n grote rol speelt: plaatsen waar je kon parkeren, de route door het huis langs de beide broers in het oorspronkelijk ouderlijk huis en langs de familie. Daarna naar een bijgebouwtje waar je kon tekenen. Wat een mensen, honderden… En overal waren glazen met lichtjes die de te volgen route op het erf aangaven en in de vorm van een paar harten.  Eigenlijk is het nog steeds niet te bevatten. Maandag is de afscheidsdienst in de Remigiuskerk in Hengelo Gld met aansluitend de begrafenis. Bijzonder was het dat ondanks hun grote verdriet wij ook gecondoleerd werden met het overlijden van moeder van der Kolk.