|
Morgen gaan we moeder van der Kolk begraven. Ds Talma zal de Dankdienst
voor haar leven leiden. Hij stelde deze week voor om vanmiddag op haar kamer in
Zorgcentrum De Bongerd nog een moment bij elkaar te zijn om in kleine kring
rondom haar wat te lezen, te danken en te zeggen wat je in grote kring niet zo
gauw zou doen. Hij was daar eens mee begonnen en had de ervaring dat het op
prijs werd gesteld. Onze jongens wilden ook mee en zo zaten we weer eens als
vroeger met zn vijven in de auto op weg naar onze moeder en oma.
Er waren
zelfs drie achterkleinkinderen bij. Paulijne die net terug is van haar
skivakantie met vader Arien, Elianne en Isa. Vol belangstelling keken ze naar
hun oma Bongerd en Henry vertelde over de betekenis van de bloemen in het
symbolisch familiebloemstuk. Kijk die ene mooie anjer is oom Wim en die iets
kleinere ben ik en kijk die langere is opa Ben en
Dat rode is haar spirit,
zei Isa die goed onthouden had wat ik erover vertelde. De dominee las een
gedicht voor en dankte met ons. Daarna vertelde hij dat hij soms alleen maar met
moeder zong als hij haar opzocht. Een wat dieper gesprek was niet meer mogelijk.
Eens had hij haar een gedicht voorgelezen over wat er zou kunnen zijn na dit
leven. Ze had als antwoord het bekende lied ingezet: Ik zie een poort wijd open
staan, waardoor het licht komt stromen
Het had hem geraakt.
Later wachtte
hij ons beneden op om afscheid te nemen en ons sterkte te wensen voor de dag van
morgen.
Toen we weer bij het huis aan de Dorpsweg waren kwam ook Piet net aan
na een lange reis. Hij zal in zijn voormalig ouderlijk huis logeren bij Ben en
Niesje en zo morgen erbij zijn als we samen moeder naar haar laatste rustplaats
zullen brengen.
|
