|
1979--Met z'n allen op pad. De a.s bruidegom zicht rechts
vooraan.
Trouw niet voor je 40 bent, wordt er wel eens gezegd, maar dat
heb ik blijkbaar letterlijk genomen. Zo begon de mail die we van een van onze
jonge vrienden kregen. We zijn blij met en voor hem. Hij heeft intussen in die
eerste veertig jaar van zijn leven al heel wat van de wereld gezien. Jaren heeft
hij in Singapore gewerkt en zijn favoriete vakantieland was China. Zijn moeder
had misschien nog wel verwacht dat hij met een Chinese thuis zou
komen.
Intussen pakte hij een extra studie op en werkt al weer een tijd in
Nederland en vond het tijd om een eigen stulpje te bemachtigen. Dat werd een
mooi plekje, in dit geval zelfs in een zgn groene zone. Dat had hij eerst goed
bekeken. Niet dat hij een hekel aan buitenlanders had
maar om er nu midden
tussen te zitten
was een brug te ver. Hij redde het om in Rotterdam zon plekje
te vinden.
En nu nog een man verzuchtten indertijd de beide omas toen
Catharina op zichzelf ging wonen. En hun wens ging in vervulling.
Zo zal de
moeder ook gedacht hebben van haar zoon: Nu nog een vriendin. En warempel
deze
jonge vriend ging eens op vakantie en komt de vrouw van zijn dromen tegen en
de
aantrekkingskracht blijkt wederzijds. Maar
het is geen Nederlandse. Jammer
dan
. Maar ze komen elkaar weer een tegen en de vonk slaat opnieuw over en nu
houden ze contact. En dan weten ze het zeker
. Ze zijn voor elkaar bestemd.
Moeder blij
iedereen blij. De Nederlandse inburgeringscursus wordt in no time
met succes gevolgd en nu is ze bij haar lief aan het inburgeren. En nog heel
even
dan is het zover. Op 21 april wordt de bruiloft gevierd, in Istanbul. Heel
veel geluk Steef en Damla.
Alleen
de meest groene vlek op de kaart van
Rotterdam zal iets lichter groen geworden zijn.
|
