'Ik zal eerst eens vertellen wie ik ben. Ik ben Thea Barnard en wil jullie
graag iets vertellen over de bijzonderheden van deze oude kerk'. We zijn in
Vries met meer dan 30 man uit onze wijkgemeente om op deze 2e Pinksterdag kunst
te komen kijken in verschillende kerken in Noord Drenthe. Ik kan mijn ogen
niet van haar afhouden. Barnard
.? Zou het
. misschien onze bekende eerste
vrouwelijke predikant van Nederland kunnen zijn waar ik ooit in Vorden de eerste
beginselen van de catechesatie heb meegekregen in 1962. Ds Barnard, de eerste vrouwelijke predikant in Nederland, die zo goed
bevriend was met onze opa Eggink dat ze, terwijl hij geen lidmaat meer was, wel
zijn afscheid op een ontroerende wijze heeft verzorgd in de kerk in
Barchem. Na een erg interessante uitleg van verschillende details van de kerk
besluit ik het haar gewoon te vragen. Ja, inderdaad heeft ze in Barchem gestaan.
Dan vertel ik dat ik een kleindochter ben van Johan Eggink, die oude boer uit
Barchem bij de Wildenborch. En meteen begint die tijd voor haar te leven.We
praten de tijd vol.. over haar afscheids preek die op mijn website staat zodat
die ook in Amerika te volgen is, over haar tijd als assistent- vicaris in
Vorden, over haar verhuizing vanuit Barchem naar Bergen en vandaar naar Vries,
waar ze tot 1995 predikant geweest is. Ze vraagt of ik me haar vriendin,
wijkzuster Stoop, nog herinner die nadat ze moest stoppen met haar werk met haar
mee verhuisd is naar Bergen en later naar Vries waar ze vier jaar geleden
overleden is. Natuurlijk herinner ik me haar hoe ze met haar sluier wapperend
achter haar aan op haar scooter van de ene naar de andere patient reed. En
vooral vraagt ze ook of ik de familie van Johan Eggink de hartelijke groeten wil
doen. Ik heb veel mensen ontmoet in mijn leven, zo zei ze, ik kan me niet
iedereen meer voor de geest halen, maar mijn oude vriend Johan Eggink is me
altijd bijgebleven.
Wie het stukje over opa Egginks begrafenis nog eens
wil nalezen, kijk even op www.hettysite.nl op weblog 2 en scrollt terug naar 18- 8- 2009 tot 20- 8
2009. Dat doe je door onderaan op het zwarte driehoekje te klikken in de brede
rechthoek met data.
Een van de bijzonderheden die ds Barnard vertelde betrof het doopvont uit
Bentheimer zandsteen. Ze dateert waarschijnlijk uit het midden van de 13e eeuw.
In 1833 werd de doopvont verkocht aan het Drents museum te Assen. Sinds 1952
heeft de kerk haar weer in bruikleen. De prachtig versierde kuip toont tussen
de dubbele touwbanden een rankenfries met bladeren en druiventrossen en aan de
onderkant een waaierfries. De kuip wordt gedragen door vier mensfiguurtjes,
mannen met een muts tot over hun oren die met hun handen op de knieën zittend op
een stoel op de vierkante voetplaat rusten. Over de oorzaak van de beschadigde
bovenrand vertelde ze dat de boeren hier vroeger hun messen aan slepen. De vont
zal vroeger onder de toren hebben gestaan, waar doorgaans de doopkapel
gesitueerd was. Ik zie ook dat hier een praktischer bakje in is geplaatst,
anders zou je wel een hele grote bak warm water nodig hebben die tegen de tijd
dat je het gebruikte voor de dopeling al weer ijskoud zou zijn.
Kunst in de kerk
|