Heel.. heel even verlangde ik naar dit plaatje.
Zondagavond--Het was de
aller-heetste dag tot nu toe. De mussen vallen dood van het dak, is er een
uitdrukking voor. Deze hittegolf wordt al vergeleken met de zomer van 1994. We
woonden net hier aan het Schoolpad en alles was geregeld om op vakantie te gaan
met de caravan. Ben en Niesje pasten toen ook al op. Onze eerste stop was Zuid
Limburg, een mooie natuurlijke camping. Ik weet alleen nog dat het te warm was
om te wandelen en dat we de hele dag met onze stoel met de schaduw van dat ene
kleine boompje mee schoven. En ik dacht aan al die bomen die bij ons eigen huis
staan. Heel even dachten we eraan om terug te gaan, maar we kozen toch voor de
Bretonse kust. Het spijt me nu dat we geen groot bad in de tuin hebben zoals
veel anderen. Ik was er gisteren beslist languit in gaan liggen. Het beste kun
je met zulk weer boodschappen gaan doen in een supermarkt, maar die waren toen
niet open. Ik kan me herinneren dat ik op 18 jarige leeftijd nog eens in de
waterbak van de koeien ben geplonsd, die laatste zomer op de Boomgaard. Toen zal
het dus ook flink op temperatuur zijn geweest. Gisteren werd het dus rust, even
vlierbessenlimonade drinken bij Susan waar we uit de kerk aan gingen en toen
lekker languit en weinig doen
nou je af en toe kijken of er al weer een nieuwe
vriend(in) zich op Facebook had gemeld. Tot nu toe vind ik het een leuk
communicatiemiddel, maar de tijd zal het leren. Vannacht deden de beide
ventilatoren op onze slaapkamer hun best en we sliepen met alleen een laken
over
.
|