Ik begin weer leven te vertonen na die paar dagen verplichte rust. Er is
een gevoel van wakker worden. De loomheid valt van me af. Bij Wim is het anders.
Die lijkt geen hinder te hebben van de hitte, maar begint te steunen bij iets
lagere temperaturen. Vanmorgen deed hij zijn rondje langs onze menagerie op zn
slippers en kwam melden: Ik zie dat kleine lam niet. Buj dr dan al hen
ewest?, vraag ik, want de vier schapen met dit lam lopen in de achterste wei.
Op mien sloffen zeker?, het gras is behoorlijk nat van de dauw. De laarzen gaan
aan en ik loop ook mee. Ze moeten me niet aan mijn schapen komen. Erg genoeg dat
laatst zomaar een lam gestolen is, hebben ze mee door de wei moeten sjouwen,
twee keer over schrikdraad plus sloot gesprongen, nooit meer iets van gehoord of
gezien. Wim moet heel dichtbij komen voor de schapen in de benen komen, het lam
lag lekker tegen zijn moeder aan. Het eerste wat hij doet is onder z'n moeder
duiken voor een extra teugje melk. De dag is weer goed. En die foto van
gisteren
? Vergeet die maar gauw
dit is ook mooi!
|