|
De Haar, geschilderd door tante Hermien Aartsen- Bijenhof.
Ik begin
nu te snappen waarom de jeugd en natuurlijk ook een categorie ouderen constant
met hun mobiel bezig zijn. Ze moeten gewoon even kijken of er weer nieuwe post
op Facebook is, want niet alleen je eigen post is te zien maar ook dat van je
Facebookvrienden. Het zijn leuke, snelle contacten. Alleen wil ik dan na een
opmerking vragen beantwoorden of onduidelijkheden uitleggen, dan lezen al die 30
(bij mij dan) of 400 bij sommige anderen dat ook. Ik mis dan gewoon mijn eigen
stukjes die ik hier gewend ben te schrijven. Ik ben eigenlijk meer een verteller
met een fotootje erbij dan een fotograaf met een regeltje uitleg. De winterfoto
van ons huis aan de achterkant leek blijkbaar zo op het boerderijtje de Haar in
Vorden waar we geboren zijn, dat bij neef Jan zn herinneringen aan de
oorlogstijd weer boven kwamen. Hij was zon opgeschoten jongen die veel bij ons
op de Haar kwam voor een bordje roggemeelse pap. Hij heeft er ook wel gelogeerd
en bij razzias bracht hij met vader Hendrik Jan de nacht door in een deel van
het kippenhok bij de spoorlijn, waar hout lag opgeslagen, en waar de ratten door
het stro ritselden. Hij vertelde over het wassen 's morgens onder de pomp en de
deel van 'de Haar' waar de teil werd neergezet voor het zaterdagse bad, samen
met onze vader Hendrik Jan. Wel bijzonder dat zowel Diny als ik uiteindelijk,
toen de kans zich voordeed, in een vergelijkbaar boerderijtje terecht zijn
gekomen. Zonder deel....dat wel!
|
