|
Tessa l. en Queeny, twee jaar terug.
Dat was me het avondje wel
Zit je net klaar voor het journaal van 8 uur, zegt Wim: Waor is Tessa?. Och
den lig vaste in de mande of in de stoel. Tessa heeft zo haar vaste plekjes.
Maar niks van dat alles. Ze was er gewoon niet. Ik had net ervoor zitten te
vertellen dat ze toen we ons rondje bos deden, Queeny, Tessa en ik, dat Tessa
ook even weg was. Ze was op weg gegaan om nog een rondje te maken. Tessa loopt
wel vaker zomaar haar vaste rondjes, is oud geworden en heeft staar aan beide
ogen. Ik denk dat ze in de schemering en helemaal als het donker is de weg niet
meer weet. Na veel roepen kwam ze er aan.
Maar nu
in het pikkedonker? Wim en
ik met zaklantaarn het hele erf over al roepend en fluitend. Niks! We hebben
zelfs in de vijver geschenen.. je weet maar nooit. Ook niks. Wim pakte de fiets
en ging de hele buurt rond vanaf het begin van het Schoolpad tot aan
Bargeroosterveld en het Oevermanswegje, al roepend en fluitend. Na een half uur
belde ik hem maar eens op zijn mobiel, want nu was ik hem ook nog kwijt. Maar
dat viel mee. Nog steeds geen hond. We hadden intussen alle erfverlichting aan
en alle gordijnen open zodat het licht vanuit huis goed te zien was. Met
tussenpozen gingen we er maar weer bij zitten, maar met 5 graden vorst voor de
boeg zou ons hondje een slechte nacht krijgen. Tegen half 12 ziet Wim ineens
beweging in de voortuin, nee de zwarte kat is binnen, opgerold in een stoel. En
ja hoor
toch Tessa! IJskoud en nat wil ze nu wel bij de kachel in een dekentje,
wat warme Brinta met een eitje gaat er ook in.
Vanmorgen is het net of er
niets gebeurd is, maar ik kan je vertellen dat ik heerlijk geslapen
heb
|
