|
Soms gaat er niets boven eenvoud. Zo was de kerstmarkt in Eefde bij Eppie
en Dirkje van Zeyts een bijna intiem en sociaal gebeuren, niet alleen een
ontmoetingsplek voor mensen die een binding met het koor hebben maar voor de
hele buurt en daarbuiten, als ik mezelf mag meerekenen. Wat een werk is er
verricht om alles zo sfeervol te krijgen.
Gisteravond vierden we het
kerstfeest met de vrouwen van Passage Zuidbarge Rietlanden. Heel gewoon, het
kerstverhaal afgewisseld met het zingen van kerstliederen en het voordragen van
een gedicht. Mijn zingen is niet meer wat het geweest is, ik zing grotendeels
een octaaf lager. Maar ik was gelukkig niet de enige. Maartje, naast mij, had
net zon stem en dat geeft verbroedering. Tijdens de gesprekken die we
tussendoor voerden bleken we veel dezelfde bekenden te hebben en zelfs bij
elkaar in de buurt, zij in Zutphen en ik in Vorden, te zijn opgegroeid.
Het
kerstverhaal van Toon Kortooms: Mijn wonderlijkste Kerst, was al op
Sinterklaasavond bij de chocolademelk goedgekeurd door Wim. Den mo-j doen,
hartstikke mooi, was zijn commentaar. En ook bij de dames viel het deze avond
erg in de smaak. Mijn boek met kerstverhalen die ik al 40 jaar op de plank had
liggen, had ik dus niet voor niets zo lang bewaard.
Weet je, vertelde
Maartje, dat Toon Kortooms Antons vader op de foto heeft gezet toen die zoals
hij elke dag deed, een duik in zee nam? En ook Thea Barnard, emeritus predikant
in Vries, die indertijd opa Egginks uitvaart leidde, was een van haar vrienden.
Wat is de wereld soms klein.
|
