Tessa, nog in goede doen.

Daar stonden we dan bij dokter Harrie, ik met een Drents flessenlam in de armen en Wim met Tessa.
Lotje, het flessenlam kon niet meer staan, laat staan lopen. Wij gooiden het al op de spagaten die ze maakte door uit te glijden op het parket. Maar dokter Harrie zette haar op de pootjes en wist het meteen, de Stiff lamb disease, een tekort aan selenium. Met een spuit in haar nekje en een extra spuit voor over vier dagen konden we haar weer meenemen. Voor Tessa werd het haar laatste uitje. Ze sliep heel rustig in.
We brachten Lotje weer terug naar Anja en Tessa hebben we een mooi plekje gegeven achter de rododendrons naast Floris, de hond van Robin.
We hadden al een tijdje plannen om een nieuwe pup aan te schaffen. Toch hebben we gewacht omdat we het Tessa, die toch al zo in de war was, niet aan wilden doen. Samen met Mark en Jennifer hebben we het zo lang het mogelijk was geprobeerd om haar een goed leven te geven. Door extra injecties en oppeppers werd ze lichamelijk wat sterker, maar ze was zo in de war dat dit toch de beste oplossing was.