|
Wim was tevreden over mijn voorlees sessie. ‘Ie mot allene wat kalmer an doen’. Dat knoopte ik in mijn oren.
Vanavond was de Kerstviering met onze Passagevrouwen van Zuidbarge/ Rietlanden.
Het was een dag met ups en downs. Eerst vanmiddag de begrafenis van de man van Froukje , een mede Passagelid. Max zong ook bij Wims Mannenkoor Valerius en zo togen wij vanmiddag naar Schoonoord om in een propvol kerkje het leven van Max te herdenken. De mannen van Valerius zongen a capella drie mooie liederen waarvan ' Abide with me' mijn favoriet is.
Het was ook mijn beurt om met drie andere dames koffie te schenken. Het Dorpshuis Het Hoefijzer in Zuidbarge draait op vrijwilligers en dat werkt perfect. De voormalige kleuterschool van Zuidbarge is al jarenlang in gebruik als vergader, oefen- en studielokaal. Er worden behalve koffie en thee ook uitgebreide lunches verzorgd.
Het was een mooie avond met gedichten, het verhaal van Jezus’ geboorte, en veel zingen. Bijna iedereen had een taak in het geheel. We hebben een vaste begeleider in de vorm van Gerard die alles uit het orgel haalt wat er in zit. En in de pauze kon Elly haar gehaakte engeltjes en andere kerstversiering aan de man brengen. Door ziekte van haar dochter kon die niet op de kerstmarkt staan en mocht Elly de kunstwerkjes hier verkopen ten bate van onze Passage.
En na de pauze, met Wim z’n advies in mijn oren geknoopt, mocht ik het Kerstverhaal van Jan Omvlee in het Drents voorlezen. Ze waren muisstil. Heel even dacht ik weer de verwachtingsvolle ogen van een flinke klas kinderen voor me te zien. Volgens de dames was ik geslaagd. Het Drents uit mijn mond werd goedgekeurd. ‘En….?, vroeg Wim toen ik thuiskwam. Vonden ze het wat?’ Hij kan tevreden zijn. Ik deed er 5 minuten langer over dan gisteravond.
|
