‘Wat dat toch voor vogels zijn?’ Anja komt Frank brengen om een nachtje te logeren. Het is zijn beurt. We zitten aan de koffie als we boven het lege maïsland van de boer een paar vogels zien vliegen die ons vreemd voorkomen. Anja had ze die dag al eerder gezien. Voor ganzen zijn ze te klein en voor duiven te groot. Ze vliegen ook heel anders en ze laten al vliegend veel wit aan de vleugels zien.

Ik was ze vanmorgen al weer vergeten. Na het sjoelen gisteravond speelden we nog Master Mind. En ook vanmorgen wilde Frank nog wel een potje Master Mind voor hij naar huis ging. Dat blijft een leuk spel, duurt niet te lang en je moet er toch je hersens even voor laten kraken.

Maar toen we na de wat uitbundige nieuwjaarsviering in de kerk en nieuwjaar wensen bij Frans en Susan weer thuis waren, riep Wim me. ‘Ze bunt d’r weer’. Wij pakten de verrekijkers erbij om beter te kunnen zien wat hoe ze er uit zien. Daarna op zoek naar het vogelboek dat ik natuurlijk zo gauw niet kon vinden. Dan maar zoeken op internet en bij ‘wintergasten in Drenthe’ vond ik een soort eend die er sprekend op leek: de smient. Wij zagen hier een stuk of vijf zes, maar ze schijnen in grote groepen voor te komen. De mannetjes schijnen een gefluit te laten horen. Daar moeten we nog even op letten. De boeren worden zelfs schadeloos gesteld als ze hun land kaal vreten. Zo denk je iets bijzonders te zien en dan blijken ze in andere delen veel voor te komen in de winter. Maar ik blijf het een prachtige vogel vinden.

Misschien komt Frank straks nog terug voor een volgend potje Master Mind….