Het was even zoeken. Hier nog een foto uit ong. 1997 met van l. naar r. Scott, Kim en Sacha. Ze wachten op de stok die Wim gaat gooien.
In elk geval zal het in een winter zijn dat Henry en Tonny in Canada waren met de kerst en oud en nieuw.

Wie gaat naar Zwartemeer uit vrijen 
Neemt mee een mes om mee te snijen
Daarbij nog een grote knots
Als ‘t moet sla je d'r mee op los.

In dit zelfde gedichtje kan voor Zwartemeer ook Schoonoord ingevuld worden of ieder ander dorp dat  z’n meisjes niet aan een jongen uit een ander dorp gunde in vroeger dagen.
Vanmorgen kwam ik bij de buurvrouw en zie daar een hip rood- met- wit fietsje bij het hek staan. Ik dacht even aan een grapje van Jans, maar nee…. Er zat een jongen binnen die terug was komen fietsen van de Emco omdat het geen weer was om te werken volgens hem. Op het hoofdkantoor hadden ze hem met verlof naar huis gestuurd maar ter hoogte van de buren was hij niet goed geworden en klopte bij de overbuurman aan om een stukje chocola of suiker vanwege zijn suikerziekte. De drie oudjes vertrouwden het waarschijnlijk niet of hadden er geen zin in en zeiden dat ze niets voor hem konden doen!
Maar bij deze buurvrouw kreeg hij gelijk hulp… een reepje chocola en koffie. Hij hield zich al vast aan de deurpost en had een heel rood hoofd. Het was precies op tijd. Toen ik er was ging het al wat beter met deze jonge knul. De jongen kwam uit Zwartemeer. Toen Jans er even later ook koffie kwam drinken wist hij precies waar hij vandaan kwam. Z’n vriendin komt zelfs hier uit Barger- Oosterveld. Wie kent Jans nou niet in deze streek?
De buurvrouw wist dit rijmpje nog van vroeger. Buurman Harm kende heel wat gedichtjes uit z’n hoofd waaronder deze, maar ook verscheidene andere over rovers en politieagenten. Hij heeft ze vaak voorgedragen bij de koffie. Toen we hier nog niet zo lang woonden kwam buurman Harm vaak op zaterdagmorgen een zak boontjes of aardbeien brengen. Hij hield er van om even een praatje te komen maken. Ik zie hem er voor aan dat hij van te voren z’n schoenen nog poetste, want Harm hield van netjes. Hij was gek op onze honden hoewel hij Sacha van Henry en Tonny, die in de zomer vaak bij ons logeerde, de mooiste vond. Scott bracht hem steeds een stok en Harm gooide die dan weer weg. Ja… dan blijf je wel bezig. Wanneer hij wegging en bij het hek was… gooide hij dan gauw nog een laatste keer en dan was hij vlug het hek uit.