We zullen toch aan de mondkapjes moeten, hier in Nederland. Allemaal voor het goede doel. En dat naast handen wassen en de anderhalve meter regel. Ik probeerde gisteren dus een weggooi mondkapje, beviel slecht. Ik had natuurlijk dat staafje bovenin om de neus moeten drukken.
De naweeën van de injectie kwamen niet en ik kon gewoon meedoen met aqua joggen van morgen. Eenmaal weer thuis en aan de koffie bleek dat er weer een graafincident bij de glasvezel is geweest en lag opnieuw tv, internet en telefoon er uit. Ik ging daarom maar eens kijken of ik zelf zo’n mondkapje kon maken. Er staat op internet een patroon met alle aanwijzingen, moet te doen zijn.
Dus maakte ik er voor mijzelf eentje uit een katoenen sjaal en voor Wim een uit een donkerblauwe herenzakdoek die nog van de vader van buurman Alle geweest is. De eerste was het lastigste en natuurlijk had ik het elastiekje voor om de oren aan de binnenkant zitten. Dat werd uithalen en opnieuw een poging doen. De tweede was toen een makkie. Er is een stukje open gelaten aan de onderkant van het mondkapje om daar nog een papieren tissue tussen te kunnen doen. En klaar was Kees.
Intussen is de glasvezel gerepareerd, en er werd even een vakantie gevoel opgeroepen door naar aardig stukje Escape tot the Country te kijken en even later terwijl het stortregent zitten we aan de bietjesstamppot met karbonade. Zo komen we de tijd wel door…