Ergens in ons gezamenlijk verleden midden jaren 70, we woonden toen in Hengelo, zagen we in de Hengelose Schouwburg een toneelstuk waarvan ik de titel niet meer weet, maar wel de namen van de hoofdrolspelers. Dat waren Henk van Ulsen en Ank van de Moer. Het was een eenakter, een stuk voor de pauze, qua onderwerp een zwaar stuk vonden we.
We zagen een stuk van een vergane wereld, een grote bult zand met van Ulsen die onder aan de bult rondkroop door de modder en helemaal treurend zijn leven overdacht dat er nu zo uitzag. Eén brok zieligheid en ellende. Ank van de Moer daarentegen zat boven op die kale berg zand maar zag er verzorgd uit en was daar mee bezig om dat in stand te houden. Ze had haar toilettasje bij de hand, maakte zich op en kamde haar haren tot een prachtig kapsel.
Maar die wereld zelf? Het einde van alles. Zo zou de wereld er uitzien na een vreselijke oorlog of inslagen van meteorieten of ander vreselijks, suggereerden ze.
Na de pauze kregen we een vrolijker stuk, ik meen van John Lanting… wie kent hem niet?
Dit laatste stuk weet ik niks meer van, alleen dat het een vrolijke boel was zoals altijd met John Lanting, maar het beeld van die beide figuren in dat desolate landschap is me altijd bijgebleven.
Dat schoot me in mijn latere leven steeds weer te binnen als er over klimaat, oorlogen en virussen bericht werd. Maar och… we leven gewoon door. We scheiden ons afval, proberen gezond te leven, zien om naar elkaar.
Nu begint het er op te lijken dat we toch wakker geschud worden. Hebben onze kleinkinderen nog toekomst op deze mooie aarde. Als ik vroeger wel eens in gedachten zat, zei opa Bijenhof : ’ Zo...bu’j an ’t prakkezeren hoe oew kindskinder an de kost mot kommen?’
Nu zag ik van morgen een artikel met foto in ons eigen Dagblad van het Noorden over Groninger studenten die bezig zijn met deze overlevingsstrategie. Met deze nieuwe generatie is er hoop!

Foto: Duncan Wijting, die ook mijn foto met Queeny op de arm ooit maakte toen mijn eerste kinderboekjes uitgegeven werden.

Ach lieve non in het klooster, wat een tijd hebben we. Gelukkig is er tv al moet je wel selectief kijken anders doe je 's nachts geen oog meer dicht. Ja hoor, hier gaat het goed, een non èn een monnik in het klooster dan. Toch was mijn hulp er vanmorgen en vriendin Susan kwam voor een kopje thee en een praatje. Dan zitten we op afstand bij de wei. Zelfs Wim kwam er bij zitten.

Hier hebben we ook een soort verdere lock down en het zwemmen is de eerste weken afgelopen. Wim heeft gelukkig zijn home trainer, hij zet de tv er bij aan anders duurt een half uur wel erg lang. In deze streek is de corona ook wel maar veel minder dan in de buurt van Rotterdam, Dordrecht en Twente. Toch blijven wij erg voorzichtig. Boodschappen doe ik op de rustigste tijd van de dag, 9 uur 's morgens, met mondkap en ontsmetten van alles. Zo fijn om nu geïsoleerd te wonen. En ik ben dankbaar dat we nog bij elkaar zijn. Dat besef ik heel goed. Lieve Ani, houd moed en pas op jezelf. Groet je jongens van ons en wens ook hen sterkte daar in het verre zuiden èn in Gent. 

Veel liefs, Hetty

05-11-2020 om 14:29 geschreven door Hetty van der Kolk

wat ik gisteren hoorde op de media van Nederlandse FEESTEN van 150 man ( er waren ook Belgen bij ) is niet wat ik dan graag hoor , ik leef al maanden als de laatste non uit een klooster verdorie !
maar goed , ik was net even gaan uitwaaien hier langs het veld , want er staat een hevige westen wind en --- het heeft deugd gedaan !
alles goed daar in Drenthe ? liefs

02-11-2020 om 16:33 geschreven door ani

Tja, al die ellende die over onze wereld uitgestort wordt is toch deels door mensen veroorzaakt,
en of die Groninger studenten zich daar veel van aantrekken is maar de vraag.
Als ik denk aan begin maart toen de corona net was uitgebroken, moesten zij zo nodig met elkaar op wintersport en hoeveel is er niet te doen over de cafebezoeken, over de feesten op het dakterras van Vindicat en zo kan ik nog wel even doorgaan; zelf denk ik, dat er weinig hoop is als iedereen zo handelde als de Groninger studenten.

02-11-2020 om 11:30 geschreven door Gé