|
Het zijn toch vaak de kleine dingen die het hem doen. Vooral op een wat saaie dag wat het weer betreft. Dirk stond al vroeg voor de deur met een heel klein muisje die hij eenmaal in de gang met aandacht verorberde. Dat herhaalde zich tijdens de dag nog een paar keer. En dat terwijl ik hem in schuur van genoeg voer voorzie, ja ook van die dure blikjes Tom Poes.
De schapen lopen nu weer in de voorste wei, is toch gezelliger als we op de schommelbank zitten. Ze zijn net weer behandeld door Rob en ik zie dat ze gemakkelijker lopen.
Tot mijn plezier zag ik dat er aan het eind van de middag een aantal afleveringen van All creatures great and small op BBC1 uitgezonden werden. Kan ik nooit genoeg van krijgen. Nu is het een nieuwere versie. Zal ook in Engeland een succes serie zijn. Altijd wanneer we in de Yorkshire Dales zijn zie ik in gedachten James Herriot er rondrijden. We hebben in Thirsk al eens het museum bezocht.
Dit keer zag ik dat James verrast werd met een verjaardagscadeau van zijn Schotse moeder dat ze opgestuurd had: een lange gebreide sjaal plus muts. Deze laatste werd hem opgezet en flink over de oren getrokken. Hij zag er heel bijzonder mee uit. Meteen schoot mij het sintcadeau van mijn eigen moeder me in de gedachten. Het was vreselijk. Het was mijn eerste jaar in Hattem en ik vierde daar de sint mee met de fam. Sobering waar ik 'in de kost' was. Ik voelde me er thuis en deed met alle feestelijkheden mee. Ik sloofde me net als iedereen uit met leuke kleine cadeautjes. Die week was er ook van thuis een pakje gekomen en ik deed het er maar bij in de mand met cadeautjes. Toen ik mijn pakje uitpakte en een lichtblauw geval omhoog hield was het gillen. Het bleek een lichtblauwe onderbroek met lange pijpjes te zijn. Ik vergeet het nooit meer.
|
