Als een hond toch eens kon praten! Aan de kop van Tessa kan ik vaak zien wat ze denkt en dan vooral aan de blik in haar ogen. Ik zeg zo vaak dat ze de allerliefste is, maar ze gelooft me gewoon niet.
Sinds Scott niet meer onder ons is heeft ze het moeilijk. Scott was altijd haar grote voorbeeld en nu voelt ze zich op de een of andere manier verantwoordelijk voor de gang van zaken en een Queeny en eerder een Tosca moesten zich wel gedragen. Als je nu Queeny roept kijkt ze eerst naar Tessa of die het goed vindt. Zo was het ook met T(J) osca. Die was niet op te voeden met Tessa in de buurt.
Vandaag was Susan hier. Die heeft altijd hondenkoekjes bij zich. Beide honden zaten strak bij haar en werden verwend. Ineens draait Tessa zich om en wil haar zelfs niet meer aankijken. Ze leek diep beledigd of ….teleurgesteld… of gewoon jaloers…. Natuurlijk werd ze wel weer gelokt, maar het was ineens gebeurd met de liefde.
Dan zou ik graag willen dat ze wat zeggen kon. Of weet één van de hondenfluisteraars het?