Multicultureel
Ik heb altijd al van multicultureel gehouden!
Laat de natuur zijn gang maar gaan. Uit een gemengd huwelijk komen de mooiste kinderen. Mijn nichtje Henny kreeg verkering met een Molukse jongen en dat was in onze familie nog niet gebruikelijk. Mijn moeder vertelde ons: Henny hef een zwatjen. En dat bedoelde ze niet verkeerd. Ze kregen later inderdaad 2 mooie dochters.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een paar Papoeajongens uit Nw- Guinea waren bij een oom en tante in huis tijdens hun studie. Ze zaten bij ons op het Baudartiuslyceum in Zutphen. Ze zouden straks een belangrijke functie kunnen krijgen in hun land. Mn vriendin Anneke en ik hadden geregeld contact met ze.We hadden hele idealen, Anneke en ik. Wanneer we later onze studies afgerond hadden zouden we samen wel naar Nw-Guinea willen;zij als verpleegster en ik in het onderwijs. Tante Hanna sprak mijn moeder er op aan, dat ik voorzichtig moest zijn , want de cultuur van die jongens
.enz. Dat zou erg moeilijk worden. Ik had geen plannen in die richting, maar we hadden wel erg interessante gesprekken en heb een plekje in mijn hart gehouden voor Nw-Guinea.
Daarom zorgen Wim en ik dat er een kind via de Stichting Papoeajeugd naar schoolnaar het Voortgezet Onderwijs in Nw- Guinea kan gaan.
Zo hebben we ook multiculturele kippen. We hebben indertijd een prachtig stelletje Cochins gekregen van Henk en Anneke. Helaas zijn die door een loslopende hond te grazen genomen. Hendrik de haan had zijn hennetjes tot het laatste verdedigd. Ik word nog misselijk als ik er aan denk! Allemaal in de rug gepakt en doodgebeten. Dat was onze eerste tegenslag op dierengebied dan. Zulke natuur bedoelden we niet toen we hier gingen wonen.
Maar er kwamen nieuwe
Willen jullie een paar kippetjes en
.wij hebben een hele mooie haan over, een Flaverol. Dat was inderdaad een mooie, met pluimpjes aan de kop. En zo begon het. Buurman Jans had ook nog een paar krielkipjes in de aanbieding. En nu hebben we dus een multicultureel kippenbestand. De Flaverol, Herman, is niet meer. Nu hebben we Rieks, een haan met allemaal veren aan zn poten, een lieverd. Eén van de krielkipjes loopt nu trots rond met 8 kuikens van Rieksie en andere hennen. Eigenlijk zijn het haar pleegkinderen, maar ze waakt over ze. Kom niet te dicht bij!
Ik ben benieuwd of ze ook pluumpjes aan de kop krijgen èn veren aan de poten.
foto: onze multiculturele kuikens
|