Bij de Heren de Wit.

“Laten we eens lekker het dorp ingaan”, zeg ik vanmorgen tegen Wim. Deze week heeft hij aardig geklust om het huis. Daar heeft hij wel oren naar. “Ik heb eigenlijk wel een nieuwe broek nodig”, vindt hij en tegen de middag stappen we op onze wonders op twee wielen en gaan op pad. In Emmen is er een gratis ondergrondse fietsenstalling en daar parkeren we ons vervoermiddel. Ik zie er een aantal fietsen staan met een paars plakkaat in het achterwiel. “Hebben jullie tegenwoordig ook al huurfietsen?”, merk ik op. “Nee hoor, dit zijn leenfietsen. Als iemand zijn ID kaart laat zien mag hij hem gratis lenen.” Nou als dat geen service is?!
Dan duiken we ons mooie overdekte winkelcentrum de Weiert in. Bij Schomaker kijk ik altijd even, een mooie herenmodezaak, en informeer of Wim een broek voor heel netjes wil of gewoon een. Voor een gewone spijkerbroek kan hij prima bij Cen A slagen. Twee stuks voor € 49,95. Een Gardeur is natuurlijk wel twee keer zo duur. Hij twijfelt en dan stap ik naar binnen met Wim in mijn kielzog. We kijken even en dan ziet Wim in het voorbijgaan een overhemd:”Die vind ik wel mooi.” Is ook mooi, maar wij gingen toch voor een broek. Dan springt precies op tijd, ja die lui hebben er een antenne voor, de verkoper die ons vaker helpt te voorschijn. Hij weet de goede maat broek er bij te vinden. Beiden zijn ook nog onderdeel van een actie deze week. Tevreden, maar zuchtend, gaat Wim over tot het volgende onderdeel: aanpassen. Intussen informeert de verkoper bij mij of hij wel eens een trui draagt, want bij dit setje hoort ook een rode trui met een V hals. Zal er mooi bij staan, maar of Wim dat ziet zitten? De beste man haalt meteen een trui in de goede maat op en brengt hem naar het pashokje. Kan hij alles ineens proberen. Het staat goed… daar gaat hij de blitz mee maken. Och….. en als hij is uitgekeken op het rood…. onze jongens staat het ook.
Helemaal blij verlaten wij de zaak en komen iets verder langs C en A. “Eigenlijk moet ik ook wel een gewone spijkerbroek er bij.”
Ik grijp de kans meteen aan en even later verlaten we, nu met twee spijkerbroeken het pand. Ik vind dat we echt wel koffie met een broodje verdiend hebben en we zakken met onze buit neer bij Lunchroom de Heren de Wit. Het Drentse broodje met naegelholt gaat er goed in en als we wat later weer thuis zijn laat Wim onze houtkachel lekker snorren.